پرش به محتوا

جفر: تفاوت میان نسخه‌ها

۴٬۱۹۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۳ آوریل ۲۰۱۹
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:


==کتاب جفر==
==کتاب جفر==
جَفْر، کتابی که [[پیامبر اکرم]] آن را بر [[حضرت علی(ع)]] املاء کرده و امام علی آن را با خط خود نوشته است. در روایات شیعه از جفر در کنار [[کتاب جامعه]] به عنوان یکی از دو منبع علم [[امام]] و [[ودایع امامت]] یاد شده است.
کتاب جفر در اختیار [[امامان معصوم]] است، و در آن همه احکامی است که مردم تا [[روز قیامت]] به آن نیاز دارند، آمده است.
== مفهوم==
جفر، واژه‌ای عربی است که به بچه گوسفند یا بچه شتری گفته می‌شود که شکمش بزرگ شده و علف‌خوار است<ref>فراهیدی، العین، ج۶، ص۱۱۰.</ref> در اصطلاح نام کتابی است که پیامبر آن را به حضرت علی املا کرد<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۳۹.</ref> و چون حضرت علی آن را بر پوست گوسفندی نوشت به نام آن پوست یعنی جفر معروف گردید.<ref>فرضی‌پوریان، تحلیلی درباره جفر و جامع، دو منبع علم امام، ص۷۸.</ref>
جفر، واژه‌ای عربی است که به بچه گوسفند یا بچه شتری گفته می‌شود که شکمش بزرگ شده و علف‌خوار است<ref>فراهیدی، العین، ج۶، ص۱۱۰.</ref> در اصطلاح نام کتابی است که پیامبر آن را به حضرت علی املا کرد<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۳۹.</ref> و چون حضرت علی آن را بر پوست گوسفندی نوشت به نام آن پوست یعنی جفر معروف گردید.<ref>فرضی‌پوریان، تحلیلی درباره جفر و جامع، دو منبع علم امام، ص۷۸.</ref>


برخی متون شیعی، از جفر ابیض (سفید) و جفر احمر (سرخ‌) نیز یاد کرده‌اند<ref>اربلی‌، ج‌۲، ص‌۳۸۲؛ کلینی‌، ج‌۱، ص‌۲۴۰</ref> این دو جفر، دو انبان چرمین‌اند که در اولی شماری کتاب و در دومی شمشیر [[محمد(ص)|رسول خدا]] قرار داشته است‌.<ref>مجلسی‌، ج‌۲۶، ص‌۳۷ ۳۸</ref> کتاب‌های موجود در جفر ابیض برخی کتاب‌های آسمانی پیشین، [[مصحف فاطمه]] و کتاب جامعه است‌.<ref>مجلسی‌، ج‌۲۶، ص‌۴۲،۴۳، ۴۶، ۴۹</ref>  
برخی متون شیعی، از جفر ابیض (سفید) و جفر احمر (سرخ‌) نیز یاد کرده‌اند<ref>اربلی‌، ج‌۲، ص‌۳۸۲؛ کلینی‌، ج‌۱، ص‌۲۴۰</ref> این دو جفر، دو انبان چرمین‌اند که در اولی شماری کتاب و در دومی شمشیر [[محمد(ص)|رسول خدا]] قرار داشته است‌.<ref>مجلسی‌، ج‌۲۶، ص‌۳۷ ۳۸</ref> کتاب‌های موجود در جفر ابیض برخی کتاب‌های آسمانی پیشین، [[مصحف فاطمه]] و کتاب جامعه است‌.<ref>مجلسی‌، ج‌۲۶، ص‌۴۲،۴۳، ۴۶، ۴۹</ref>  


