پرش به محتوا

پرسش:آیا دیدار ابوسعید ابوالخیر با ابن سینا واقعیت دارد؟: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Pourghorbani
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Pourghorbani
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
ماجرای دیدار ابوسعید ابوالخیر از عارفان مشهور خراسانی<small>(۴۴۰-۳۵۷ق)</small> با [[ابوعلی سینا]]<small>(۴۲۸-۳۷۰ق)</small>در کتاب ''حالات و سخنان ابوسعید ابوالخیر'' نوشته سال ۵۴۱ ق آمده است. شفیعی کدکنی از ادیبان و پژوهشگران معاصر معتقد است که این کتاب قدیمی‌ترین سند این دیدار است.<ref>شفیعی کدکنی، مقدمه کتاب حالات و سخنان ابوسعید ابوالخیر، ص۱۹. </ref>   
ماجرای دیدار ابوسعید ابوالخیر از عارفان مشهور خراسانی<small>(۴۴۰-۳۵۷ق)</small> با [[ابوعلی سینا]]<small>(۴۲۸-۳۷۰ق)</small>در کتاب ''حالات و سخنان ابوسعید ابوالخیر'' نوشته سال ۵۴۱ ق آمده است. شفیعی کدکنی از ادیبان و پژوهشگران معاصر معتقد است که این کتاب قدیمی‌ترین سند این دیدار است.<ref>شفیعی کدکنی، مقدمه کتاب حالات و سخنان ابوسعید ابوالخیر، ص۱۹. </ref>   
در این کتاب آمده است: بعد از مکاتبات این دو <small>(ابوسعید و ابن‌سینا)</small> با هم، [[ابوعلی سینا]] آرزو داشت با ابوسعید که در میهنه <small>(شهری در ترکمنستان کنونی)</small> زندگی می‌کرد، ملاقات کند. وقتی به آنجا رسید ابوسعید در مجلسی سخنرانی می‌کرد. ابن سینا وارد مجلس شد و در گوشه‌ای نشست. بعد از تمام شدن مجلس نزد ابوسعید رفت و باهم وارد صومعه شدند و تا هفت روز در آنجا ماندند. بعد از اینکه بیرون آمدند شاگردان ابوسعید از ابوعلی سینا در مورد استادشان پرسیدند. ابوعلی سینا جواب داد که اگر بعد از [[حضرت محمد(ص)]] شخصی قرار بود به درجه [[نبوت]] برسد هیچ کس غیر از ابوسعید سزاوار این مقام نبود.<ref>ابو روح لطف الله، حالات و سخنان ابو سعیدابوالخیر،۱۳۸۶، ص ۱۴۴. </ref>
در این کتاب آمده است؛ بعد از مکاتبات این دو <small>(ابوسعید و ابن‌سینا)</small> با هم، [[ابوعلی سینا]] آرزو داشت با ابوسعید که در میهنه <small>(شهری در ترکمنستان کنونی)</small> زندگی می‌کرد، ملاقات کند. وقتی به آنجا رسید ابوسعید در مجلسی سخنرانی می‌کرد. ابن سینا وارد مجلس شد و در گوشه‌ای نشست. بعد از تمام شدن مجلس نزد ابوسعید رفت و باهم وارد صومعه شدند و تا هفت روز در آنجا ماندند. بعد از اینکه بیرون آمدند شاگردان ابوسعید از ابوعلی سینا در مورد استادشان پرسیدند. ابوعلی سینا جواب داد که اگر بعد از [[حضرت محمد(ص)]] شخصی قرار بود به درجه [[نبوت]] برسد هیچ کس غیر از ابوسعید سزاوار این مقام نبود.<ref>ابو روح لطف الله، حالات و سخنان ابو سعیدابوالخیر،۱۳۸۶، ص ۱۴۴. </ref>


این ماجرا با کمی اختلاف در کتاب اسرار التوحید آمده است. نگارش این کتاب را ۱۳۰ سال پس از مرگ ابوسعید یعنی در سال ۵۷۰ توسط یکی از نوادگان او به‌نام محمد بن منور در خراسان دانسته‌اند. <ref>صفا، تاریخ ادبیات در ایران،۱۳۴۲ش، ۴۴۸.</ref> که ابوعلی سینا به خانه ابوسعید در نیشابور رفت و سه شبانه روز با یکدیگر صحبت می‌کردند  و به جز نماز جماعت بیرون نیامدند. بعد از سه شبانه روز ابوعلی سینا بیرون آمد. شاگردان از او پرسیدند که ابوسعید را چگونه دیدی؟ او گفت: هر چه من می‌دانم او می‌بیند. مریدان شیخ ابوسعید از او پرسیدند  که‌ تو ابوعلی را چگونه دیدی؟ او گفت: هر چه ما می‌بینیم او می‌داند.<ref>محمد بن منور، اسرار التوحید، ج۱، ص۱۹۴.</ref>
این ماجرا با کمی اختلاف در کتاب اسرار التوحید آمده است. نگارش این کتاب را ۱۳۰ سال پس از مرگ ابوسعید یعنی در سال ۵۷۰ توسط یکی از نوادگان او به‌نام محمد بن منور در خراسان دانسته‌اند. <ref>صفا، تاریخ ادبیات در ایران،۱۳۴۲ش، ۴۴۸.</ref> در این کتاب آمده است؛ ابوعلی سینا به خانه ابوسعید در نیشابور رفت و سه شبانه روز با یکدیگر صحبت می‌کردند  و به جز نماز جماعت بیرون نیامدند. بعد از سه شبانه روز ابوعلی سینا بیرون آمد. شاگردان از او پرسیدند که ابوسعید را چگونه دیدی؟ او گفت: هر چه من می‌دانم او می‌بیند. مریدان شیخ ابوسعید از او پرسیدند  که‌ تو ابوعلی را چگونه دیدی؟ او گفت: هر چه ما می‌بینیم او می‌داند.<ref>محمد بن منور، اسرار التوحید، ج۱، ص۱۹۴.</ref>


در کتاب تمهيدات اثر عين القضاه همدانی از عارفان بزرگ ایرانی نیز آمده است كه ابوسعيد در طريق سلوک عرفانی از ابوعلی راهنمایی خواسته است.<ref>عين القضاة همدانی، تمهيدات، ص۳۴۹ـ۳۵۰.</ref>  
در کتاب تمهيدات اثر عين القضاه همدانی از عارفان بزرگ ایرانی نیز آمده است كه ابوسعيد در طريق سلوک عرفانی از ابوعلی راهنمایی خواسته است.<ref>عين القضاة همدانی، تمهيدات، ص۳۴۹ـ۳۵۰.</ref>  
کاربر ناشناس