Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۷۱
ویرایش
تجسس: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←حکم شرعی
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←حکم شرعی) |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
* تجسس، با انگیزه [[عقل|عقلایی]]، با ذکر شرایطی [[جایز]] دانسته شده،<ref>نراقی، معراج‌السعاده، ۱۳۷۷ش، ص:۸.</ref> خصوصا زمانی که به صورت یک توطئه و یا یک فساد گسترده دربیاید.<ref>مکارم شیرازی، استفتائات، ۱۴۲۷ق، ج۳، ص۱۴۷، سوال ۴۴۳.</ref> | * تجسس، با انگیزه [[عقل|عقلایی]]، با ذکر شرایطی [[جایز]] دانسته شده،<ref>نراقی، معراج‌السعاده، ۱۳۷۷ش، ص:۸.</ref> خصوصا زمانی که به صورت یک توطئه و یا یک فساد گسترده دربیاید.<ref>مکارم شیرازی، استفتائات، ۱۴۲۷ق، ج۳، ص۱۴۷، سوال ۴۴۳.</ref> | ||
* تجسس به سود دشمنان نیز [[حرام]] است و در مواردی فرد خطاکننده [[مفسد فی الارض]] شناخته می‌شود که تشخیص آن با [[حاکم‌شرع]] می‌باشد.<ref>مکارم‌شیرازی، استفتائات، ۱۴۲۷ق، ج۲، ص۵۰۰، سوال۱۴۴۵.</ref> | * تجسس به سود دشمنان نیز [[حرام]] است و در مواردی فرد خطاکننده [[مفسد فی الارض]] شناخته می‌شود که تشخیص آن با [[حاکم‌شرع]] می‌باشد.<ref>مکارم‌شیرازی، استفتائات، ۱۴۲۷ق، ج۲، ص۵۰۰، سوال۱۴۴۵.</ref> | ||
* زمانی که [[علی(ع)|حضرت‌علی(ع)]] [[ | * زمانی که [[علی(ع)|حضرت‌علی(ع)]] [[مالک اشتر]] را به حاکمیت [[مصر]] منصوب کرد، مالک را از تجسس در احوال پنهانی مردم نهی نمود.<ref>سید رضی، نهج البلاغه،۱۳۸۴ش، ص۶۶۷.</ref> | ||
* همچنین در خصوص سازمان‌های اطلاعاتی و آگاهی از نقشه‌های دشمن، این امر [[جایز]] دانسته شده،<ref>مکارم‌شیرازی، اخلاق در قرآن، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۳۵۵.</ref> چنانکه حضرت علی(ع) به فرماندار [[مکه]] از حرکت عده‌ای از اهالی [[شام]] به سمت [[مکه]]، از طریق جاسوسان خود خبر می‌دهد.<ref>سیدرضی، نهج‌البلاغه،۱۳۸۴ش، نامه۳۳.</ref> سازمان‌های بازرسی در مسائلی مانند گزینش کارمندان و تجسس در امورات شخصی اما سرنوشت ساز مانند انتخاب [[همسر]] نیز از استثنائات این امر هستند.<ref>الهامی‌نیا، فقه مدیریت، موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت(ع)،ص۱۰۵؛ مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۳۵۷.</ref> | * همچنین در خصوص سازمان‌های اطلاعاتی و آگاهی از نقشه‌های دشمن، این امر [[جایز]] دانسته شده،<ref>مکارم‌شیرازی، اخلاق در قرآن، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۳۵۵.</ref> چنانکه حضرت علی(ع) به فرماندار [[مکه]] از حرکت عده‌ای از اهالی [[شام]] به سمت [[مکه]]، از طریق جاسوسان خود خبر می‌دهد.<ref>سیدرضی، نهج‌البلاغه،۱۳۸۴ش، نامه۳۳.</ref> سازمان‌های بازرسی در مسائلی مانند گزینش کارمندان و تجسس در امورات شخصی اما سرنوشت ساز مانند انتخاب [[همسر]] نیز از استثنائات این امر هستند.<ref>الهامی‌نیا، فقه مدیریت، موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت(ع)،ص۱۰۵؛ مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۳۵۷.</ref> | ||