پرش به محتوا

تقیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۷ مهٔ ۲۰۲۳
جز
خط ۵: خط ۵:
گفته می‌شود بیشتر فقهای [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نیز تقیه را در جایی که خوف از وارد آمدن ضرر جانی و حتی مالی وجود داشته باشد، به مقدار دفع ضرر جایز دانسته‌ و برای مشروعیت آن به آیاتی از قرآن و [[سنت]] استناد کرده‌اند. [[زیدیه]] از مخالفان تقیه هستند. همچنین [[وهابیت|وهابی‌ها]] از مخالفان سرسخت تقیه به شمار می‌روند و انتقاداتی به آن وارد کرده‌اند که از سوی عالمان شیعه به این انتقادات پاسخ داده شده است.
گفته می‌شود بیشتر فقهای [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نیز تقیه را در جایی که خوف از وارد آمدن ضرر جانی و حتی مالی وجود داشته باشد، به مقدار دفع ضرر جایز دانسته‌ و برای مشروعیت آن به آیاتی از قرآن و [[سنت]] استناد کرده‌اند. [[زیدیه]] از مخالفان تقیه هستند. همچنین [[وهابیت|وهابی‌ها]] از مخالفان سرسخت تقیه به شمار می‌روند و انتقاداتی به آن وارد کرده‌اند که از سوی عالمان شیعه به این انتقادات پاسخ داده شده است.
==مفهوم‌شناسی==
==مفهوم‌شناسی==
تقیه، پنهان کردن حق و پوشاندن اعتقاد به آن در برابر مخالفان، به منظور اجتناب از ضرر دینی یا دنیایی است.<ref>شیخ مفید، تصحیح الاعتقادات الامامیة، ۱۴۱۴ق، ص۱۳۷.</ref> به بیانی دیگر حفظ خود یا دیگران از صدمه یا ضرر از ناحیه شخص دیگری، به واسطه همسویی با او در گفتار و رفتار است.<ref>شیخ انصاری، مسائل فقهیة، ۱۴۱۴ق، ص۷۱.</ref>
تقیه، پنهان کردن حق و پوشاندن اعتقاد به آن در برابر مخالفان، به‌منظور اجتناب از ضرر دینی یا دنیایی است.<ref>شیخ مفید، تصحیح الاعتقادات الامامیة، ۱۴۱۴ق، ص۱۳۷.</ref> به بیانی دیگر، حفظ خود یا دیگران از صدمه یا ضرر از ناحیه شخص دیگری، از طریق هم‌سویی با او در گفتار یا رفتار است.<ref>شیخ انصاری، مسائل فقهیة، ۱۴۱۴ق، ص۷۱.</ref>


تقیه در لغت از ماده «وَقی» و به معنای حفظ کردن، نگاه داشتن و پنهان نمودن از آزار و اذیت است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه «وقی».</ref>
تقیه در لغت از ماده «وَقی» و به‌معنای حفظ کردن، نگاه داشتن و پنهان نمودن برای در امان ماندن از آزار و اذیت است.<ref>ابن‌منظور، لسان‌العرب، ذیل واژه «وقی».</ref>


==جایگاه==
==جایگاه==
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۷

ویرایش