Automoderated users، confirmed
۹٬۷۵۶
ویرایش
(+ رده:سخنان امام علی (هاتکت)) |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''سخنان امام علی(ع) هنگام خاکسپاری فاطمه(س)''' خطاب به [[پیامبر اسلام(ص)]] برای بیان ناراحتی علی بن ابیطالب و شکایت از [[ماجرای هجوم به خانه فاطمه(س)|تهاجم به خانه آنان]] است. وی در این سخنان، با درود و سلام بر پیامبر(ص)، از سنگینی و دائمی بودن غم خود در [[شهادت حضرت زهرا(س)|حادثه درگذشت حضرت زهرا(س)]] میگوید و از [[خدا]] طلب صبر میکند. امام علی همچنین از پیامبر(ص) میخواهد که در اتفاقات پس از رحلت خود از [[فاطمه(س)]] سؤال کند. [[حضرت علی(ع)]] در این سخنان فاطمه را امانتی در دست خود معرفی میکند که اکنون آن را به پیامبر بازمیگرداند. | '''سخنان امام علی(ع) هنگام خاکسپاری فاطمه(س)''' خطاب به [[پیامبر اسلام(ص)]] برای بیان ناراحتی [[علی بن ابیطالب]] و شکایت از [[ماجرای هجوم به خانه فاطمه(س)|تهاجم به خانه آنان]] است. وی در این سخنان، با درود و سلام بر پیامبر(ص)، از سنگینی و دائمی بودن غم خود در [[شهادت حضرت زهرا(س)|حادثه درگذشت حضرت زهرا(س)]] میگوید و از [[خدا]] طلب صبر میکند. امام علی همچنین از پیامبر(ص) میخواهد که در اتفاقات پس از رحلت خود از [[فاطمه(س)]] سؤال کند. [[حضرت علی(ع)]] در این سخنان فاطمه را امانتی در دست خود معرفی میکند که اکنون آن را به پیامبر بازمیگرداند. | ||
سخنان علی بن ابیطالب در سوگ فاطمه، غیر از [[نهجالبلاغه]] در دیگر کتابهای روایی شیعه مانند [[الکافی]] و [[الامالی شیخ طوسی]] و کتابهای اهلسنت مانند [[تذکرة الخواص]] آمده است. کتاب حزن سرمد اثر عمادی ساروی در شرح این سخنان نوشته شده است. | سخنان [[علی بن ابیطالب]] در سوگ فاطمه، غیر از [[نهجالبلاغه]] در دیگر کتابهای روایی [[شیعه]] مانند [[الکافی]] و [[الامالی شیخ طوسی]] و کتابهای [[اهلسنت]] مانند [[تذکرة الخواص]] آمده است. کتاب حزن سرمد اثر عمادی ساروی در شرح این سخنان نوشته شده است. | ||
== جایگاه و زمینه صدور == | == جایگاه و زمینه صدور == | ||
خط ۹: | خط ۹: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
سخنان امام علی(ع) با پیامبر(ص) هنگام دفن فاطمه(س)، حاوی ناراحتی علی بن ابیطالب در درگذشت فاطمه زهرا(س) و شکایت او از امت پیامبر و درخواست صبر از [[خدا]] در مصیبتهایی است که به [[اهلبیت(ع)]] وارد شد. در [[فهرست شرحهای نهجالبلاغه|شرحهای نهجالبلاغه]] به نکاتی ذیل این خطبه اشاره شده است؛ از جمله: | سخنان [[امام علی(ع)]] با [[پیامبر(ص)]] هنگام [[دفن فاطمه(س)]]، حاوی ناراحتی علی بن ابیطالب در درگذشت [[فاطمه زهرا(س)]] و شکایت او از [[امت]] پیامبر و درخواست صبر از [[خدا]] در مصیبتهایی است که به [[اهلبیت(ع)]] وارد شد. در [[فهرست شرحهای نهجالبلاغه|شرحهای نهجالبلاغه]] به نکاتی ذیل این خطبه اشاره شده است؛ از جمله: | ||
* سلام و درود گفتن امام علی(ع) بر پیامبر(ص) و ارتباط قلبی و روحانی میان آن دو.<ref>بحرانی، شرح ابنمیثم، ۱۳۶۶ش، ج۴، ص۳.</ref> | * سلام و درود گفتن امام علی(ع) بر پیامبر(ص) و ارتباط قلبی و روحانی میان آن دو.<ref>بحرانی، شرح ابنمیثم، ۱۳۶۶ش، ج۴، ص۳.</ref> | ||
* انتخاب پیامبر اسلام(ص) بهعنوان بهترین مخاطب برای گفتن درد دل در فراق فاطمه(س). | * انتخاب پیامبر اسلام(ص) بهعنوان بهترین مخاطب برای گفتن درد دل در فراق فاطمه(س). | ||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
==نکات== | ==نکات== | ||
ناصر مکارم | [[ناصر مکارم شیرازی]]، از [[مراجع تقلید شیعه]]، بر آن است که با توجه به اينكه ضمير در فراز «عند قبره» در این سخنان بهصورت مذكر آمده، مشخص میشود که این سخنان خطاب به پيامبر اسلام(ص) بوده و در عين حال مىگويد امام علی(ع) اين سخن را به هنگام دفن فاطمه زهرا(س) گفته و بر این اساس، بهاعتقاد [[سید رضی]]، [[محل دفن حضرت فاطمه(س)|قبر حضرت زهرا(س)]] در كنار [[مسجدالنبی|قبر پيامبر(ص)]] است.<ref>مکارم شیرازی، پيام امام اميرالمومنين، ۱۳۸۶ش، ج۸، ص۲۹.</ref> | ||
