پرش به محتوا

فقاع: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۳ مارس ۲۰۲۳
خط ۱۰: خط ۱۰:


==نجاست آبجو==
==نجاست آبجو==
آبجو (نزد همه [[فقیهان|فقیهانی]] که قائل به [[نجاست]] خمرند) نجس بوده و نوشیدن آن نیز [[حرام]] است.<ref> جواهر الکلام، ج۳۶، ص۳۷۴</ref> نکته‌ای که عدّه‌ای بدان اشاره کرده‌اند این است که آیا حرمت و نجاست آبجو متوقّف بر تخمیر و به جوش آمدن طبیعی آن است یا مجرّد صدق عنوان آبجو در ثبوت نجاست و حرمت کفایت می‌کند هر چند نجوشیده باشد. سپس افزوده‌اند: جوشیدن در معنای فقّاع نهفته است و بدون جوشیدن، عنوان فقّاع حقیقتاً صدق نمی‌کند، هر چند با مسامحه اطلاق گردد. بنابر این آبجویی که نجوشیده، حرام و نجس نیست.{{مدرک}}
آبجو (نزد همه [[مجتهد |فقیهانی]] که قائل به [[نجاست]] خمرند) نجس بوده و نوشیدن آن نیز [[حرام]] است.<ref> جواهر الکلام، ج۳۶، ص۳۷۴</ref> نکته‌ای که عدّه‌ای بدان اشاره کرده‌اند این است که آیا حرمت و نجاست آبجو متوقّف بر تخمیر و به جوش آمدن طبیعی آن است یا مجرّد صدق عنوان آبجو در ثبوت نجاست و حرمت کفایت می‌کند هر چند نجوشیده باشد. سپس افزوده‌اند: جوشیدن در معنای فقّاع نهفته است و بدون جوشیدن، عنوان فقّاع حقیقتاً صدق نمی‌کند، هر چند با مسامحه اطلاق گردد. بنابر این آبجویی که نجوشیده، حرام و نجس نیست.{{مدرک}}


نکتۀ دوم در حرمت و نجاست آبجو آن است که حکم یاد شده دائر مدار مست کننده بودن آن نیست؛ بنابراین با صدق حقیقی عنوان آبجو یا فقّاع بر نوشابه‌ای، حکم به حرمت و نجاست آن می‌شود، هر چند مست کننده بودن آن محسوس نباشد؛ چه آن که گفته شده سکر آبجو نسبت به دیگر نوشابه‌های الکلی خفیف‌تر است.<ref> جواهر الکلام، ج۶، ص۴۰و۴۱</ref>
نکتۀ دوم در حرمت و نجاست آبجو آن است که حکم یاد شده دائر مدار مست کننده بودن آن نیست؛ بنابراین با صدق حقیقی عنوان آبجو یا فقّاع بر نوشابه‌ای، حکم به حرمت و نجاست آن می‌شود، هر چند مست کننده بودن آن محسوس نباشد؛ چه آن که گفته شده سکر آبجو نسبت به دیگر نوشابه‌های الکلی خفیف‌تر است.<ref> جواهر الکلام، ج۶، ص۴۰و۴۱</ref>
۱۷٬۴۸۶

ویرایش