کاربر ناشناس
سید حسین طباطبایی قمی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahboobi بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Mahboobi بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
حاج آقا حسین قمی با ورود به مشهد، با برپایی [[نماز جماعت]]، ارتباط خود را با مردم برقرار کرد و با پاسخگویی به سؤالات مردم و رسیدگی به وضعیت محرومان و مستضعفان پرداخت و زعامت و سرپرستی [[حوزه علمیه]] را به عهده گرفت و علاوه بر رسیدگی به امور محصلان علوم دینی، دانش [[فقه]] و [[اصول]] را برای طالبان علم، در منزل خود تدریس می کرد. قمی از دادن رساله و قبول مسوولیت مرجعیت امتناع می کرد، ولی با اصرار و مراجعه فراوان جمع زیادی از متدینین، [[رساله عملیه|رساله]] احکام فارسی او در سال ۱۳۵۱ قمری به چاپ رسید و مرجعیت وی از آن تاریخ آغاز گردید.<ref>[http://www.ahl-ul-bayt.org/fa.php/page,24386A46294.html پورتال اهلبیت (ع).]</ref> | حاج آقا حسین قمی با ورود به مشهد، با برپایی [[نماز جماعت]]، ارتباط خود را با مردم برقرار کرد و با پاسخگویی به سؤالات مردم و رسیدگی به وضعیت محرومان و مستضعفان پرداخت و زعامت و سرپرستی [[حوزه علمیه]] را به عهده گرفت و علاوه بر رسیدگی به امور محصلان علوم دینی، دانش [[فقه]] و [[اصول]] را برای طالبان علم، در منزل خود تدریس می کرد. قمی از دادن رساله و قبول مسوولیت مرجعیت امتناع می کرد، ولی با اصرار و مراجعه فراوان جمع زیادی از متدینین، [[رساله عملیه|رساله]] احکام فارسی او در سال ۱۳۵۱ قمری به چاپ رسید و مرجعیت وی از آن تاریخ آغاز گردید.<ref>[http://www.ahl-ul-bayt.org/fa.php/page,24386A46294.html پورتال اهلبیت (ع).]</ref> | ||
حاج آقا حسین نسبت به اقدامات ضد مذهبی [[رضاخان]] همیشه موضع سختی می گرفت. سرانجام پس از قیام خونین مسجد گوهرشاد، رژیم پهلوی، مدتی او را در [[تهران]] توقیف و در نهایت، در سال ۱۳۵۴ قمری به [[عراق]] تبعید کرد. به همین علت از این سال به بعد مرجعیت او به [[کربلا]] منتقل شد. با وجود حاج آقا حسین قمی، وضع عمومی حوزه تغییر یافت و جلسات درس و بحث رونق دیگری گرفت. او در کنار اداره حوزه و زعامت دینی مردم و انجام امور مرجعیت، به تدریس و تربیت شاگردان پرداخت و دروس خارج فقه و اصول تدریس می کرد. بعد از درگذشت آیت الله [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، قمی نیز [[کربلا]] را بعد از یازده سال ترک کرد و به [[نجف اشرف]] منتقل شد | حاج آقا حسین نسبت به اقدامات ضد مذهبی [[رضاخان]] همیشه موضع سختی می گرفت. سرانجام پس از قیام خونین مسجد گوهرشاد، رژیم پهلوی، مدتی او را در [[تهران]] توقیف و در نهایت، در سال ۱۳۵۴ قمری به [[عراق]] تبعید کرد. به همین علت از این سال به بعد مرجعیت او به [[کربلا]] منتقل شد. با وجود حاج آقا حسین قمی، وضع عمومی حوزه تغییر یافت و جلسات درس و بحث رونق دیگری گرفت. او در کنار اداره حوزه و زعامت دینی مردم و انجام امور مرجعیت، به تدریس و تربیت شاگردان پرداخت و دروس خارج فقه و اصول تدریس می کرد. بعد از درگذشت آیت الله [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، قمی نیز [[کربلا]] را بعد از یازده سال ترک کرد و به [[نجف اشرف]] منتقل شد و مجتهدان نجف اشرف امر [[مرجعیت]] را بر عهده او گذاشتند.<ref>گلشن ابرار، جلد دو، ص ۵۹۲.</ref><ref>[http://www.ahl-ul-bayt.org/fa.php/page,24386A46294.html پورتال اهل بیت (ع).]</ref> | ||
مدت مرجعیت حاج آقا حسین قمی کوتاه بود و پس از چند ماه از دنیا رفت؛ [[آیت الله]] [[سید محمدهادی میلانی]] نقل می کند: "''به حرم [[سیدالشهداء]] مشرف شدم، حاج آقا حسین قمی بالای سر مطهر نشسته بودند، به من اشاره نموده، نزد ایشان رفتم و آقا اظهار داشتند: ریاست و مرجعیت دینی بعد از آسید ابوالحسن به من روی آورده و من میترسم به دینم لطمه بخورد! من دعا میکنم شما آمین بگویید : خدایا! اگر این ریاست به دین من مضر است، جان مرا بگیر! سپس آن قدر گریه کردند که زمین از آب دیده ایشان‌تر شد''».<ref> افق حوزه - ۱۸ دیماه ۱۳۹۲شماره ۳۸۱. [http://www.hawzah.net/fa/Magazine/View/6435/7897/101564/ بنقل از پایگاه اطلاع رسانی حوزه].</ref> | |||
==فعالیت های سیاسی== | ==فعالیت های سیاسی== | ||
| خط ۹۷: | خط ۹۹: | ||
==درگذشت== | ==درگذشت== | ||
حاج آقا حسین قمی پس از چند ماه از فوت آیت الله [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، در چهاردهم ربیع الاول سال ۱۳۶۶ هجری قمری در [[نجف]] از دنیا رفت و در جوار مرقد [[حضرت علی(ع)]] به خاک سپرده شد. | حاج آقا حسین قمی پس از چند ماه از فوت آیت الله [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، در چهاردهم ربیع الاول سال ۱۳۶۶ هجری قمری در [[نجف]] از دنیا رفت و در جوار مرقد [[حضرت علی(ع)]] به خاک سپرده شد. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||