===پیدایش ===
=== محتوا و ویژگی‌ها===
[[صفار قمی]] آغاز جفر را در روایتی منسوب به [[امام کاظم|امام موسی‌الکاظم]](ع) این‌گونه آورده است که در روزهای پایانی عمر [[پیامبر(ص)]]، همه اخبار گذشته و آینده تا روز [[قیامت]] و تأویل همه آیات و نام اوصیا از خاندان آن حضرت و آنچه بر ایشان می‌گذرد و نیز توصیه یکایک ایشان و شیعیانشان به صبر، بر آن حضرت [[وحی]] شد و پیامبر(ص) به امر خدا آنها را بر [[امام علی|علی‌(ع)]] املا فرمود و آن حضرت نیز با مرکب سبز رنگی که [[جبرائیل]] از [[بهشت]] آورده بود، این مطالب را بر روی پوست جَفْرة (برّه یا بزغاله ماده‌)، که آماده شده بود، نوشت‌.<ref>صفار قمی‌، بصائر الدرجات‌،ص۵۰۶-۵۰۷</ref> در پایان این روایت آمده است که اوصیای پیامبر(ص) همه اخبار مَلاحِم را از این نوشته برگرفته‌اند.<ref>آملی‌، نفائس‌الفنون فی عرایس العیون‌،ج ۲، ص۹۳۹۴؛ مجلسی‌، بحار الانوار، ج ۲۶، ص۲۶- ۲۷</ref>
 
بنا بر روایتی که [[کلینی|کلینی]] نقل کرده، خداوند مشی کلی [[امامان شیعه]] را در نوشته‌ای بر پیامبر(ص) نازل کرده است‌<ref>کلینی، کافی، ج‌۱، ص‌۲۷۹-۲۸۰</ref>؛ احتمالاً این نوشته همان جفر و جامعه است که [[امام رضا]](ع) به هنگام پذیرش [[ولایتعهدی مأمون]] از آن یاد کرده و در پایان عهدنامه نوشته است‌ که: «ولایتعهدی را می‌پذیرم‌، ولی مضمون جفر و جامعه بر خلاف آن دلالت دارند».<ref>مجلسی‌، بحارالانوار، ج‌۴۹، ص۱۴۸-۱۵۳.</ref> {{یادداشت|در روایتی دیگر آمده است که امام رضا در پایان عهدنامه نوشت‌: «مضمون جفر و جامعه چنین بیان می‌دارد که امر ولایتعهدی بتمامه منعقد نخواهد شد».(جرجانی‌، شرح‌المواقف‌،ج ۶، ص‌۲۲.)}}
== محتوا و ویژگی‌ها==
بنا بر روایات محتوای کتاب جفر عبارت است از:
بنا بر روایات محتوای کتاب جفر عبارت است از:
* علم انبیا و اولیای الهی
* علم انبیا و اولیای الهی
خط ۲۷: خط ۱۹:
*جفر از [[ودایع امامت]] است و از امامی به امام دیگر منتقل می‌شود.<ref>كلينی، الكافى، ج۱، ص۲۳۹؛ شیخ مفيد، الإرشاد، ج۲، ص۱۸۶.</ref>
*جفر از [[ودایع امامت]] است و از امامی به امام دیگر منتقل می‌شود.<ref>كلينی، الكافى، ج۱، ص۲۳۹؛ شیخ مفيد، الإرشاد، ج۲، ص۱۸۶.</ref>


==نگهداری ==
===نگهداری ===
بر اساس روایات[[اهل بیت]](ع)، کتاب جفر همچون شمشیر پیامبر(ص)، میان [[امامان شیعه]] دست به دست می‌گشته و اکنون نیز نزد امام [[امام مهدی (عج)]] است‌.<ref>عاملی‌، ص‌۱۲۵۱۳۳</ref> بر اساس برخی روایات [[شیعه]]، شمشیر رسول خدا، کتاب جفر و جامعه نزد هر کس باشد، نشانه [[امامت]] اوست‌،<ref>شیخ صدوق، معانی‌الاخبار،ص‌۱۰۲-۱۰۳</ref> از [[امام کاظم(ع)]] نقل شده کسی جز [[نبی]] و وصی او، کسی نمی‌تواند در جفر بنگرد و نگریستن در آن از امتیازات اوصیای پیامبر(ص) است.{{مدرک}}
بر اساس روایات[[اهل بیت]](ع)، کتاب جفر همچون شمشیر پیامبر(ص)، میان [[امامان شیعه]] دست به دست می‌گشته و اکنون نیز نزد امام [[امام مهدی (عج)]] است‌.<ref>عاملی‌، ص‌۱۲۵۱۳۳</ref> بر اساس برخی روایات [[شیعه]]، شمشیر رسول خدا، کتاب جفر و جامعه نزد هر کس باشد، نشانه [[امامت]] اوست‌،<ref>شیخ صدوق، معانی‌الاخبار،ص‌۱۰۲-۱۰۳</ref> از [[امام کاظم(ع)]] نقل شده کسی جز [[نبی]] و وصی او، کسی نمی‌تواند در جفر بنگرد و نگریستن در آن از امتیازات اوصیای پیامبر(ص) است.{{مدرک}}


