پرش به محتوا

نامه امام علی(ع) به عثمان بن حنیف: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ویکی سازی)
imported>Pakzad
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:
|}'''نامه امام علی(ع) به عُثمان بن حُنَیف''' نامه‌ای از [[امام علی(ع)]] خطاب به [[عثمان بن حنیف]] کارگزارش در [[بصره]].  
|}'''نامه امام علی(ع) به عُثمان بن حُنَیف''' نامه‌ای از [[امام علی(ع)]] خطاب به [[عثمان بن حنیف]] کارگزارش در [[بصره]].  


عثمان بن حنیف کارگزار امام علی(ع) در [[بصره]] بود این نامه پس از اطلاع امام علی(ع) از رفتن عثمان به مهمانى‌ای در بصره که او را دعوت کرده بودند، نوشته شد. در این نامه از رفتن عثمان به مهمانی‌ای که تهی‌دستان به آن دعوت نمی‌شوند و مختص ثروتمندان است، انتقاد شده است.<ref>نهج البلاغه، تحقیق صبحی صالح، دارالکتب البنانی، نامه ۴۵، ص۴۱۶.</ref>  
عثمان بن حنیف کارگزار امام علی(ع) در [[بصره]] بود. این نامه پس از اطلاع امام علی(ع) از رفتن عثمان به مهمانى‌ای در بصره که او را دعوت کرده بودند، نوشته شد. در این نامه از رفتن عثمان به مهمانی‌ای که تهی‌دستان به آن دعوت نمی‌شوند و مختص ثروتمندان است، انتقاد شده است.<ref>نهج البلاغه، تحقیق صبحی صالح، دارالکتب البنانی، نامه ۴۵، ص۴۱۶.</ref>  


در این نامه به ساده‌زیستی رهبران و کارگزاران حکومت اسلامی تأکید شده است چراکه امام جامعه باید در سختی‌های و تلخی‌های مردم شریک و الگوی آنان باشد. همچنین امام علی(ع) از کارگزارانش خواسته است که اگر به روش او که دو جامه كهنه و دو قرص نان [[قناعت]] می‌کرد، نمی‌توانند زندگی کنند با رعایت [[تقوا]]، كوشش در [[عبادت]]، پاكدامنی و درستی او را یاری کنند.
در این نامه به ساده‌زیستی رهبران و کارگزاران حکومت اسلامی تأکید شده است چراکه امام جامعه باید در سختی‌های و تلخی‌های مردم شریک و الگوی آنان باشد. همچنین امام علی(ع) از کارگزارانش خواسته است که اگر به روش او که دو جامه كهنه و دو قرص نان [[قناعت]] می‌کرد، نمی‌توانند زندگی کنند با رعایت [[تقوا]]، كوشش در [[عبادت]]، پاكدامنی و درستی او را یاری کنند.
کاربر ناشناس