عملیات استشهادی: تفاوت میان نسخه‌ها

استشهاد در لغت به معنای گواه طلبیدن <ref>دهخدا، لغت‌نامه، ۱۳۷۷ش، ص۲۱۵۳.</ref> و یا کشته‌شدن در راه [[خدا]] آمده است.<ref>مختار عمر، معجم اللغة العربیة المعاصرة، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۱۲۴۱.</ref>همچنین «استشهادی» به فداکاری رزمنده‎ ای گفته می‌شود که با حمل مواد منفجره به دشمنان دین حمله می‌کند و خود و آنان را به قتل می‎رساند.<ref>مختار عمر، معجم اللغة العربیة المعاصرة،۱۴۲۹ق، ج۲، ص۱۲۴۱.</ref><br />

از نگاه [[فقه|فقهی]]، عملیات استشهادی از مصداق‎های [[جهاد دفاعی]] معرفی شده و اقدامی است که شخص، با [[قصد قربت]] و با علم به [[شهادت]] و با هدف ضربه‌زدن به دشمن متجاوز و اشغال‌گر به انجام آن مبادرت ورزد و در این راه کشته می‌شود.<ref>برجی، ترور و دفاع مشروع، ۱۳۸۶ش، ص۸۱.</ref>