البته برخی منابع اهل سنت ادعا کرده‌اند که کتاب جفر در [[مراکش|مغرب]] (مراکش) و در میان خاندان عبدالمؤمن نیز موجود بوده است‌<ref>مراکشی‌، المعجب،ص ۱۸۰</ref> به نوشته ابن خلکان، محمد بن تومرت (متوفی ۵۲۴ق) مطالب این کتاب را از عبدالمؤمن مراکشی فراگرفته بود.<ref>ابن خلکان، ج‌۵، ص‌۴۸.</ref> همچنین ابن ابی‌اصیبعه، قصیده‌ای منسوب به [[ابن سینا]] را آورده که سراینده در آن‌، بر مبنای برخی محاسبات [[علم نجوم|نجومی]] و با اعتماد به کتاب جفر منسوب به [[امام علی(ع)]]، پیشگویی‌هایی کرده است‌.<ref>ابن ابی‌اصیبعه، عیون الانباء، ص‌۴۵۴ ۴۵۷.</ref>
البته برخی منابع اهل سنت ادعا کرده‌اند که کتاب جفر در [[مراکش|مغرب]] (مراکش) و در میان خاندان عبدالمؤمن نیز موجود بوده است‌<ref>مراکشی‌، المعجب،ص ۱۸۰</ref> به نوشته ابن خلکان، محمد بن تومرت (متوفی ۵۲۴ق) مطالب این کتاب را از عبدالمؤمن مراکشی فراگرفته بود.<ref>ابن خلکان، ج‌۵، ص‌۴۸.</ref> همچنین ابن ابی‌اصیبعه، قصیده‌ای منسوب به [[ابن سینا]] را آورده که سراینده در آن‌، بر مبنای برخی محاسبات [[علم نجوم|نجومی]] و با اعتماد به کتاب جفر منسوب به [[امام علی(ع)]]، پیشگویی‌هایی کرده است‌.<ref>ابن ابی‌اصیبعه، عیون الانباء، ص‌۴۵۴ ۴۵۷.</ref>


==در نوشته‌های اهل سنّت‌==
===در نوشته‌های اهل سنّت‌===
در گزارش‌های شیعی میان کتاب جفر و جامعه و محتوای آن دو تفکیک شده است اما در گزارش‌های اهل سنت چنین تفکیکی وجود ندارد، حتی در پاره‌ای از گزارش‌های [[اهل سنّت]]، که از این دو کتاب به طور جداگانه یاد شده‌، محتوای آن دو، یک چیز معرفی شده است‌.<ref>جرجانی‌، شرح‌المواقف‌،ج ۶، ص۲۲.</ref>
در گزارش‌های شیعی میان کتاب جفر و جامعه و محتوای آن دو تفکیک شده است اما در گزارش‌های اهل سنت چنین تفکیکی وجود ندارد، در پاره‌ای از گزارش‌های [[اهل سنّت]]، که از این دو کتاب به طور جداگانه یاد شده‌، محتوای آن دو، یک چیز معرفی شده است‌.<ref>جرجانی‌، شرح‌المواقف‌،ج ۶، ص۲۲.</ref> در نوشته‌های [[اهل سنت]]، کتاب جفر بیشتر به [[امام صادق(ع)]] نسبت داده شده است‌. [[ابن خلدون]] اصل کتاب جفر را از امام صادق(ع) دانسته که [[هارون بن سعید عجلی]]، پیشوای [[زیدیه|زیدیان]]، از وی روایت کرده و در آن حوادثی ذکر شده است که در آینده برای [[امامان شیعه]] اتفاق خواهد افتاد و کتاب را به اعتبار پوستی که مطالب روی آن نوشته شده بوده‌، جفر نامیده‌اند.<ref> ابن خلدون، ج‌۱، ص‌۴۱۵-۴۱۶</ref> به نظر ابن خلدون‌ اگر چه امام صادق(ع) برخی نزدیکانش را از رخدادهای ناگوار آینده بر حذر می‌داشت و رخدادها همانگونه که او پیش‌بینی کرده بود، به وقوع می‌پیوست‌، اما در وجود چنین کتابی که تنها برخی اشارات عاری از هرگونه دلیل در اعتبار آن رسیده باید تردید کرد.<ref>ابن خلدون، ج‌۱، ص‌۴۱۵-۴۱۶.</ref>
 
