پرش به محتوا

جفر: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۵۵۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۳ آوریل ۲۰۱۹
جز
imported>Mgolpayegani
خط ۷: خط ۷:


==کتاب جفر==
==کتاب جفر==
جفر، واژه‌ای عربی است که به بچه گوسفند یا شتری گفته می‌شود که شکمش بزرگ شده و علف‌خوار است<ref>فراهیدی، العین، ج۶، ص۱۱۰.</ref> در اصطلاح نام کتابی است که پیامبر آن را به حضرت علی املا کرد<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۳۹.</ref> و چون حضرت علی آن را بر پوست گوسفندی نوشت به نام آن پوست یعنی جفر معروف گردید.{{مدرک}} در روایات به پوست گاو یا گوسفند معنا شده است.<ref>صفار قمی‌، ص‌۱۵۳۱۵۶</ref><ref>کلینی‌، ج‌۱، ص‌۲۴۱؛</ref> و گویا این واژه برای گونه‌ای خاص از پوست گوسفند یا گاو، عَلَم (اسم‌خاص‌) گشته است‌.<ref>حرعاملی، وسائل الشیعه ص‌۳۲</ref>
جَفْر، کتابی که [[پیامبر اکرم]] آن را بر [[حضرت علی(ع)]] املاء کرده و امام علی آن را با خط خود نوشته است. در روایات شیعه از جفر در کنار [[کتاب جامعه]] به عنوان یکی از دو منبع علم [[امام]] و [[ودایع امامت]] یاد شده است.  
===محتوای کتاب جفر===
محتوای کتاب جفر، ذکر حوادث آینده تا روز [[قیامت]] است‌<ref>مجلسی‌، ج‌۵۱، ص‌۲۲۰</ref> بنا بر روایتی از [[امام کاظم]](ع)، جز [[نبی]] و وصی نبی‌، کسی نمی‌تواند در آن بنگرد و نگریستن در آن از امتیازات اوصیای پیامبر(ص) است‌.<ref>صفار قمی‌، ص‌۱۵۸۱۵۹</ref>


===جفر ابیض و احمر===
کتاب جفر در اختیار [[امامان معصوم]] است، و در آن همه احکامی است که مردم تا [[روز قیامت]] به آن نیاز دارند، آمده است.
برخی متون شیعی، از جفر ابیض (سفید) و جفر احمر (سرخ‌) نیز یاد کرده‌اند<ref>اربلی‌، ج‌۲، ص‌۳۸۲؛</ref><ref>کلینی‌، ج‌۱، ص‌۲۴۰</ref> این دو جفر، دو انبان چرمین‌اند که در اولی شماری کتاب و در دومی شمشیر [[محمد(ص)|رسول خدا]] قرار داشته است‌.<ref>مجلسی‌، ج‌۲۶، ص‌۳۷ ۳۸</ref> کتاب‌های موجود در جفر ابیض برخی کتاب‌های آسمانی پیشین، [[مصحف فاطمه]] و کتاب جامعه است‌.<ref>مجلسی‌، ج‌۲۶، ص‌۴۲،۴۳، ۴۶، ۴۹</ref> بنابر روایات جفر دیگری هم از پوست گاو وجود دارد که جفر ابیض و احمر در آن قرار دارد<ref>صفار قمی‌، بصائر الدرجات‌،ص ۱۶۰</ref>
== مفهوم==
جفر، واژه‌ای عربی است که به بچه گوسفند یا بچه شتری گفته می‌شود که شکمش بزرگ شده و علف‌خوار است<ref>فراهیدی، العین، ج۶، ص۱۱۰.</ref> در اصطلاح نام کتابی است که پیامبر آن را به حضرت علی املا کرد<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۳۹.</ref> و چون حضرت علی آن را بر پوست گوسفندی نوشت به نام آن پوست یعنی جفر معروف گردید.<ref>فرضی‌پوریان، تحلیلی درباره جفر و جامع، دو منبع علم امام، ص۷۸.</ref>


