خمر: تفاوت میان نسخه‌ها

تصریح قرآن بر لزوم اجتناب از باده نوشی<ref>مائده : ۹۰</ref> سبب شده است که [[حرام|حرمت]] آن نزد مسلمانان از احکام ضروری دین تلقی شود و کسی که آن را [[حلال]] بداند [[کافر]] به شمار آید؛<ref> زُحَیلی، ج ۶، ص ۱۵۷؛ نجفی، ج ۳، ص ۳۷۳</ref> امّا نسبت به زمان و مراحل این تحریم و نیز مصداق های خمر حرام میان مفسّران و مورّخان، همچنانکه در میان فقیهان، اختلاف است. آیه ۹۰ [[سوره مائده|مائده]]، آیه تحریم، قطعاً آخرین آیه درباره خمر است و در [[مدینه]] در [[ربیع الاول]] سال چهارم<ref>آیتی، ص ۳۴۷</ref> یا اواخر سال پنجم بعد از [[غزوه احزاب]]<ref>طبری، ذیل بقره : ۲۱۹</ref> یا سال [[فتح مکه|فتح مکّه]] بنابر استنباط [[ابن حجر عسقلانی]]<ref>عسقلانی، فتح الباری بشرح صحیح البخاری، ج ۸، ص ۲۲۴ـ۲۲۵</ref> نازل شده است.