در نوشته‌های [[اهل سنت]]، کتاب جفر بیشتر به [[امام صادق(ع)]] نسبت داده شده است‌. [[ابن خلدون]] اصل کتاب جفر را از امام صادق(ع) دانسته که [[هارون بن سعید عجلی]]، پیشوای [[زیدیه|زیدیان]]، از وی روایت کرده و در آن حوادثی ذکر شده است که در آینده برای [[امامان شیعه]] اتفاق خواهد افتاد و کتاب را به اعتبار پوستی که مطالب روی آن نوشته شده بوده‌، جفر نامیده‌اند.<ref> ابن خلدون، ج‌۱، ص‌۴۱۵-۴۱۶</ref> به نظر ابن خلدون‌ اگر چه امام صادق(ع) برخی نزدیکانش را از رخدادهای ناگوار آینده بر حذر می‌داشت و رخدادها همانگونه که او پیش‌بینی کرده بود، به وقوع می‌پیوست‌، اما در وجود چنین کتابی که تنها برخی اشارات عاری از هرگونه دلیل در اعتبار آن رسیده باید تردید کرد.<ref>ابن خلدون، ج‌۱، ص‌۴۱۵-۴۱۶.</ref>


ابن‌ قتیبه نیز به [[رافضیان]] درباره ادعای علم باطنی و وجود کتاب جفر نزد آنان خرده گرفته‌؛ زیرا، هارون بن سعید که این کتاب را روایت کرده‌، در یکی از سروده‌های خود از جفر و هر که به جفر می‌پردازد، بیزاری جُسته است‌.<ref>ابن‌قتیبه‌، ص‌۴۸-۴۹.</ref> همچنین [[بشر بن معتمر هلالی]] (متوفی ۲۲۶ق)، رئیس معتزلیان [[بغداد]]، در شعری به [[رافضیان]] طعنه زده که جفر آنان را غَرّه ساخته است‌.<ref>جاحظ‌، ج‌۶، ص‌۲۸۹</ref> به عقیده [[ابوزهره]]،<ref>ابوزهره‌، ص‌۲۹، ۹۸</ref> فرقه [[خطابیه]] اندیشه‌های مربوط  به جفر را در میان [[شیعیان]] دوازده امامی رواج داد<ref>مقریزی‌، ج‌۴، ص‌۱۷۴-۱۷۵</ref> ولی‌، با توجه به گرایش‌های غلوآمیز [[ابوالخطاب]]، داعیه‌دار این فرقه‌، و برائت جستن [[امام صادق]](ع) از وی در حضور اصحاب‌،<ref> قاضی نعمان‌، ج‌۱، ص‌۴۹ ۵۰</ref> قطعاً قرائت خطابیه از جفر را [[امامان شیعه]] تأیید نکرده‌اند.{{مدرک}}
ابن‌ قتیبه نیز به [[رافضیان]] درباره ادعای علم باطنی و وجود کتاب جفر نزد آنان خرده گرفته‌؛ زیرا، هارون بن سعید که این کتاب را روایت کرده‌، در یکی از سروده‌های خود از جفر و هر که به جفر می‌پردازد، بیزاری جُسته است‌.<ref>ابن‌قتیبه‌، ص‌۴۸-۴۹.</ref> همچنین [[بشر بن معتمر هلالی]] (متوفی ۲۲۶ق)، رئیس معتزلیان [[بغداد]]، در شعری به [[رافضیان]] طعنه زده که جفر آنان را غَرّه ساخته است‌.<ref>جاحظ‌، ج‌۶، ص‌۲۸۹</ref> به عقیده [[ابوزهره]]،<ref>ابوزهره‌، ص‌۲۹، ۹۸</ref> فرقه [[خطابیه]] اندیشه‌های مربوط  به جفر را در میان [[شیعیان]] دوازده امامی رواج داد<ref>مقریزی‌، ج‌۴، ص‌۱۷۴-۱۷۵</ref> ولی‌، با توجه به گرایش‌های غلوآمیز [[ابوالخطاب]]، داعیه‌دار این فرقه‌، و برائت جستن [[امام صادق]](ع) از وی در حضور اصحاب‌،<ref> قاضی نعمان‌، ج‌۱، ص‌۴۹ ۵۰</ref> قطعاً قرائت خطابیه از جفر را [[امامان شیعه]] تأیید نکرده‌اند.{{مدرک}}
خط ۵۴: خط ۴۴:


