Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۱۹۵
ویرایش
جز (اضافه کردن پیوند به بیرون) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
انتقال مرکز سیاسی به شام در دوره [[امویان]] و سپس به [[بغداد]] در دوران [[عباسیان]]، از اهمیت حجاز و شهرهای مکه و مدینه نکاست.<ref>رجوع کنید به بیضون، ص۱۱ـ ۱۲</ref> در دوران امویان و عباسیان حجاز، که ایالتی تابع حکومتهای مذکور بود، منزلت دینی خود را در میان مسلمانان جهان حفظ کرد.<ref>مالکی، ص۲۳</ref> | انتقال مرکز سیاسی به شام در دوره [[امویان]] و سپس به [[بغداد]] در دوران [[عباسیان]]، از اهمیت حجاز و شهرهای مکه و مدینه نکاست.<ref>رجوع کنید به بیضون، ص۱۱ـ ۱۲</ref> در دوران امویان و عباسیان حجاز، که ایالتی تابع حکومتهای مذکور بود، منزلت دینی خود را در میان مسلمانان جهان حفظ کرد.<ref>مالکی، ص۲۳</ref> | ||
در دوره امویان، [[مدینه]] مرکز سرزمین حجاز بود و فقط در دوره خلافت [[ | در دوره امویان، [[مدینه]] مرکز سرزمین حجاز بود و فقط در دوره خلافت [[عبدالله بن زبیر]] (۶۴ـ۷۳) [[مکه]] مرکز حجاز گردید.<ref>الموسوعة العربیة، ج۸، ص۶۵</ref> | ||
در سال ۱۴۵، محمد بن عبداللّه معروف به [[محمد نفس زکیه|نفس زکیه]]، از سادات بنی حسن، در مدینه بر [[منصور عباسی]] خروج کرد و بر مدینه و مکه و [[یمن]] مسلط شد، امّا پس از دو ماه و نیم در نبرد با سپاه عباسیان شکست خورد و کشته شد. قساوت والیان عباسی در رفتار با آل علی مشهور است، منصور آنها را از دریافت اموال محروم کرده بود و حجاز در فقر به سر میبرد. این فقر و عوامل دیگر، موجب بیرونقی و رکود علم و فرهنگ در این سرزمین شد، ولی علم حدیث و [[فقه]] چندان تحت تأثیر قرار نگرفت.<ref>الموسوعة العربیة، ج۸، ص۶۵</ref> | در سال ۱۴۵، محمد بن عبداللّه معروف به [[محمد نفس زکیه|نفس زکیه]]، از سادات بنی حسن، در مدینه بر [[منصور عباسی]] خروج کرد و بر مدینه و مکه و [[یمن]] مسلط شد، امّا پس از دو ماه و نیم در نبرد با سپاه عباسیان شکست خورد و کشته شد. قساوت والیان عباسی در رفتار با آل علی مشهور است، منصور آنها را از دریافت اموال محروم کرده بود و حجاز در فقر به سر میبرد. این فقر و عوامل دیگر، موجب بیرونقی و رکود علم و فرهنگ در این سرزمین شد، ولی علم حدیث و [[فقه]] چندان تحت تأثیر قرار نگرفت.<ref>الموسوعة العربیة، ج۸، ص۶۵</ref> |