عبد صالح (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

'''عَبد صالِح''' به‌معنای بنده نیکوکار، از اصطلاحات قرآنی که درباره برخی افراد به کار رفته است. منابع شیعه و سنی [[امام کاظم(ع)]] را به دلیل [[عبادت]] بسیار به عبد صالح ملقب کرده‌اند.  

بر اساس منابع [[شیعه]] و [[سنی]]، امام کاظم (ع) را به سبب [[عبادت]] بسیار، عبد صالح لقب داده‌اند.<ref> بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۲۹؛ یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دارصادر، ج۲، ص۴۱۴.</ref> در سند برخی روایات منقول از وی، این تعبیر به کار رفته است.<ref>برای نمونه:  کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۱۷۷، ۵۳۹، ج۳، ص۵۹، ۱۰۹، ج۴، ص۷۲،۴۱۲.</ref>  

در [[زیارت‌نامه]] حضرت عباس که از [[امام صادق(ع)]] روایت شده، از وی به عنوان عبد صالح یاد شده است.<ref>ابن‌قولویه، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ص۲۵۷؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۸، ص۲۷۷.</ref> همچنین در زیارتنامه [[مسلم بن عقیل]] <ref>ابن‌مشهدی، المزار الکبیر، ۱۴۱۹ق، ص۱۷۸؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۷، ص۴۲۸.</ref> و [[هانی بن عروه]]<ref>ابن‌مشهدی، المزار الکبیر، ۱۴۱۹ق، ص۱۸۰؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۷، ص۴۲۸.</ref> نیز به آن دو به عنوان عبد صالح سلام داده شده است. در [[سلام نماز]] به بندگان صالح خدا درود فرستاده می‌شود.

  | رده = <!--ندارد، ناقص، کامل-->ناقص

  | استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->ناقص

  | شناسه = <!--ناقص، کامل-->ناقص

  | جامعیت = <!--ندارد، دارد-->ندارد