===محل فعلی نگهداری جفرها===
برخی متون شیعی، از جفر ابیض (سفید) و جفر احمر (سرخ‌) نیز یاد کرده‌اند<ref>اربلی‌، ج‌۲، ص‌۳۸۲؛ کلینی‌، ج‌۱، ص‌۲۴۰</ref> این دو جفر، دو انبان چرمین‌اند که در اولی شماری کتاب و در دومی شمشیر [[محمد(ص)|رسول خدا]] قرار داشته است‌.<ref>مجلسی‌، ج‌۲۶، ص‌۳۷ ۳۸</ref> کتاب‌های موجود در جفر ابیض برخی کتاب‌های آسمانی پیشین، [[مصحف فاطمه]] و کتاب جامعه است‌.<ref>مجلسی‌، ج‌۲۶، ص‌۴۲،۴۳، ۴۶، ۴۹</ref>  
بر اساس روایات [[اهل بیت]](ع)، این کتاب‌ها و شمشیر [[محمد(ص)|رسول خدا]] میان [[امامان شیعه]] دست به دست می‌گشته و اکنون نیز نزد امام [[امام مهدی|حجت بن الحسن]](عج) است‌.<ref>عاملی‌، ص‌۱۲۵۱۳۳</ref><ref>باجگیران‌، ص‌۴۷ ۴۸</ref> بر اساس برخی روایات [[شیعه]]، شمشیر رسول خدا و این کتاب‌ها نزد هر کس باشد، نشانه [[امامت]] اوست‌،<ref>صدوق، معانی‌الاخبار،ص‌۱۰۲ ۱۰۳</ref><ref>صدوق، عیون اخبارالرضا، ص‌۱۹۲۱۹۳</ref> مانند تابوت [[بنی‌اسرائیل]] که نزد هر کس بود، نشانه [[نبوت]] و [[رسالت]] او بود.<ref>عیاشی‌، ج‌۱، ص‌۲۴۹</ref> امامان شیعه نیز در روایاتی‌، با به کارگیری تعابیری مثل «عندی» یا «عندنا»، بر این امر تأکید کرده‌اند.<ref>صفار قمی‌، ص‌۱۵۰۱۵۲</ref><ref>مجلسی‌، ج‌۲۶، ص‌۲۲، ۲۴</ref>


البته برخی منابع اهل سنت ادعا کرده‌اند که کتاب جفر در مغرب ([[مراکش]]) و در میان خاندان عبدالمؤمن نیز موجود بوده است‌<ref>مراکشی‌، المعجب فی تلخیص اخبار المغرب،ص ۱۸۰</ref> به نوشته [[ابن خلکان]]،<ref>ابن خلکان، ج‌۵، ص‌۴۸</ref> [[محمد بن تومرت]] (متوفی ۵۲۴) مطالب این کتاب را از [[عبدالمؤمن مراکشی]] فراگرفته بود. همچنین [[ابن ابی اصیبعه]] در کتاب [[عیون الانباء فی طبقات الاطباء]]<ref>ص‌۴۵۴ ۴۵۷</ref> قصیده‌ای منسوب به [[ابن سینا]] را آورده که سراینده در آن‌، بر مبنای برخی محاسبات [[علم نجوم|نجومی]] و با اعتماد به کتاب جفر منسوب به امیر مؤمنان [[امام علی(ع)]]، پیشگویی‌هایی کرده است‌.
===پیدایش ===
[[صفار قمی]] آغاز جفر را در روایتی منسوب به [[امام کاظم|امام موسی‌الکاظم]]) این‌گونه آورده است که در روزهای پایانی عمر [[پیامبر(ص)]]، همه اخبار گذشته و آینده تا روز [[قیامت]] و تأویل همه آیات و نام اوصیا از خاندان آن حضرت و آنچه بر ایشان می‌گذرد و نیز توصیه یکایک ایشان و شیعیانشان به صبر، بر آن حضرت [[وحی]] شد و پیامبر(ص) به امر خدا آنها را بر [[امام علی|علی‌(ع)]] املا فرمود و آن حضرت نیز با مرکب سبز رنگی که [[جبرائیل]] از [[بهشت]] آورده بود، این مطالب را بر روی پوست جَفْرة (برّه یا بزغاله ماده‌)، که آماده شده بود، نوشت‌.<ref>صفار قمی‌، بصائر الدرجات‌،ص۵۰۶-۵۰۷</ref> در پایان این روایت آمده است که اوصیای پیامبر(ص) همه اخبار مَلاحِم را از این نوشته برگرفته‌اند.<ref>آملی‌، نفائس‌الفنون فی عرایس العیون‌،ج ۲، ص۹۳۹۴؛ مجلسی‌، بحار الانوار، ج ۲۶، ص۲۶- ۲۷</ref>


