۱۷٬۷۰۴
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (افزایش برچسب) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مقاله توصیفی فقهی}} | {{مقاله توصیفی فقهی}} | ||
{{احکام}} | {{احکام}} | ||
'''اِسْتِبْراء'''، به معنای پاکی جستن، عمل مستحبی که پس از خروج [[ادرار]] یا [[منی|مَنی]] انجام میشود تا مجرای ادرار از باقیمانده آنها پاک شود. از نظر فقیهان، اگر پس از | '''اِسْتِبْراء'''، به معنای پاکی جستن، عمل مستحبی که پس از خروج [[ادرار]] یا [[منی|مَنی]] انجام میشود تا مجرای ادرار از باقیمانده آنها پاک شود. از نظر فقیهان، اگر پس از استبراء، رطوبت مشکوکی از مجرای ادرار خارج شود، [[پاک]] است و [[وضو]] یا [[غسل]] را باطل نمیکند. | ||
کاربردهای | استبراء کاربردهای دیگری هم در فقه دارد که عبارتند از: استبراء حیوان نجاستخوار(نگهداری حیوان [[حلالگوشت|حلالگوشتی]] که به خوردن مدفوع انسان عادت کرده به منظور پاک شدن گوشت و شیرش)؛ استبراء رحم (ترک [[آمیزش]] با کنیز به هنگام خرید و فروش برای اطمینان از باردار نبودنش)؛ و استبراء از [[حیض]] (وارسی کردن فرج پس از قطع خون حیض) | ||
==مفهومشناسی== | ==مفهومشناسی== | ||
استبراء پاکی جستن از نجاست و بیزاری جستن از عیب و نقص است که چگونگی آن نسبت به کاربردهایش متفاوت است.<ref>فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ۱۴۲۶ق، ج۱، ص۳۸۰.</ref> استیرا در لغت به معنای درخواست پایان چیزی به منظور برطرف کردن شبهه از آن است.<ref> طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۵۰-۵۱(ذیل واژه برأ).</ref>برخی از کاردهای استبراء در فقه عبارتند از: | استبراء پاکی جستن از نجاست و بیزاری جستن از عیب و نقص است که چگونگی آن نسبت به کاربردهایش متفاوت است.<ref>فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ۱۴۲۶ق، ج۱، ص۳۸۰.</ref> استیرا در لغت به معنای درخواست پایان چیزی به منظور برطرف کردن شبهه از آن است.<ref> طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۵۰-۵۱(ذیل واژه برأ).</ref>برخی از کاردهای استبراء در فقه عبارتند از: | ||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
فقیهان درباره اینکه آیا استبراء درباره زنان هم وجود دارد یا خیر؟ اختلافنظر دارند، بیشتر آنان معتقدند که مستحب بودن استبرا مختص مردان است.<ref> نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۵۷-۵۸، ج۳، ص۱۱۲.</ref> از اینرو رطوبتی که پس از بول یا منی از مجرای ادرار زنان خارج میشود را در صورت عدم استبراء هم [[طهارت|پاک]] دانستهاند.<ref>حکیم، مستمسک العروة، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۲۲۸.</ref> هرچند که گفتهاند بهتر است زنان پس از ادرار اندکی صبر کرده، سپس تنحنح نمایند و آلت خود را فشار دهند.<ref> طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۳۲۳.</ref> [[علامه حلی]] معتقد است که استبراء درباره زنان نیز جاری است<ref>علامه حلی، منتهی المطلب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲۵۶.</ref> اما چگونگی آن را بیان نکرده است.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۵۸.</ref> | فقیهان درباره اینکه آیا استبراء درباره زنان هم وجود دارد یا خیر؟ اختلافنظر دارند، بیشتر آنان معتقدند که مستحب بودن استبرا مختص مردان است.<ref> نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۵۷-۵۸، ج۳، ص۱۱۲.</ref> از اینرو رطوبتی که پس از بول یا منی از مجرای ادرار زنان خارج میشود را در صورت عدم استبراء هم [[طهارت|پاک]] دانستهاند.<ref>حکیم، مستمسک العروة، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۲۲۸.</ref> هرچند که گفتهاند بهتر است زنان پس از ادرار اندکی صبر کرده، سپس تنحنح نمایند و آلت خود را فشار دهند.<ref> طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۳۲۳.</ref> [[علامه حلی]] معتقد است که استبراء درباره زنان نیز جاری است<ref>علامه حلی، منتهی المطلب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲۵۶.</ref> اما چگونگی آن را بیان نکرده است.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۵۸.</ref> | ||
==استبراء حیوان | ==استبراء حیوان نجاستخوار== | ||
نگهداری و جلوگیری از خوردن مدفوع انسان توسط حیوان حلالگوشتی که به خوردن آن عادت کرده برای حلال شدن شیر و گوشت و نیز پاک شدن ادرار و مدفوعاش.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۲۷۸.</ref> مدت استبراء نسبت به حیواناتِ مختلف متفاوت است؛ بنابر گفته [[شیخ طوسی]] مدت استبراء شتر ۴۰، گاو ۲۰، گوسفند ۱۰ یا هفت و مرغ سه روز دانسته شده است.<ref>طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۸۵-۸۶.</ref> | نگهداری و جلوگیری از خوردن مدفوع انسان توسط حیوان حلالگوشتی که به خوردن آن عادت کرده برای حلال شدن شیر و گوشت و نیز پاک شدن ادرار و مدفوعاش.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۲۷۸.</ref> مدت استبراء نسبت به حیواناتِ مختلف متفاوت است؛ بنابر گفته [[شیخ طوسی]] مدت استبراء شتر ۴۰، گاو ۲۰، گوسفند ۱۰ یا هفت و مرغ سه روز دانسته شده است.<ref>طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۸۵-۸۶.</ref> | ||
== استبراء از خون حیض == | == استبراء از خون حیض == |
ویرایش