امام علی علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
اصلاح لینک‌های سبز رنگ
(اصلاح لینک‌های سبز رنگ) |
(اصلاح لینک‌های سبز رنگ) |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
[[اخلاق|فضائل]] زیادی برای امام علی(ع) برشمرده‌اند؛ پیامبر(ص) در [[حدیث یوم الدار|یوم الدار]] او را به عنوان وصی و جانشین خود برگزید. او هنگامی که [[قبیله قریش|قریش]] قصد کشتن پیامبر(ص) را داشتند، در بستر پیامبر اسلام(ص) [[لیلة المبیت|خوابید]] تا پیامبر(ص) بتواند مخفیانه به [[مدینه]] [[هجرت به مدینه|هجرت]] کند. پیامبر(ص) [[عقد اخوت]] خود را با وی بست. بنابر منابع [[شیعه]] و برخی منابع [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، حدود ۳۰۰ [[آیه]] از [[قرآن|قرآن کریم]]، درباره فضایل وی است مانند [[آیه مباهله]]، [[آیه تطهیر]]، [[آیه ولایت]] و برخی دیگر از آیات که بر [[عصمت]] وی دلالت دارد. | [[اخلاق|فضائل]] زیادی برای امام علی(ع) برشمرده‌اند؛ پیامبر(ص) در [[حدیث یوم الدار|یوم الدار]] او را به عنوان وصی و جانشین خود برگزید. او هنگامی که [[قبیله قریش|قریش]] قصد کشتن پیامبر(ص) را داشتند، در بستر پیامبر اسلام(ص) [[لیلة المبیت|خوابید]] تا پیامبر(ص) بتواند مخفیانه به [[مدینه]] [[هجرت به مدینه|هجرت]] کند. پیامبر(ص) [[عقد اخوت]] خود را با وی بست. بنابر منابع [[شیعه]] و برخی منابع [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، حدود ۳۰۰ [[آیه]] از [[قرآن|قرآن کریم]]، درباره فضایل وی است مانند [[آیه مباهله]]، [[آیه تطهیر]]، [[آیه ولایت]] و برخی دیگر از آیات که بر [[عصمت]] وی دلالت دارد. | ||
علی(ع) در همه [[غزوه|غزوات]] پیامبر اسلام(ص) به جز [[غزوه تبوک|جنگ تبوک]] شرکت داشت. در غزوه تبوک پیامبر(ص) علی(ع) را به جانشینی خود در [[مدینه]] گماشت. امام علی(ع) در [[غزوه بدر]]، تعداد زیادی از [[مشرکان]] را به هلاکت رساند، در [[غزوه احد]] از جان پیامبر(ص) محافظت کرد، در [[غزوه خندق]] با کشتن [[عمرو بن عبدود|عمر بن عبدود]] جنگ را خاتمه داد و در [[غزوه خیبر]]، با کندن درِ بزرگ قلعه خیبر، جنگ را به سرانجام رساند. | علی(ع) در همه [[غزوه|غزوات]] پیامبر اسلام(ص) به جز [[غزوه تبوک|جنگ تبوک]] شرکت داشت. در غزوه تبوک پیامبر(ص) علی(ع) را به جانشینی خود در [[مدینه]] گماشت. امام علی(ع) در [[غزوه بدر]]، تعداد زیادی از [[شرک|مشرکان]] را به هلاکت رساند، در [[غزوه احد]] از جان پیامبر(ص) محافظت کرد، در [[غزوه خندق]] با کشتن [[عمرو بن عبدود|عمر بن عبدود]] جنگ را خاتمه داد و در [[غزوه خیبر]]، با کندن درِ بزرگ قلعه خیبر، جنگ را به سرانجام رساند. | ||
پیامبر(ص) پس از انجام تنها [[حجة الوداع|حج]] خود، پس از نزول [[آیه تبلیغ]]، مردم را در [[غدیر خم|منطقه غدیر خم]] جمع کرد؛ سپس [[خطبه غدیر]] را خواند و دست امام علی(ع) را بلند کرد و فرمود «هر که من مولای او هستم، علی نیز مولای اوست، خدایا دوست بدار آن‌که او را دوست دارد و دشمن او را دشمن بدار.» پس از آن، برخی [[صحابه]] مانند [[عمر بن خطاب]] به امام علی(ع) تبریک گفتند و او را با لقب [[امیرالمؤمنین (لقب)|امیرالمومنین]] خطاب کردند. بنابر نظر [[تفسیر قرآن|مفسران شیعه]] و برخی از [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، [[آیه اکمال]] در همین روز نازل شده است. به باور [[شیعه|شیعیان]]، عبارت {{عربی|من کنت