Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۳۵
ویرایش
بیعت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←بیعت مشروط) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{اسلام-عمودی}} | {{اسلام-عمودی}} | ||
'''بیعت'''، به معنای بستن پیمان وفاداری و اطاعت با [[پیامبر(ص)]]، [[امام]](ع)، حاکم یا [[خلیفه]] است. | '''بیعت'''، به معنای بستن پیمان وفاداری و اطاعت با [[پیامبر(ص)]]، [[امام]](ع)، حاکم یا [[خلیفه]] است. | ||
نخستین بیعت در [[سیره]] | نخستین بیعت در [[سیره نبوی]]، بیعتِ [[حضرت علی(ع)]] و [[خدیجه(س)]] با آن حضرت پس از قبول [[اسلام]] است. بیعت [[بیعت عقبه|عقبه اول و دوم]] در [[مکه]] روی داد و این دو بیعت، به ویژه بیعت دوم، زمینه ساز [[هجرت]] حضرت رسول به [[مدینه]] شد. بیعت [[مسلمانان]] با رسول اکرم(ص) هنگام حرکت به سوی [[منطقه بدر|بدر]] در مدینه صورت گرفت. [[بیعت رضوان]] یا شجره در [[سال ۶ قمری|سال ششم هجرت]] در [[حدیبیه]] و بیعتِ مردان و زنان با پیامبر(ص)، در [[فتح مکه]] در [[سال ۸ هجری|سال ۸ هجرت]] انجام شد. آخرین بیعت زمان پیامبر(ص)، بیعت مسلمانان با حضرت [[علی(ع)]] در [[عید غدیر|روز هجدهم]] [[سال ۱۰ هجری|سال دهم هجرت]] در محلّی به نام [[غدیر خم]] بود؛ موضوع این بیعت، [[ولایت]] و جانشینی حضرت علی(ع) بعد از پیامبر(ص) بود. | ||
بیعت پیش از [[اسلام]]، در عصر [[پیامبر اکرم]]، بعد از پیامبر و در تمام حکومت‌هایی که دعوی [[خلافت]] اسلامی داشتند، رواج داشته است. | بیعت پیش از [[اسلام]]، در عصر [[پیامبر اکرم]]، بعد از پیامبر و در تمام حکومت‌هایی که دعوی [[خلافت]] اسلامی داشتند، رواج داشته است. | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
==انواع بیعت== | ==انواع بیعت== | ||
همچنانکه از معنای لغوی بیعت برمی‌آید، این عمل معمولاً به شکل دست دادن یا دست فشردن با دست راست بوده؛ به گفته برخی اهل لغت، در مورد قسَم (حَلف) و تعاقُد نیز همین شیوه متداول بوده و [[سوگند|قسم]] را به همین سبب «یمین» گفته‌اند. وجه تسمیه بیعت به «صَفقَه» نیز همین امر بوده است.<ref>مجلسی، بحار، ج۲، ص۲۶۶، ج۲۷، ص۶۸</ref> در | همچنانکه از معنای لغوی بیعت برمی‌آید، این عمل معمولاً به شکل دست دادن یا دست فشردن با دست راست بوده؛ به گفته برخی اهل لغت، در مورد قسَم (حَلف) و تعاقُد نیز همین شیوه متداول بوده و [[سوگند|قسم]] را به همین سبب «یمین» گفته‌اند. وجه تسمیه بیعت به «صَفقَه» نیز همین امر بوده است.<ref>مجلسی، بحار، ج۲، ص۲۶۶، ج۲۷، ص۶۸</ref> در [[سیره رسول اکرم]] نیز بیعتِ مردان همین گونه گزارش شده است.<ref>سید رضی،نهج البلاغه، خطبه ۸، ۱۳۷، ۱۷۰، ۲۲۹</ref> | ||
برخی مفسّران تعبیر «یداللّه فوق ایدیهم» را در [[آیه]] ۱۰ [[سوره فتح]] اشاره به تحقّقِ بیعت با دست دادن دانسته‌اند.<ref>طباطبائی، المیزان، ذیل آیه</ref> با این همه، شکل‌های دیگری نیز برای بیعت در احادیث آمده است.<ref>مجلسی، بحار، ج۴۹، ص۱۴۴، ۱۴۶، ج۶۴، ص۱۸۴۱۸۶</ref> همچنین‌گاه بیعت صرفاً با اعلام رضایت بیعت کننده و بدون دست دادن تحقّق می‌یافته است. | برخی مفسّران تعبیر «یداللّه فوق ایدیهم» را در [[آیه]] ۱۰ [[سوره فتح]] اشاره به تحقّقِ بیعت با دست دادن دانسته‌اند.<ref>طباطبائی، المیزان، ذیل آیه</ref> با این همه، شکل‌های دیگری نیز برای بیعت در احادیث آمده است.<ref>مجلسی، بحار، ج۴۹، ص۱۴۴، ۱۴۶، ج۶۴، ص۱۸۴۱۸۶</ref> همچنین‌گاه بیعت صرفاً با اعلام رضایت بیعت کننده و بدون دست دادن تحقّق می‌یافته است. | ||