پرش به محتوا

عبد صالح (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (تمیزکاری)
imported>Rafati
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''عَبد صالِح'''، به معنای بنده نیکوکار و از اصطلاحات قرآنی که درباره برخی [[پیامبران]] به کار رفته است. منابع شیعه و سنی [[امام کاظم(ع)]] را به دلیل عبادت بسیار به عبد صالح ملقب کرده‌اند.  
'''عَبد صالِح'''، به معنای بنده نیکوکار و از اصطلاحات قرآنی که درباره برخی افراد به کار رفته است. منابع شیعه و سنی [[امام کاظم(ع)]] را به دلیل عبادت بسیار به عبد صالح ملقب کرده‌اند.  


عبد صالح به معنای بنده نیکوکار است. این واژه در [[قرآن]] به صورت جمع (عبادک الصالحین) به کار رفته است.<ref>سوره نمل، آیه۱۹.</ref> قرآن از [[نوح]] و [[لوط]] به عنوان دو بنده صالح خدا یاد کرده است.<ref>سوره تحریم، آیه ۱۰.</ref> در روایتی، [[ذوالقرنین]] نیز به عبد صالح ملقب شده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۲، ص۱۹۹؛ عیاشی، تفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۲، ص۳۴۳.</ref> همچنین در [[سلام نماز]] به بندگان صالح خدا درود فرستاده می‌شود.
عبد صالح به معنای بنده نیکوکار است. این واژه در [[قرآن]] به صورت جمع (عبادک الصالحین) به کار رفته است.<ref>سوره نمل، آیه۱۹.</ref> قرآن از [[نوح]] و [[لوط]] به عنوان دو بنده صالح خدا یاد کرده است.<ref>سوره تحریم، آیه ۱۰.</ref> در روایتی، [[ذوالقرنین]] نیز به عبد صالح ملقب شده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۲، ص۱۹۹؛ عیاشی، تفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۲، ص۳۴۳.</ref> همچنین در [[سلام نماز]] به بندگان صالح خدا درود فرستاده می‌شود.
کاربر ناشناس