استبراء: تفاوت میان نسخه‌ها

استبرا همچنین به معنای جلوگیری از خوردن نجاست توسط حیوان [[حلال‌گوشت|حلال‌گوشتی]] است که به خوردن نجاست عادت کرده برای پاک شدن گوشت و شیر آن.

به فتوای فقیهان اگر پس از استبراء رطوبت مشکوکی از مجرای ادرار مردان خارج شود این رطوبت [[پاک]] است و [[وضو]] یا [[غسل]] را باطل نمی‌کند؛<ref> علامه حلی، منتهی المطلب، ج۱، ص۲۵۵؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۲۲.</ref> اما اگر کسی پس از ادرار استبراء نکند و رطوبت مشکوکی از او خارج شود، فقها به نجاست این رطوبت فتوا داده و وضو را باطل می‌کند؛<ref>علامه حلی، منتهی المطلب، ج۱، ص۲۵۵.</ref> همچنین بنا بر فتوای مشهور اگر مردی پس از خروج منی بدون استبراء [[غسل]] کند و پس از آن، رطوبتی از مجرای ادرار او خارج شود که نداند منی است یا چیز دیگر، باید دوباره [[غسل جنابت]] کند.<ref> نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۲۶.</ref>

فقیهان درباره اینکه آیا استبراء درباره زنان هم وجود دارد یا خیر؟ اختلاف‌نظر دارند، بیشتر آنان معتقدند که مستحب بودن استبرا مختص مردان است.<ref> نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۵۷-۵۸، ج۳، ص۱۱۲.</ref> از این‌رو رطوبتی که پس از بول یا منی از مجرای ادرار زنان خارج می‌شود را در صورت عدم استبراء هم [[طهارت|پاک]] دانسته‌اند.<ref>حکیم، مستمسک العروة، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۲۲۸.</ref> هرچند که گفته‌اند بهتر است زنان پس از ادرار اندکی صبر کرده، سپس تنحنح نمایند و آلت خود را فشار دهند.<ref> طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۳۲۳.</ref> [[علامه حلی]] معتقد است که استبراء درباره زنان نیز جاری است<ref>علامه حلی، منتهی المطلب، ج۱، ص۲۵۶.</ref> اما چگونگی آن را بیان نکرده است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۵۸.</ref>

جلوگیری از خوردن مدفوع انسان توسط حیوان حلال‌گوشتی که به خوردن آن عادت کرده برای حلال شدن شیر و گوشت و نیز پاک شدن ادرار و مدفوع‌اش به مدت معینی. مدت استبراء نسبت به حیوانات مختلف متفاوت است؛ بنابر فتوای مشهور مدت استبرا شتر ۴۰ روز، گاو ۲۰ روز و گوسفند ۷ یا ۱۰ روز،<ref>شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۱۲، ص۲۵-۲۷.</ref> مرغابی سه روز و مرغ یک شبانه روز دانسته شده است.

استبراء حیض، وارسی کردن شرمگاه پس از قطع خون در [[عادت ماهانه]]: به فتوای فقیهان اگر خون حیض قبل از ده روز قطع شود و زن احتمال بدهد که خون در رحمش باقی مانده است باید پنبه‌ای داخل فرج خود کند<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۸۹</ref> و پس ازاندکی مکث آن را بیرون بیاورد در صورتى كه پنبه به خون آلوده شده باشد، زن از حیض پاك است و در غير اين صورت، بايد صبر كند تا پاك شود.<ref>شهید ثانی، روض الجنان، مؤسسة آل البیت، ص۷۳.</ref>

ترک [[آمیزش]] با کنیز به منظور اطمینان از باردار نبودن او به هنگام خرید و فروش؛ فروشنده قبل از فروش کنیز و خریدار پس از خرید آن باید به مدت یک حیض از آمیزش با کنیز خودداری کنند اگر کنیز از زنانی است که خون حیض نمی‌بیند مدت استبراء او ۴۵ روز است.

*شهید ثانی، زین الدین بن علی، روض الجنان فی شرح ارشاد، قم، مؤسسة آل البیت علیهم‌السلام، بی‌تا.

* حکیم، سید محسن، مستمسک العروة الوثقی، قم، مؤسسه‌دار التفسیر، ۱۴۱۶ق.

* صدوق، محمد بن علی، من لایحضره الفقیه، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۱۳ق.

* جمعی از پژوهشگران، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، قم، مؤسسة دایرة المعارف فقه اسلامی، ۱۴۲۶ق.

* طباطبایی یزدی، العروة الوثقی فیما تعم به البلوی (المحشی)، تصحیح احمد محسنی سبزواری، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم،۱۴۱۹ق.

  | استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->ناقص