استبراء: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اِسْتِبْراء'''، عمل مستحبی در [[فقه]] که مردان پس از خروج [[ادرار]] یا [[منی]] انجام می‌دهند تا مجرای ادرار از باقیمانده این [[نجاسات]] پاک شود. از نظر فقیهان پس از استبراء، اگر مایع مشکوکی از مجرای ادرار خارج شود، [[پاک]] است و [[وضو]] یا [[غسل]] را باطل نمی‌کند.

==واژه‌شناسی==

استبراءعمل مستحبی است که مردها پس از خروج  ادرار یا منی انجام می‌دهند تا اطمینان پیدا کنند باقیمانده این نجاسات در مجرای ادرارشان باقی نماند.{{مدرک}} استبراء از ریشه لغوی «ب، ر، ء» به معنای دوری کردن و بیزاری جُستن است.

==احکام پس از استبراء==

پس از استبراء اگر رطوبتی از مجرای ادرار خارج شود که مشخص نیست بول است یا منی یا از سایر رطوبت‌های پاک، [[پاک]] بوده و [[وضو]] یا [[غسل]] را نیز باطل نمی‌کند؛ ولی اگر کسی پس از ادرار استبراء نکند و رطوبت مشکوکی از او خارج شود، این رطوبت [[نجس]] بوده و وضو را باطل می‌کند؛ همچنین اگر مردی پس از خروج منی بدون استبراء [[غسل]] کند و پس از آن، رطوبتی از مجرای ادرار او خارج شود که نداند منی است یا چیز دیگر، این رطوبت نجس است  و باید دوباره [[غسل جنابت]] کند.<ref>نجفی، جواهرالکلام، داراحیاء التراث العربی، ج۳، ص۱۲۲.</ref>