پرش به محتوا

پرسش:آیا دیدار ابوسعید ابوالخیر با ابن سینا واقعیت دارد؟: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Pourghorbani
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
نویسنده کتاب حالات و سخنان ابوسعید ابوالخیر<small>(۳۵۷-۴۴۰ق)</small> ماجرای دیدار او با [[ابوعلی سینا]]<small>(۳۵۹ -۴۱۶)</small> را این‌گونه نقل می‌کند که بعد از مکاتبات این دو با هم، [[ابوعلی سینا]] آرزو داشت با ابوسعید که در میهنه <small>(شهری در ترکمنستان کنونی)</small> زندگی می‌کرد، ملاقات کند. وقتی به آنجا رسید ابوسعید در مجلسی سخنرانی می‌کرد. ابن سینا وارد مجلس شد و در گوشه‌ای نشست. بعد از تمام شدن مجلس نزد ابوسعید رفت و باهم وارد صومعه شدند و تا هفت روز در آنجا ماندند. بعد از اینکه بیرون آمدند شاگردان ابوسعید از ابوعلی سینا در مورد استادشان پرسیدند. ابوعلی سینا جواب داد که اگر بعد از [[حضرت محمد(ص)]] شخصی قرار بود به درجه [[نبوت]] برسد هیچ کس غیر از ابوسعید سزاوار این مقام نبود.<ref>ابو روح لطف الله، حالات و سخنان ابو سعیدابوالخیر،۱۳۸۶، ص ۱۴۴. </ref>
ماجرای دیدار ابوسعید ابوالخیر از عارفان مشهور خراسانی<small>(۴۴۰-۳۵۷ق)</small> با [[ابوعلی سینا]]<small>(۴۲۸-۳۷۰ق)</small>در کتاب ''حالات و سخنان ابوسعید ابوالخیر'' نوشته سال ۵۴۱ ق آمده است. شفیعی کدکنی از ادیبان و پژوهشگران معاصر معتقد است که این کتاب قدیمی‌ترین سند این دیدار است.<ref>شفیعی کدکنی، مقدمه کتاب حالات و سخنان ابوسعید ابوالخیر، ص۱۹. </ref> 
در این کتاب آمده است: بعد از مکاتبات این دو <small>(ابوسعید و ابن‌سینا)</small> با هم، [[ابوعلی سینا]] آرزو داشت با ابوسعید که در میهنه <small>(شهری در ترکمنستان کنونی)</small> زندگی می‌کرد، ملاقات کند. وقتی به آنجا رسید ابوسعید در مجلسی سخنرانی می‌کرد. ابن سینا وارد مجلس شد و در گوشه‌ای نشست. بعد از تمام شدن مجلس نزد ابوسعید رفت و باهم وارد صومعه شدند و تا هفت روز در آنجا ماندند. بعد از اینکه بیرون آمدند شاگردان ابوسعید از ابوعلی سینا در مورد استادشان پرسیدند. ابوعلی سینا جواب داد که اگر بعد از [[حضرت محمد(ص)]] شخصی قرار بود به درجه [[نبوت]] برسد هیچ کس غیر از ابوسعید سزاوار این مقام نبود.<ref>ابو روح لطف الله، حالات و سخنان ابو سعیدابوالخیر،۱۳۸۶، ص ۱۴۴. </ref>


شبیه این ماجرا با کمی اختلاف در کتاب اسرار التوحید آمده است که ابوعلی سینا به خانه ابوسعید در نیشابور رفت و سه شبانه روز با یکدیگر صحبت می‌کردند  و به جز نماز جماعت بیرون نیامدند. بعد از سه شبانه روز ابوعلی سینا بیرون آمد. شاگردان از او پرسیدند که ابوسعید را چگونه دیدی؟ او گفت: هر چه من می‌دانم او می‌بیند. مریدان شیخ ابوسعید از او پرسیدند  که‌ تو ابوعلی را چگونه دیدی؟ او گفت: هر چه ما می‌بینیم او می‌داند.<ref>محمد بن منور، اسرار التوحید، ج۱، ص۱۹۴.</ref>
این ماجرا با کمی اختلاف در کتاب اسرار التوحید آمده است. نگارش این کتاب را ۱۳۰ سال پس از مرگ ابوسعید یعنی در سال ۵۷۰ توسط یکی از نوادگان او به‌نام محمد بن منور در خراسان دانسته‌اند. <ref>صفا، تاریخ ادبیات در ایران،۱۳۴۲ش، ۴۴۸.</ref> که ابوعلی سینا به خانه ابوسعید در نیشابور رفت و سه شبانه روز با یکدیگر صحبت می‌کردند  و به جز نماز جماعت بیرون نیامدند. بعد از سه شبانه روز ابوعلی سینا بیرون آمد. شاگردان از او پرسیدند که ابوسعید را چگونه دیدی؟ او گفت: هر چه من می‌دانم او می‌بیند. مریدان شیخ ابوسعید از او پرسیدند  که‌ تو ابوعلی را چگونه دیدی؟ او گفت: هر چه ما می‌بینیم او می‌داند.<ref>محمد بن منور، اسرار التوحید، ج۱، ص۱۹۴.</ref>


در تمهيدات عين القضاه همدانی نیز آمده است كه ابوسعيد در طريق سلوک عرفانی از ابوعلی راهنمایی خواسته است.<ref>عين القضاة همدانی، تمهيدات، ص۳۴۹ـ۳۵۰.</ref>  
در کتاب تمهيدات اثر عين القضاه همدانی از عارفان بزرگ ایرانی نیز آمده است كه ابوسعيد در طريق سلوک عرفانی از ابوعلی راهنمایی خواسته است.<ref>عين القضاة همدانی، تمهيدات، ص۳۴۹ـ۳۵۰.</ref>  