مولاه فعلیٌ مولاه}} که توسط پیامبر(ص) در [[عید غدیر|روز غدیر]] گفته شد، به معنای تعیین جانشینی پیامبر(ص) است. | پیامبر(ص) پس از انجام تنها [[حجة الوداع|حج]] خود، پس از نزول [[آیه تبلیغ]]، مردم را در [[غدیر خم|منطقه غدیر خم]] جمع کرد؛ سپس [[خطبه غدیر]] را خواند و دست امام علی(ع) را بلند کرد و فرمود «هر که من مولای او هستم، علی نیز مولای اوست، خدایا دوست بدار آن‌که او را دوست دارد و دشمن او را دشمن بدار.» پس از آن، برخی [[صحابه]] مانند [[عمر بن خطاب]] به امام علی(ع) تبریک گفتند و او را با لقب [[امیرالمؤمنین (لقب)|امیرالمومنین]] خطاب کردند. بنابر نظر [[تفسیر قرآن|مفسران شیعه]] و برخی از [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، [[آیه اکمال]] در همین روز نازل شده است. به باور [[شیعه|شیعیان]]، عبارت {{عربی|من کنت مولاه فعلیٌ مولاه}} که توسط پیامبر(ص) در [[عید غدیر|روز غدیر]] گفته شد، به معنای تعیین جانشینی پیامبر(ص) است. | ||
پس از درگذشت پیامبر(ص) گروهی در [[سقیفه بنی‌ساعده|سقیفه]]، با [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] به‌عنوان [[خلافت|خلیفه]] [[بیعت]] کردند. رقابت‌های قبیلگی، کینه‌توزی و [[حسد|حسادت]] را علت مخالفت با دستور [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] برای جانشینی علی(ع) پس از پیامبر دانسته‌اند. به گزارش برخی منابع، علی(ع) مناظرهای صریح با ابوبکر داشته و طی آن ابوبکر را به دلیل تخلفش در [[واقعه سقیفه]] در نادیده گرفتن حق [[ | پس از درگذشت پیامبر(ص) گروهی در [[سقیفه بنی‌ساعده|سقیفه]]، با [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] به‌عنوان [[خلافت|خلیفه]] [[بیعت]] کردند. رقابت‌های قبیلگی، کینه‌توزی و [[حسد|حسادت]] را علت مخالفت با دستور [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] برای جانشینی علی(ع) پس از پیامبر دانسته‌اند. به گزارش برخی منابع، علی(ع) مناظرهای صریح با ابوبکر داشته و طی آن ابوبکر را به دلیل تخلفش در [[واقعه سقیفه بنی‌ساعده|واقعه سقیفه]] در نادیده گرفتن حق [[اهل‌البیت علیهم‌السلام|اهل بیت پیامبر(ص)]] محکوم کرد. طبق منابع شیعه و برخی منابع اهل سنت یاران خلیفه برای گرفتن بیعت به خانه علی(ع) حمله کردند که طی آن [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه(س)]] آسیب دید و [[محسن بن علی(ع)|فرزندش]] سقط شد. پس از مدت کوتاهی فاطمه(س) به [[شهادت]] رسید. علی(ع) به مناسبت‌های مختلف و در سخنان متعددی به ماجرای سقیفه اعتراض کرده و حق خود را در جانشینی پیامبر اسلام(ص) یادآوری کرده است که [[خطبه شقشقیه]] از معروف‌ترین آنها است. | ||
امام علی(ع) در [[سکوت ۲۵ ساله|دوران ۲۵ ساله]] [[خلفای سه‌گانه]] تقریباً از امور سیاسی و حکومتی به دور بود و تنها به انجام خدمات علمی و اجتماعی مشغول بود؛ از جمله جمع‌آوری [[قرآن|قرآنی]] که به [[مصحف امام علی(ع)]] مشهور شد و حفر قنات. همچنین خلفا با وی در خصوص مسائل مختلف حکومتی نظیر قضاوت مشورت می‌کردند. | امام علی(ع) در [[سکوت ۲۵ ساله|دوران ۲۵ ساله]] [[خلفای سه‌گانه]] تقریباً از امور سیاسی و حکومتی به دور بود و تنها به انجام خدمات علمی و اجتماعی مشغول بود؛ از جمله جمع‌آوری [[قرآن|قرآنی]] که به [[مصحف امام علی(ع)]] مشهور شد و حفر قنات. همچنین خلفا با وی در خصوص مسائل مختلف حکومتی نظیر قضاوت مشورت می‌کردند. | ||