خمر: تفاوت میان نسخه‌ها

خمر (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۳۳

۴ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۰

جز

←‏تحریم تدریجی خمر

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Shadpoor

@@ خط ۱۶: / خط ۱۶: @@
 ===تحریم تدریجی خمر===
-بنابر روایات<ref>رجوع کنید به تفاسیر، آیه تحریم، و نیز بخاری، ج ۴، باب ۶۶۲، ص ۴۱۶؛ ج ۶، باب ۳۱۳، ص ۳۸۷ـ۳۸۸؛ ج ۷، باب ۳۱۲، ص ۱۹۸ ـ ۱۹۹؛ مسلم بن حجاج، ج ۲، ص ۱۵۶۸ـ۱۵۷۲</ref> مسلمانان تا زمان نزول آیه ۹۰ سوره مائده از شراب اجتناب کامل نداشتند و حتّی در روایتی به باده نوشی عده‌ای از یاران [[رسول اکرم(ص)]] قبل از [[جنگ احد]] اشاره شده است. اما به محض اعلام حرمت، مسلمانان آنچه باده در خانه داشتند دور ریختند. از آیه ۹۳ مائده، نیز که برای رفع نگرانی مسلمانان نسبت به زمان قبل از نزول آیه تحریم نازل شده است، برمی‌آید که آنان از باده نوشی جداً اجتناب نمی‌کرده‌اند. همچنین طبق برخی از نقل ها، در آن زمان، در میان مردم مدینه فقط شرابِ خرما رایج بود؛ ولی در چند حدیث نبوی که به مناسبت تحریم باده صادر شده «خمر» به پنج قسم باده اطلاق شده است.<ref>بخاری، همانجا؛ مسلم بن حجاج، ج ۲، ص ۱۵۷۰۱۵۷۲؛ کلینی، ج ۶، ص ۳۹۲</ref>
+بنابر روایات<ref>رجوع کنید به تفاسیر، آیه تحریم، و نیز بخاری، ج ۴، باب ۶۶۲، ص ۴۱۶؛ ج ۶، باب ۳۱۳، ص ۳۸۷ـ۳۸۸؛ ج ۷، باب ۳۱۲، ص ۱۹۸ ـ ۱۹۹؛ مسلم بن حجاج، ج ۲، ص ۱۵۶۸ـ۱۵۷۲</ref> مسلمانان تا زمان نزول آیه ۹۰ [[سوره مائده]] از شراب اجتناب کامل نداشتند و حتّی در روایتی به باده نوشی عده‌ای از یاران [[رسول اکرم(ص)]] قبل از [[جنگ احد]] اشاره شده است. اما به محض اعلام حرمت، مسلمانان آنچه باده در خانه داشتند دور ریختند. از آیه ۹۳ مائده، نیز که برای رفع نگرانی مسلمانان نسبت به زمان قبل از نزول آیه تحریم نازل شده است، برمی‌آید که آنان از باده نوشی جداً اجتناب نمی‌کرده‌اند. همچنین طبق برخی از نقل ها، در آن زمان، در میان مردم مدینه فقط شرابِ خرما رایج بود؛ ولی در چند حدیث نبوی که به مناسبت تحریم باده صادر شده «خمر» به پنج قسم باده اطلاق شده است.<ref>بخاری، همانجا؛ مسلم بن حجاج، ج ۲، ص ۱۵۷۰۱۵۷۲؛ کلینی، ج ۶، ص ۳۹۲</ref>
 پیش از این آیه، در یک آیه مدنی دیگر<ref>نساء: ۴۳</ref> به صراحت از خواندن [[نماز]] یا رفتن به [[مسجد|مساجد]] در حال مستی نهی شده بود.<ref>برای قول دیگر در تفسیر این آیه و مراد از کلمه «سُکاری» رجوع کنید به طبری، طبرسی و حویزی، ذیل آیه ؛ و نیز کلینی، ج ۳، ص ۳۷۱، حدیث ۱۵؛ حرّ عاملی، ج ۴، ص ۱۲۸۳</ref> صدور این حکم در مدینه و اخباری که در شأن نزول آیه نقل شده است نیز تداول باده نوشی را در آن زمان نشان می‌دهد. آیه ۲۱۹ [[سوره بقره|بقره]] نیز، که مدنی است، از گناه بزرگ بودن (یا سبب گناه شدنِ) باده نوشی، به سبب زوال عقل، هر چند ممکن است نفعی اندک داشته باشد، سخن می‌گوید.