سازمان بدر: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از پایان جنگ ایران و عراق، سپاه بدر به فعالیت خود در خاک عراق ادامه داد. در این زمان مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق به ریاست [[محمد باقر حکیم|محمدباقر حکیم]] هم‌چنان بر این سپاه نظارت و نفوذ داشت.<ref>شاهد یاران، ش۴۱و۴۲، ص۹۴.</ref> از فعالیت‌های عمده این سپاه حمایت و شرکت در قیام مردمی [[انتفاضه شعبانیه]] بود. پس از شروع این قیام، بخشی از کادرهای مجلس اعلای انقلاب عراق و نیروهای لشکر بدر در مناطق مختلف عراق به خصوص در شهرهای [[بصره]]، [[عماره]]، [[دیالی]] و [[کوت]] مستقر شدند.<ref>شاهد یاران، ش۴۱و۴۲، ص۷۸.</ref>  

در شمال عراق و در استان سلیمانیه، افراد لشکر بدر با همکاری [[جلال طالبانی]]، رییس اتحادیه میهنی کردستان، تیپ المصطفی را تشکیل دادند که از هزار و ۵۰۰ نیرو تشکیل می‌شد؛<ref>خضاب، نشریه رمز عبور، ۱۳۹۳ش.</ref> ولی با سرکوب این قیام توسط صدام، لشکر بدر افراد بسیاری را از دست داد.<ref>شاهد یاران، ش۴۱و۴۲، ص۷۸.</ref> سپاه بدر در سال‌های ۱۳۸۰و۱۳۸۱ش، چهار بار کاخ ریاست جمهوری صدام را مورد حمله قرار داد<ref>[https://www.isna.ir/news/8103-00566خبرگزاری ایسنا، «حملۀ آمریکا به عراق قطعی است».]</ref> و در عملیات سقوط صدام (۱۳۸۲ش/۲۰۰۳م) هم‌زمان با حمله امریکا و متحدینش از جنوب عراق، در دیاله شهری در مرز ایران، حمله‌ای را شروع کرد.<ref>[http://irdiplomacy.ir/fa/news/1945465 نایتز، سایت دیپلماسی ایرانی، اسفند ۱۳۹۳ش.]</ref>