Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۴۳
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
|آیات مرتبط =[[آیه سلم]] | |آیات مرتبط =[[آیه سلم]] | ||
}} | }} | ||
{{اخلاق-عمودی}} | |||
{{درباره۲|'''صلحطلبی اسلام'''|آگاهی از آیهای که درباره '''داخل شدن در دین اسلام''' است|آیه سلم}} | {{درباره۲|'''صلحطلبی اسلام'''|آگاهی از آیهای که درباره '''داخل شدن در دین اسلام''' است|آیه سلم}} | ||
'''آیه صُلْح''' ([[سوره انفال|انفال]]: ۶۱) به [[پیامبر اسلام(ص)]] فرمان میدهد به عنوان رهبر [[جامعه اسلامی]] اگر کسانی که پیمان خود را نقض و با [[مسلمانان]] درگیر جنگ شدند، خواهان صلح گشتند، درخواست صلح آنان را بپذیر و به خاطر ترس از عواقب آن و امور پشت پرده تردید به خود راه نده و بر [[خدا]] [[توکل]] کن. این آیه را دلیل بر صلحطلبی [[اسلام]] دانستهاند. | '''آیه صُلْح''' ([[سوره انفال|انفال]]: ۶۱) به [[پیامبر اسلام(ص)]] فرمان میدهد به عنوان رهبر [[جامعه اسلامی]] اگر کسانی که پیمان خود را نقض و با [[مسلمانان]] درگیر جنگ شدند، خواهان صلح گشتند، درخواست صلح آنان را بپذیر و به خاطر ترس از عواقب آن و امور پشت پرده تردید به خود راه نده و بر [[خدا]] [[توکل]] کن. این آیه را دلیل بر صلحطلبی [[اسلام]] دانستهاند. | ||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|و اگر به صلح گراييدند، تو [نيز] بدان گراى و بر خدا توكل نما كه او شنواى داناست. | |و اگر به صلح گراييدند، تو [نيز] بدان گراى و بر خدا توكل نما كه او شنواى داناست. | ||
}} | }} | ||
== معرفی == | == معرفی == | ||
آیه شصت و یکم [[سوره انفال]] به آیه صلح یا آیه سَلْم معروف است.<ref>معرفت، التمهید، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۳۵۵.</ref> این آیه را که بعد از آیات جهاد و در ارتباط با برخی از دیگر آیات مانند ۱۹۰ تا ۱۹۳ [[سوره بقره]] و ۹۰ [[سوره نساء]] است، نشان دهنده این مساله میدانند که [[اسلام]] جنگ را اصل قرار نداده و تا جایی که امکان دارد در پی برقراری صلح است و لازم است درخواست صلح از دیگران بپذیرند.<ref>قرشی بنایی، احسن الحدیث، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۱۶۰.</ref> | آیه شصت و یکم [[سوره انفال]] به آیه صلح یا آیه سَلْم معروف است.<ref>معرفت، التمهید، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۳۵۵.</ref> این آیه را که بعد از آیات جهاد و در ارتباط با برخی از دیگر آیات مانند ۱۹۰ تا ۱۹۳ [[سوره بقره]] و ۹۰ [[سوره نساء]] است، نشان دهنده این مساله میدانند که [[اسلام]] جنگ را اصل قرار نداده و تا جایی که امکان دارد در پی برقراری صلح است و لازم است درخواست صلح از دیگران بپذیرند.<ref>قرشی بنایی، احسن الحدیث، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۱۶۰.</ref> |