پرش به محتوا

حسن و قبح: تفاوت میان نسخه‌ها

۸۴۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲ ژانویهٔ ۲۰۲۳
جز
جز (ویکی سازی)
خط ۳۶: خط ۳۶:
* اگر حسن و قبحِ چیزها را با عقل درک نکنیم، به‌وسیله شرع هم نمی‌توانیم بفهمیم؛ زیرا عقل ما نمی‌تواند درک کند دروغ‌گویی قبیح است. بنابراین ممکن می‌دانیم که خدا دروغ بگوید. در نتیجه اگر خدا بگوید چیزی نیکو یا ناپسند است، یقین پیدا نمی‌کنیم که آن چیز چنان است.<ref>حلی، کشف‌المراد، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، ص۲۸۱.</ref>
* اگر حسن و قبحِ چیزها را با عقل درک نکنیم، به‌وسیله شرع هم نمی‌توانیم بفهمیم؛ زیرا عقل ما نمی‌تواند درک کند دروغ‌گویی قبیح است. بنابراین ممکن می‌دانیم که خدا دروغ بگوید. در نتیجه اگر خدا بگوید چیزی نیکو یا ناپسند است، یقین پیدا نمی‌کنیم که آن چیز چنان است.<ref>حلی، کشف‌المراد، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، ص۲۸۱.</ref>
* اگر حسن و قبح عقلی نباشد، نمی‌توان حقانیت دین الهی را اثبات کرد؛ زیرا در این صورت، انجام هیچ کاری از خدا قبیح نیست. بنابراین قبیح نیست که [[معجزه]] را در اختیار کسانی بگذارد که [[نبوت|پیامبر]] نیستند. در نتیجه از طریق معجزه، نبوت هیچ پیامبری ممکن نیست و بنابراین هیچ دین الهی‌ای را نمی‌توان اثبات کرد.<ref>حلی، نهج الحق و کشف الصدق، ۱۹۸۲م، ص۸۴.</ref>
* اگر حسن و قبح عقلی نباشد، نمی‌توان حقانیت دین الهی را اثبات کرد؛ زیرا در این صورت، انجام هیچ کاری از خدا قبیح نیست. بنابراین قبیح نیست که [[معجزه]] را در اختیار کسانی بگذارد که [[نبوت|پیامبر]] نیستند. در نتیجه از طریق معجزه، نبوت هیچ پیامبری ممکن نیست و بنابراین هیچ دین الهی‌ای را نمی‌توان اثبات کرد.<ref>حلی، نهج الحق و کشف الصدق، ۱۹۸۲م، ص۸۴.</ref>
*[[قرآن|قرآن کریم]] برای قبیح بودن [[شرک]]، آن را ظلم بزرگ می‌شمارد، یعنی  چون شرک ظلم عظیم است از آن نهی کرده  (و آن راقیبح شمرده است) يَا بُنَيَّ لَا تُشْرِكْ بِاللهِ ۖ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ [[سوره لقمان]] آیه۱۳.«اى پسرک من، به خدا شرک میاور که به راستى شرک ستمى بزرگ است.»
روشن است که علت (ظلم بودن شرک) باید یک امر عقلی واضح باشد تا توسط آن برای مطلبی چون شرک استدلال شود نتیجه این می‌شود که ظلم از مفاهیمی است که عقل بدون شک و تردید، زشتی و قبح آن را درک می‌کند.


==دلایل طرف‌داران حسن و قبح شرعی==
==دلایل طرف‌داران حسن و قبح شرعی==
۱۸٬۱۰۸

ویرایش