===در نوشته‌های اهل سنّت‌===
بنا بر روایتی که [[کلینی|کلینی]] نقل کرده، خداوند مشی کلی [[امامان شیعه]] را در نوشته‌ای بر پیامبر(ص) نازل کرده است‌<ref>کلینی، کافی، ج‌۱، ص‌۲۷۹-۲۸۰</ref>؛ احتمالاً این نوشته همان جفر و جامعه است که [[امام رضا]](ع) به هنگام پذیرش [[ولایتعهدی مأمون]] از آن یاد کرده و در پایان عهدنامه نوشته است‌ که: «ولایتعهدی را می‌پذیرم‌، ولی مضمون جفر و جامعه بر خلاف آن دلالت دارند».<ref>مجلسی‌، بحارالانوار، ج‌۴۹، ص۱۴۸-۱۵۳.</ref> {{یادداشت|در روایتی دیگر آمده است که امام رضا در پایان عهدنامه نوشت‌: «مضمون جفر و جامعه چنین بیان می‌دارد که امر ولایتعهدی بتمامه منعقد نخواهد شد».(جرجانی‌، شرح‌المواقف‌،ج ۶، ص‌۲۲.)}}
در نوشته‌های [[اهل سنت]]، کتاب جفر بیشتر به [[امام صادق]](ع) نسبت داده شده است‌. [[ابن خلدون]]<ref>ابن خلدون، ج‌۱، ص‌۴۱۵۴۱۶</ref> اصل کتاب جفر را از [[امام صادق|امام جعفر صادق]](ع) دانسته که [[هارون بن سعید]] (سعد) عجلی‌، پیشوای [[زیدیه|زیدیان]از وی روایت کرده و در آن حوادثی ذکر شده است که در آینده برای [[امامان شیعه|اهل بیت]] [[محمد(ص)|پیامبر اکرم]](ص) اتفاق خواهد افتاد و کتاب را به اعتبار پوستی که مطالب روی آن نوشته شده بوده‌، جفر نامیده‌اند. به نظر ابن خلدون‌<ref>ابن خلدون، ج‌۱، ص‌۴۱۵۴۱۶</ref> اگر چه امام جعفر صادق(ع) برخی نزدیکانش را از رخدادهای ناگوار آینده بر حذر می‌داشت و رخدادها درست همانگونه که او پیش بینی کرده بود، به وقوع می‌پیوست‌، اما در وجود چنین کتابی که تنها برخی اشارات عاری از هرگونه دلیل در اعتبار آن رسیده باید تردید کرد.
== محتوا و ویژگی‌ها==
بنا بر روایات محتوای کتاب جفر عبارت است از:
* علم انبیا و اولیای الهی
* همه علوم حتی حکم دیه خراش
* همه کتاب‌های گذشته و اموری که مردم تا [[قیامت]] به آن نیاز دارند.
* همه حوادث و رخدادهای آینده تا روز قیامت
*جفر از [[ودایع امامت]] است و از امامی به امام دیگر منتقل می‌شود.<ref>كلينی، الكافى، ج۱، ص۲۳۹؛ شیخ مفيد، الإرشاد، ج۲، ص۱۸۶.</ref>


[[ابن‌قتیبه]]<ref>ابن‌قتیبه‌، ص‌۴۸۴۹</ref> نیز به [[رافضیان]] درباره ادعای علم باطنی و وجود کتاب جفر نزد آنان خرده گرفته‌؛ زیرا، همان هارون بن سعید که این کتاب را روایت کرده‌، در یکی از سروده‌های خود از جفر و هر که به جفر می‌پردازد، بیزاری جُسته است‌. همچنین [[بشر بن معتمر هلالی]] (متوفی ۲۲۶)، رئیس معتزلیان [[بغداد]]، در شعری به [[رافضیان]] طعنه زده که جفر آنان را غَرّه ساخته است‌.<ref>جاحظ‌، ج‌۶، ص‌۲۸۹</ref> به عقیده [[ابوزهره]]،<ref>ابوزهره‌، ص‌۲۹، ۹۸</ref> فرقه [[خطابیه]] اندیشه‌های راجع به جفر را در میان [[شیعیان]] دوازده امامی رواج داد<ref>مقریزی‌، ج‌۴، ص‌۱۷۴ ۱۷۵</ref> ولی‌، با توجه به گرایش‌های غلوآمیز [[ابوالخطاب]]، داعیه‌دار این فرقه‌، و برائت جستن [[امام صادق]](ع) از وی در حضور اصحاب‌،<ref> قاضی نعمان‌، ج‌۱، ص‌۴۹ ۵۰</ref> قطعاً قرائت خطابیه از جفر را [[امامان شیعه]] تأیید نکرده‌اند.
==نگهداری ==
بر اساس روایات[[اهل بیت]](ع)، کتاب جفر همچون شمشیر پیامبر(ص)، میان [[امامان شیعه]] دست به دست می‌گشته و اکنون نیز نزد امام [[امام مهدی (عج)]] است‌.<ref>عاملی‌، ص‌۱۲۵۱۳۳</ref> بر اساس برخی روایات [[شیعه]]، شمشیر رسول خدا، کتاب جفر و جامعه نزد هر کس باشد، نشانه [[امامت]] اوست‌،<ref>شیخ صدوق، معانی‌الاخبار،ص‌۱۰۲-۱۰۳</ref> از [[امام کاظم(ع)]] نقل شده کسی جز [[نبی]] و وصی او، کسی نمی‌تواند در جفر بنگرد و نگریستن در آن از امتیازات اوصیای پیامبر(ص) است.{{مدرک}}
 