سید رضی در ابتدای این خطبه از حضرت فاطمه(س) با لقب [[سیدة نساء العالمین|سیدة النساء]] نام برده است. بهگفته [[ابنابیالحدید]] در [[شرح نهج البلاغه (ابنابیالحدید)|شرح نهجالبلاغه]]، این تعبير برگرفته از [[خبر متواتر|خبر متواترى]] از پيامبر اكرم(ص) است<ref>ابنابیالحدید، شرح نهجالبلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱۰، ص۲۶۵-۲۶۶.</ref> که [[جوامع روایی|کتابهای حدیثی]] شیعه و اهلسنت آن را نقل کردهاند.<ref>صدوق، الامالی، ۱۳۷۶ش، ص۵۹۵؛ البخاری، صحیح البخاری، ۱۴۲۲ق، ج۸، ص۶۴.</ref> در این روایت، پیامبر(ص) برای تسکین قلب فاطمه(س) بهخاطر نزدیک شدن مرگ خود، او را سیدة نساء اهل الجنة، سیدة نساء المؤمنین یا سیدة نساء هذة الامة میخواند.<ref>مسلم، صحیح المسلم، بیروت، ج۴، ص۱۹۰۵؛ حسینی خطیب، مصادر نهجالبلاغه و اسانیده، ۱۹۸۵م، ج۳، ص۸۲.</ref> | سید رضی در ابتدای این خطبه از حضرت فاطمه(س) با لقب [[سیدة نساء العالمین|سیدة النساء]] نام برده است. بهگفته [[ابنابیالحدید]] در [[شرح نهج البلاغه (ابنابیالحدید)|شرح نهجالبلاغه]]، این تعبير برگرفته از [[خبر متواتر|خبر متواترى]] از پيامبر اكرم(ص) است<ref>ابنابیالحدید، شرح نهجالبلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱۰، ص۲۶۵-۲۶۶.</ref> که [[جوامع روایی|کتابهای حدیثی]] شیعه و اهلسنت آن را نقل کردهاند.<ref>صدوق، الامالی، ۱۳۷۶ش، ص۵۹۵؛ البخاری، صحیح البخاری، ۱۴۲۲ق، ج۸، ص۶۴.</ref> در این روایت، پیامبر(ص) برای تسکین قلب فاطمه(س) بهخاطر نزدیک شدن مرگ خود، او را سیدة نساء اهل الجنة، سیدة نساء المؤمنین یا سیدة نساء هذة الامة میخواند.<ref>مسلم، صحیح المسلم، بیروت، ج۴، ص۱۹۰۵؛ حسینی خطیب، مصادر نهجالبلاغه و اسانیده، ۱۹۸۵م، ج۳، ص۸۲.</ref> | ||
== سند == | == سند == | ||
سخنان امام علی(ع) خطاب به پیامبر اسلام(ص) در هنگام دفن حضرت فاطمه(س)، به غیر از نهجالبلاغه در کتابهای روایی دیگری نیز آمده است.<ref>حسینی خطیب، مصادر نهجالبلاغه و اسانیده، ۱۹۸۵م، ج۳، ص۸۵-۸۷.</ref> طبق بررسی [[کتاب مصادر نهجالبلاغه و اسانیده]]، این سخنان با مقداری تفاوت در کتابهایی چون [[الکافی]] نوشته [[محمد بن یعقوب کلینی]] از [[امام حسین(ع)]]،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۵۸.</ref> در [[دلائل الامامة]] اثر [[محمد بن جریر طبری صغیر]] از [[امام جعفر صادق(ع)]]،<ref>طبری، دلائل الامامة، ۱۴۱۳ق، ص۱۳۷.</ref> در [[الامالی شیخ طوسی]] از امام حسین(ع)<ref>طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۱۰۹.</ref> و در کتابهای اهلسنت مانند کتاب [[تذکرة الخواص من الامة فی ذکر خصائص الائمة (کتاب)|تذکرة الخواص]] نوشته سبط بن جوزی حنفی<ref>ابنجوزی، تذکرة الخواص، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۳۶۱.</ref> نیز آمده است. | سخنان امام علی(ع) خطاب به پیامبر اسلام(ص) در هنگام [[دفن حضرت فاطمه(س)]]، به غیر از [[نهج البلاغه|نهجالبلاغه]] در کتابهای روایی دیگری نیز آمده است.<ref>حسینی خطیب، مصادر نهجالبلاغه و اسانیده، ۱۹۸۵م، ج۳، ص۸۵-۸۷.</ref> طبق بررسی [[کتاب مصادر نهجالبلاغه و اسانیده]]، این سخنان با مقداری تفاوت در کتابهایی چون [[الکافی]] نوشته [[محمد بن یعقوب کلینی]] از [[امام حسین(ع)]]،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۵۸.</ref> در [[دلائل الامامة]] اثر [[محمد بن جریر طبری صغیر]] از [[امام جعفر صادق(ع)]]،<ref>طبری، دلائل الامامة، ۱۴۱۳ق، ص۱۳۷.</ref> در [[الامالی شیخ طوسی]] از امام حسین(ع)<ref>طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۱۰۹.</ref> و در کتابهای اهلسنت مانند کتاب [[تذکرة الخواص من الامة فی ذکر خصائص الائمة (کتاب)|تذکرة الخواص]] نوشته سبط بن جوزی حنفی<ref>ابنجوزی، تذکرة الخواص، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۳۶۱.</ref> نیز آمده است. | ||
==تکنگاری== | ==تکنگاری== |