==پیدایش جفر و جامعه==
==پیدایش جفر و جامعه==
[[صفار قمی]]<ref>صفار قمی‌، بصائر الدرجات‌،ص ۵۰۶ - ۵۰۷</ref> آغاز جفر را در روایتی منسوب به [[امام کاظم|امام موسی‌الکاظم]](ع) این‌گونه آورده است که در روزهای پایانی عمر [[پیامبر(ص)]]، همه اخبار گذشته و آینده تا روز [[قیامت]] و تأویل همه آیات و نام اوصیا از خاندان آن حضرت و آنچه بر ایشان می‌گذرد و نیز توصیه یکایک ایشان و شیعیانشان به صبر، بر آن حضرت [[وحی]] شد و پیامبر(ص) به امر خدا آنها را بر [[امام علی|علی‌(ع)]] املا فرمود و آن حضرت نیز با مرکب سبز رنگی که [[جبرائیل]] از [[بهشت]] آورده بود، این مطالب را بر روی پوست یک جَفْرة (برّه یا بزغاله ماده‌)، که آماده شده بود، نوشت‌. در پایان این روایت تصریح شده است که اوصیای پیامبر(ص) همه اخبار مَلاحِم را از این نوشته برگرفته‌اند.<ref>آملی‌، نفائس‌الفنون فی عرایس العیون‌،ج ۲، ص۹۳۹۴</ref><ref>مجلسی‌، بحار، ج ۲۶، ص۲۶- ۲۷</ref>
===پیدایش ===
[[صفار قمی]] آغاز جفر را در روایتی منسوب به [[امام کاظم|امام موسی‌الکاظم]](ع) این‌گونه آورده است که در روزهای پایانی عمر [[پیامبر(ص)]]، همه اخبار گذشته و آینده تا روز [[قیامت]] و تأویل همه آیات و نام اوصیا از خاندان آن حضرت و آنچه بر ایشان می‌گذرد و نیز توصیه یکایک ایشان و شیعیانشان به صبر، بر آن حضرت [[وحی]] شد و پیامبر(ص) به امر خدا آنها را بر [[امام علی|علی‌(ع)]] املا فرمود و آن حضرت نیز با مرکب سبز رنگی که [[جبرائیل]] از [[بهشت]] آورده بود، این مطالب را بر روی پوست جَفْرة (برّه یا بزغاله ماده‌)، که آماده شده بود، نوشت‌.<ref>صفار قمی‌، بصائر الدرجات‌،ص۵۰۶-۵۰۷</ref> در پایان این روایت آمده است که اوصیای پیامبر(ص) همه اخبار مَلاحِم را از این نوشته برگرفته‌اند.<ref>آملی‌، نفائس‌الفنون فی عرایس العیون‌،ج ۲، ص۹۳۹۴؛ مجلسی‌، بحار الانوار، ج ۲۶، ص۲۶- ۲۷</ref>