البته برخی منابع اهل سنت ادعا کرده‌اند که کتاب جفر در [[مراکش|مغرب]] (مراکش) و در میان خاندان عبدالمؤمن نیز موجود بوده است‌<ref>مراکشی‌، المعجب،ص ۱۸۰</ref> به نوشته ابن خلکان، محمد بن تومرت (متوفی ۵۲۴ق) مطالب این کتاب را از عبدالمؤمن مراکشی فراگرفته بود.<ref>ابن خلکان، ج‌۵، ص‌۴۸.</ref> همچنین ابن ابی‌اصیبعه، قصیده‌ای منسوب به [[ابن سینا]] را آورده که سراینده در آن‌، بر مبنای برخی محاسبات [[علم نجوم|نجومی]] و با اعتماد به کتاب جفر منسوب به [[امام علی(ع)]]، پیشگویی‌هایی کرده است‌.<ref>ابن ابی‌اصیبعه، عیون الانباء، ص‌۴۵۴ ۴۵۷.</ref>
 
==در نوشته‌های اهل سنّت‌==
در گزارش‌های شیعی میان کتاب جفر و جامعه و محتوای آن دو تفکیک شده است اما در گزارش‌های اهل سنت چنین تفکیکی وجود ندارد، حتی در پاره‌ای از گزارش‌های [[اهل سنّت]]، که از این دو کتاب به طور جداگانه یاد شده‌، محتوای آن دو، یک چیز معرفی شده است‌.<ref>جرجانی‌، شرح‌المواقف‌،ج ۶، ص۲۲.</ref>
 
در نوشته‌های [[اهل سنت]]، کتاب جفر بیشتر به [[امام صادق(ع)]] نسبت داده شده است‌. [[ابن خلدون]] اصل کتاب جفر را از امام صادق(ع) دانسته که [[هارون بن سعید عجلی]]، پیشوای [[زیدیه|زیدیان]]، از وی روایت کرده و در آن حوادثی ذکر شده است که در آینده برای [[امامان شیعه]] اتفاق خواهد افتاد و کتاب را به اعتبار پوستی که مطالب روی آن نوشته شده بوده‌، جفر نامیده‌اند.<ref> ابن خلدون، ج‌۱، ص‌۴۱۵-۴۱۶</ref> به نظر ابن خلدون‌ اگر چه امام صادق(ع) برخی نزدیکانش را از رخدادهای ناگوار آینده بر حذر می‌داشت و رخدادها همانگونه که او پیش‌بینی کرده بود، به وقوع می‌پیوست‌، اما در وجود چنین کتابی که تنها برخی اشارات عاری از هرگونه دلیل در اعتبار آن رسیده باید تردید کرد.<ref>ابن خلدون، ج‌۱، ص‌۴۱۵-۴۱۶.</ref>
 
ابن‌ قتیبه نیز به [[رافضیان]] درباره ادعای علم باطنی و وجود کتاب جفر نزد آنان خرده گرفته‌؛ زیرا، هارون بن سعید که این کتاب را روایت کرده‌، در یکی از سروده‌های خود از جفر و هر که به جفر می‌پردازد، بیزاری جُسته است‌.<ref>ابن‌قتیبه‌، ص‌۴۸-۴۹.</ref> همچنین [[بشر بن معتمر هلالی]] (متوفی ۲۲۶ق)، رئیس معتزلیان [[بغداد]]، در شعری به [[رافضیان]] طعنه زده که جفر آنان را غَرّه ساخته است‌.<ref>جاحظ‌، ج‌۶، ص‌۲۸۹</ref> به عقیده [[ابوزهره]]،<ref>ابوزهره‌، ص‌۲۹، ۹۸</ref> فرقه [[خطابیه]] اندیشه‌های مربوط  به جفر را در میان [[شیعیان]] دوازده امامی رواج داد<ref>مقریزی‌، ج‌۴، ص‌۱۷۴-۱۷۵</ref> ولی‌، با توجه به گرایش‌های غلوآمیز [[ابوالخطاب]]، داعیه‌دار این فرقه‌، و برائت جستن [[امام صادق]](ع) از وی در حضور اصحاب‌،<ref> قاضی نعمان‌، ج‌۱، ص‌۴۹ ۵۰</ref> قطعاً قرائت خطابیه از جفر را [[امامان شیعه]] تأیید نکرده‌اند.{{مدرک}}


==جامعه یا کتاب علی(ع)==
==جامعه یا کتاب علی(ع)==