مالک بن نسیر کندی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مالک بن نُسَیر(بشیر) بَدِّی کِندی'''، از سپاهیان [[عمر بن سعد]] در [[واقعه کربلا]] که در [[روز عاشورا]] شمشیری بر سر [[امام حسین(ع)]] زد و از آن خون جاری شد. او پس از واقعه کربلا به فقر و کم عقلی دچار و سرانجام در [[قیام مختار]] کشته شد.

مالک بن نسیر از بنی بدّا متعلق به [[قبیله کنده]] بود.<ref> طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۴۸.</ref> در برخی منابع از وی با نام مالک بن نسیر<ref> ابن‌اثیر، الکامل، ج۴، ص۷۵؛ ابن‌مسکویه، تجارب‌الامم، ج۲، ص۷۹.</ref>، مالک بن نسیر کندی<ref> بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۳، ص۲۰۳.</ref> مالک بن بشر<ref> دینوری، اخبارالطوال، ص۲۵۸.</ref>، مالک بن بشیر<ref>البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۸۶؛ ابن نما، مثیرالاحزان، ص۷۶؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۷۵،۳۷۴.</ref> مالک بن یسر<ref>طبرسی، اعلام‌الوری، ص۲۴۸؛ مناقب، ج4، ص57؛ لهوف، ص121.</ref>، مالک بن نسیر بَدِّی<ref> طبری، تاریخ، ج5، ص۴۰۸، ج۶، ص۵۸؛  تجارب‌الامم، ج۲، ص178؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۶، ص۴۰۸.</ref> یاد شده است.

در واقعه کربلا در [[لشکر عمر بن سعد]] بود و در [[روز عاشورا]] با شمشیر بر سر [[امام حسین(ع)]] زد. هرچند امام کلاه برنس بر سر داشت، ولی شمشیر، بُرنُس را برید و به سر امام رسید و برنس پر از خون شد، امام برنس را برداشت و قلنسوه بر سرگذاشت.<ref> ابن‌مسکویه، تجارب‌الامم، ج۲، ص۷۹.</ref> حضرت به او فرمود:

[[مختار]]، [[مالک بن عمرو نهدی]] را به سراغ او فرستاد.<ref> بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۶، ص۴۰۸.</ref> یاران مختار در [[سال ۶۶ قمری|سال ۶۶ق]] او و [[عبیدالله بن اسد جهنی]] را در [[قادسیه]] دستگیر کردند.<ref>ابن‌خلدون، دیوان المبتدأ و الخبر، ج۳، ص۳۳.</ref> به دستور مختار دست و پاهای او را قطع کردند و رهایش کردند تا جان داد.<ref>طبری، تاریخ، ج۶، ص۵۸.</ref> در برخی منابع آمده است که مختار وی را در بازار کشت.<ref>بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۷۴.</ref>