روضه مجلس یزید: تفاوت میان نسخه‌ها

'''روضه مجلس یزید'''، از [[روضه]]‌های مجالس [[عزاداری امام حسین]]. این روضه پس از [[روز عاشورا]] و معمولا در دهه دوم [[محرم]] خوانده می‌شود و حاوی ماجراهایی است که در مجلس [[یزید]] و هنگام حضور [[اسرای کربلا|اسرای اهل بیت]] در [[شام]] اتفاق افتاد.

==نقل تاریخی==

پس از ورود [[اسیران کربلا|اسرای کربلا]] به شام، [[یزید]] دستور داد شهر را آذین‌بندی کنند. [[سهل بن سعد ساعدی]] از جمله کسانی است که آذین‌بندی شهر و سرور و شادی مردم را در هنگام ورود اهل بیت مشاهده و توصیف کرده است.<ref>شیخ صدوق، امالی، ۱۴۱۷ق، مجلس۳۱، ص ۲۳۰.</ref>

بر اساس نقل‌های تاریخی، ورود سرهای شهیدان به شام در روز اول [[ماه صفر|صفر]] بوده است.<ref>ابوریحان بیرونی، آثار الباقیه، ص ۳۳۱.</ref> در این روز اسیران را از باب توما یا [[دروازه ساعات]] وارد شهر کرده و در ورودی مسجد جامع، بر سکویی که محل نگهداری اسرا بود جای دادند.<ref>ابن اعثم، الفتوح، ج ۵، ص ۱۲۹-۱۳۰.</ref>

یزید در حضور اسیران، سر [[امام حسین(ع)|امام]] را در ظرف طلا گذاشت<ref>خوارزمی، ج ۲، ص ۶۴.</ref> و با چوب‌دستی به آن می‌زد.<ref>یعقوبی، ج ۲، ص ۶۴</ref> وقتی [[سکینه دختر امام حسین(ع)|سکینه]] و [[فاطمه دختر امام حسین(ع)|فاطمه]] دختران امام حسین این صحنه را دیدند، چنان فریاد زدند که زنان [[یزید]] و دختران [[معاویه بن ابوسفیان|معاویه]]، صدا به شیون و زاری بلند کردند.<ref>ابن اثیر، کامل، ج ۲، ص ۵۷۷.</ref> در روایتی از [[امام رضا(ع)]] آمده که یزید سر امام را در تشتی گذاشت و میز غذا را بر تشت نهاد، آنگاه با یارانش سرگرم خوردن غذا و شراب شد، سپس میز بازی [[شطرنج]] را روی آن تشت گذاشت و با یارانش به بازی شطرنج مشغول شد. وی هنگامی‌که از همبازیانش می‌برد، جام شراب را برمی‌داشت و می‌نوشید و ته‌مانده آن را کنار تشتی که سر بریده امام در آن بود بر زمین می‌ریخت.<ref>صدوق، عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۲۵، ح ۵۰.</ref>

بعضی از حاضران به این رفتار یزید اعتراض کردند، از جمله [[یحیی بن حکم]] برادر [[مروان بن حکم]] که یزید با مشت به سینه وی زد.<ref>طبری، ج ۵، ص ۴۶۵.</ref> [[ابوبرزه اسلمی]] نیز اعتراض کرد که به دستور یزید از مجلس اخراج شد.<ref>انساب الاشراف، ج ۳، ص ۴۱۶.</ref>

==روضه==

در روضه مجلس یزید، به مصائبی که در این مجلس اتفاق افتاده اشاره می‌شود. [[روضه خوانی|روضه‌خوان]]، اهانت یزید به سر [[امام حسین(ع)]] با چوب خیزران و اعتراض برخی حاضرین را یادآوری می‌کند.<ref>۷۲ مجلس در عزای مظلوم، ص ۱۸۸.</ref> گاهی داستان [[هنده همسر یزید]] در این مجلس خوانده می‌شود.<ref>۷۲ مجلس در عزای مظلوم، ص ۲۱۳.</ref> شرح [[خطبه امام سجاد(ع) در شام|خطبه امام سجاد(ع)]] و گریز آن به [[روضه شهادت امام حسین]] هم بخشی از محتوای این روضه است.<ref>۷۲ مجلس در عزای مظلوم، ص ۲۱۵.</ref>

==نمونه اشعار==

{{شعر}}

ظالم به بوسه گاه نبی چوب می‌زنی<ref>دیوان جودی، ص۱۳۶</ref>}}

{{پایان شعر}}

==پانویس==

{{پانویس۲}}

==منابع==

* ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ،‌ دار التراث العربی، بیروت، ۱۴۰۵ق.