محققان معاصر درباره اين ملاقات، اظهار ترديد كرده اند.<ref>بارتولد، تركستان نامه، ج۱، ص۶۵۲؛ برتلس، رباعيات ابن سينا، ص۱۲ـ۱۳.</ref><br> فتح الله مجتبایی در تحقیق خود آورده است؛ از شواهد و قرائن موجود به دست می‌آید که ارتباط این دو باهم بسیار مشکل و حتی غیر ممکن است. زیرا اولا شخصیت، رفتار و اندیشه‌های آن دو با هم تفاوت زیادی دارد؛ ثانیا در زمان و مکان این دیدار تردید وجود دارد. زیرا بوعلی از زمانی که در حدود ۴۰۲ به جرجان و از آنجا به [[ری]] و همدان و [[اصفهان]] رفت و تا پایان عمر هرگز به حدود [[خراسان]] باز نگشت. همچنین در مکان ملاقات بوعلی و ابوسعید، میان دو گزارشی که از آن در دست است اختلاف است. در کتاب حالات و سخنان مکان ملاقات را میهنه ذکر می‌کند در حالیکه مکان ملاقات در کتاب اسرار التوحید [[نیشابور]] دانسته شده است.<ref>مجتبایی، داستان ملاقات و مکاتبات بوعلی و بوسعید، نامه فرهنگستان - تابستان ۱۳۷۵ - شماره۶.</ref>
محققان معاصر درباره اين ملاقات، اظهار ترديد كرده اند.<ref>بارتولد، تركستان نامه، ج۱، ص۶۵۲؛ برتلس، رباعيات ابن سينا، ص۱۲ـ۱۳.</ref><br> فتح الله مجتبایی از مورخان معاصر، در تحقیق خود آورده است؛ از شواهد و قرائن موجود به دست می‌آید که ارتباط این دو باهم بسیار مشکل و حتی غیر ممکن است. زیرا:
*شخصیت، رفتار و اندیشه‌های آن دو با هم تفاوت زیادی دارد.
*در زمان و مکان این دیدار تردید وجود دارد. زیرا [[ابن سینا|بوعلی]] از زمانی که در حدود ۴۰۲ به جرجان <small>(گرگان)</small> و از آنجا به [[ری]] و همدان و [[اصفهان]] رفت و تا پایان عمر هرگز به حدود [[خراسان]] باز نگشت. همچنین در مکان ملاقات بوعلی و ابوسعید، میان دو گزارشی که از آن در دست است اختلاف است. در کتاب حالات و سخنان مکان ملاقات را میهنه ذکر می‌کند در حالیکه مکان ملاقات در کتاب اسرار التوحید، [[نیشابور]] دانسته شده است.<ref>مجتبایی، داستان ملاقات و مکاتبات بوعلی و بوسعید، نامه فرهنگستان - تابستان ۱۳۷۵ - شماره۶.</ref>
   
   


خط ۱۵: خط ۱۸:


*بارتولد، ترکستان نامه، ترجمه کریم کشاورز، تهران، ۱۳۵۲ش.
*بارتولد، ترکستان نامه، ترجمه کریم کشاورز، تهران، ۱۳۵۲ش.
*برتلس، یوگنی ادواردویچ، رباعیان ابن سینا، جشن‌نامه ابن سینا، تهران، ۱۳۳۴ش، شم‌ ۲.
*برتلس، یوگنی ادواردویچ، رباعیان ابن سینا، جشن‌نامه ابن سینا، تهران، ۱۳۳۴ش، شماره ۲.
*صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات در ایران،  تهران، ابن سینا، ۱۳۴۲ش.
*عین القضاة همدانی، عبدالله بن محمد، تمهیدات، به کوشش عفیف عسیران، تهران، ۱۳۴۱ش.
*عین القضاة همدانی، عبدالله بن محمد، تمهیدات، به کوشش عفیف عسیران، تهران، ۱۳۴۱ش.
*لطف الله بن ابی سعید ابوروح، حالات و سخنان ابوسعید، به کوشش محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران، چاپخانه چاوشگران نقش، ۱۳۶۶ش.
*لطف الله بن ابی سعید ابوروح، حالات و سخنان ابوسعید، به کوشش محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران، چاپخانه چاوشگران نقش، ۱۳۶۶ش.
*مجتبایی، فتح الله، داستان ملاقات و مکاتبات بوعلی و بوسعید، نامه فرهنگستان - تابستان ۱۳۷۵ - شماره۶.
*مجتبایی، فتح الله، داستان ملاقات و مکاتبات بوعلی و بوسعید، نامه فرهنگستان - تابستان ۱۳۷۵ - شماره۶.
* محمد بن منور، اسرار التوحید، به کوشش محمد رضا شفیعی کدکنی، تهران، ۱۳۶۶ ش.
* محمد بن منور، اسرار التوحید، به کوشش محمد رضا شفیعی کدکنی، تهران، آگاه، ۱۳۸۶ ش.


{{پایان}}
{{پایان}}
{{ناوبری پرسش‌ها}}
{{ناوبری پرسش‌ها}}
[[رده:پرسش‌ها]]
[[رده:پرسش‌ها]]
کاربر ناشناس