بنا بر روایتی که [[کلینی|کلینی]]<ref>کلینی، کافی، ج‌۱، ص‌۲۷۹۲۸۰</ref> نقل کرده است‌، خداوند مشی کلی [[امامان شیعه]] را در نوشته‌ای بر رسول خدا نازل کرده است‌؛ احتمالاً این نوشته همان جفر و جامعه است که [[امام رضا]](ع) به هنگام پذیرش ولایتعهدی [[مأمون]] از آن یاد کرده و در پایان عهدنامه چنین نوشته است‌: «ولایتعهدی را می‌پذیرم‌، ولی مضمون جفر و جامعه بر خلاف آن دلالت دارند» و گواهانی نیز بر مضمون آن گواهی دادند.<ref>مجلسی‌، بحار، ج‌۴۹، ص۱۴۸۱۵۳</ref> در روایتی دیگر آمده است که امام رضا در پایان عهدنامه نوشت‌: «مضمون جفر و جامعه چنین بیان می‌دارد که امر ولایتعهدی بتمامه منعقد نخواهد شد».<ref>جرجانی‌، شرح‌المواقف‌،ج ۶، ص‌۲۲</ref> [[ابن‌طِقْطَقی]]' در الفخری فی‌الا´داب السلطانیة،<ref>ابن‌طِقْطَقی‌' در الفخری فی‌الا´داب السلطانیة،ص‌۲۶۰</ref> [[جرجانی]] در شرح‌المواقف‌<ref>جرجانی‌، شرح‌المواقف‌،ج ۶، ص‌۲۲</ref> و [[طاشکوپری‌زاده]]،<ref>طاشکوپری‌زاده‌، کتاب مفتاح ‌السعادة و مصباح السیادة‌، ج ۲، ص۴۲۵</ref> متن کامل پاسخ [[امام رضا]](ع) را، با اندک اختلافی در واژگان‌، آورده‌اند. به تصریح طاشکوپری‌زاده‌،<ref>طاشکوپری‌زاده‌، کتاب مفتاح ‌السعادة و مصباح السیادة‌، ج ۲، ص۴۲۶</ref> امر همان‌گونه که [[امام رضا]](ع) پیش‌بینی کرده بود، اتفاق افتاد؛ ولایتعهدی منعقد نشد و مأمون که از ناحیه [[بنی هاشم|بنی‌هاشم]] احساس خطر کرده بود، امام رضا را با سم به [[شهادت]] رساند.
بنا بر روایتی که [[کلینی|کلینی]] نقل کرده، خداوند مشی کلی [[امامان شیعه]] را در نوشته‌ای بر پیامبر(ص) نازل کرده است‌<ref>کلینی، کافی، ج‌۱، ص‌۲۷۹-۲۸۰</ref>؛ احتمالاً این نوشته همان جفر و جامعه است که [[امام رضا]](ع) به هنگام پذیرش [[ولایتعهدی مأمون]] از آن یاد کرده و در پایان عهدنامه نوشته است‌ که: «ولایتعهدی را می‌پذیرم‌، ولی مضمون جفر و جامعه بر خلاف آن دلالت دارند».<ref>مجلسی‌، بحارالانوار، ج‌۴۹، ص۱۴۸-۱۵۳.</ref> {{یادداشت|در روایتی دیگر آمده است که امام رضا در پایان عهدنامه نوشت‌: «مضمون جفر و جامعه چنین بیان می‌دارد که امر ولایتعهدی بتمامه منعقد نخواهد شد».(جرجانی‌، شرح‌المواقف‌،ج ۶، ص‌۲۲.)}}


جفر و جامعه از [[ودایع امامت]] است و از امامی به امام دیگر منتقل می‌شود.<ref>كلينی، الكافى، ج۱، ص۲۳۹؛ شیخ مفيد، الإرشاد، ج۲، ص۱۸۶</ref>
جفر و جامعه از [[ودایع امامت]] است و از امامی به امام دیگر منتقل می‌شود.<ref>كلينی، الكافى، ج۱، ص۲۳۹؛ شیخ مفيد، الإرشاد، ج۲، ص۱۸۶</ref>