شب ضربت‌خوردن امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

'''شب ضربت خوردن امام علی (ع)''' به شامگاه [[۱۸ رمضان]] و شب [[۱۹ رمضان]] گفته می‌شود. در سحرگاه ۱۹ رمضان [[سال ۴۰ قمری|سال ۴۰ق]] امام علی (ع)، امام اول [[شیعیان]] با ضربه شمشیر مضروب و زخمی شد. این واقعه در [[مسجد کوفه]] توسط [[ابن ملجم مرادی]] اتفاق افتاد و به [[شهادت]] امام علی (ع) در روز [[۲۱ رمضان]] انجامید.

[[امام علی(ع)]] در شب [[۱۹ رمضان]] میهمان دخترش [[ام کلثوم دختر حضرت علی|ام کلثوم]] بود و تا صبح اندکی بیش نخوابید.<ref>حسینی مطلق، شهید تنها، ۱۳۸۶ق، ص۱۱۴</ref> ابن سعد از [[امام حسن مجتبی]] (ع) نقل کرده است که امام علی، در این شب [[پیامبر اسلام]] (ص) را در خواب دید و از ظلم‌هایی که به او شد، گلایه کرد. پیامبر(ص) به او سفارش کرد که مردم را نفرین کن و علی (ع) نیز چنین دعا کرد: «خدایا به من بهتر از این مردم بده و به مردم بدتر از مرا.»<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۳، ص ۲۶</ref>

به گفته [[ابن سعد (ابهام‌زدایی)|ابن سعد]] در [[الطبقات الکبری]] [[عبدالرحمان بن ملجم مرادی]] با بَرَک بن عبیداللّه تمیمی و عمرو بن بکر تمیمی قرار گذاشتند که امام علی(ع)، [[معاویه]] و [[عمرو بن عاص]] را به قتل برسانند. ابن ملجم به [[کوفه]] آمد و با زنی به نام [[قطام بنت شجنه بن عدی|قطام دختر شجنه بن عدی]] آشنا شد و از او خواستگاری کرد. قطام بخشی از مهریه خود را قتل امام علی قرار داد و ابن ملجم نیز گفت که به همین منظور به کوفه آمده است. او شب ۱۹ را در منزل [[اشعث بن قیس کندی]] گذراند. شمشیر خود را زهر آلود کرد و در سحرگاه ۱۹ رمضان، در [[مسجد کوفه]] امام علی را مضروب کرد. در این کار [[شبیب بن بجره اشجعی]] نیز ابن ملجم را همراهی می‌کرد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۳، ص ۲۵-۲۸</ref>

روایاتی وجود دارد که امام هنگامی که وارد مسجد شد مورد حمله واقع شد، <ref>ابن ابی الدنیا، مقتل امام امیرالمومنین، ۱۴۱۱ق، ص ۲۹، ۳۵</ref> نقل‌های دیگری حاکی از آن است که امام در حال بیدار کردن مردم برای نماز بود.<ref>ابن ابی الدنیا، مقتل امام امیرالمومنین، ۱۴۱۱ق، ص ۲۸، ۳۳</ref> در مقابل از [[میثم تمار]] نقل شده که امام علی در حال نماز بود که ابن ملجم بر سر او ضربه زد<ref>ابن ابی الدنیا، مقتل امام امیرالمومنین، ۱۴۱۱ق، ص۳۰</ref> نواده جعدة بن هبیره <ref>بنابر برخی نقل‌ها جعدة بن هبیره به جای امام نماز را ادامه داد</ref> نیز  همین طور نقل کرده است.<ref>ابن ابی الدنیا، مقتل امام امیرالمومنین، ۱۴۱۱ق، ص ۳۰</ref>[[شیخ طوسی]] از عالمان شیعه، [[متقی هندی]]،ابن عساکر به نقل از کتاب فضائل [[احمد بن حنبل]] و ابن عبدالبر در استیعاب از علمای [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نیز چنین روایاتی را نقل کرده‌اند. <ref>جعفریان، تاریخ خلفا، ۱۳۸۷ش، ص ۳۳۹</ref>