confirmed، templateeditor
۱۲٬۰۶۳
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''امکان فقری''' به معنای نیازمندی و وابستگی وجودی معلول به | '''امکان فقری''' به معنای نیازمندی و وابستگی وجودی [[علت و معلول|معلول به علت]]، اصطلاحی فلسفی در [[حکمت متعالیه]] است که [[ملاصدرا]] آن را برای توصیف هستی معلول طرح نمود. امکان فقری، در تقابل با نظریه [[حدوث و قدم|حدوث]] و نظریه امکان ماهوی است و نیازمندی معلول به علت را ناشی از فقر وجودی معلول میداند. | ||
به گفته [[مرتضی مطهری]]، امکان فقری نتیجه اصول حکمت متعالیه و مبتنی بر آرای ملاصدرا در زمینه [[اصالت وجود]]، [[تشکیک وجود]] و [[اصل علیت]] است. ملاصدرا از امکان فقری در تقریر [[برهان صدیقین]] و حل [[مساله شر|مساله شرّ]] استفاده کرد. گروهی از [[تفسیر قرآن|مفسران]] نیز واژه «الْفُقَراءُ» در آیه «یا أَیهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَی الله» را به امکان فقری تفسیر کردهاند. | به گفته [[مرتضی مطهری]]، امکان فقری نتیجه اصول حکمت متعالیه و مبتنی بر آرای ملاصدرا در زمینه [[اصالت وجود]]، [[تشکیک وجود]] و [[اصل علیت]] است. ملاصدرا از امکان فقری در تقریر [[برهان صدیقین]] و حل [[مساله شر|مساله شرّ]] استفاده کرد. گروهی از [[تفسیر قرآن|مفسران]] نیز واژه «الْفُقَراءُ» در آیه «یا أَیهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَی الله» را به امکان فقری تفسیر کردهاند. |