confirmed، protected، templateeditor
۱٬۸۸۹
ویرایش
الجزایر: تفاوت میان نسخه‌ها
←پیشینه تشیع
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
}} | }} | ||
'''الجزایر''' کشوری در شمال [[آفریقا]] که ۹۹٪ مردم آن [[مسلمان]] هستند. مؤسسه pew جمعیت شیعیان مقیم الجزایر را در ۲۰۰۹ میلادی ۳۴۰،۰۰۰ تن و پرتال اهل بیت وابسته به [[مجمع جهانی اهل بیت]] ۱۶۵،۰۰۰ نفر تخمین زده‌اند.[[روز عاشورا]] در الجزایر تعطیل رسمی است. | '''الجزایر''' کشوری در شمال [[آفریقا]] که ۹۹٪ مردم آن [[مسلمان]] هستند. مؤسسه pew جمعیت شیعیان مقیم الجزایر را در ۲۰۰۹ میلادی ۳۴۰،۰۰۰ تن و پرتال اهل بیت وابسته به [[مجمع جهانی اهل بیت]] ۱۶۵،۰۰۰ نفر تخمین زده‌اند.[[روز عاشورا]] در الجزایر تعطیل رسمی است. | ||
==پیشینه اسلام== | |||
در سال [[سال ۲۷ هجری قمری|۲۷ق]]، «[[عقبة بن نافع]]»، فرمانده سربازان مسلمان وارد شمال آفریقا شد. مسلمانان پس از فتح [[مصر]]، به سوی غرب و سواحل غربی آفریقا حرکت کردند. در دوران میانه اسلامی این منطقه به سه بخش تقسیم می‌شد: مغرب ادنی یا افریقیه که پایتخت سیاسی آن قیروان بود و [[لیبی]]، [[تونس]] و بخش‌هایی از شرق الجزایر فعلی را در بر می‌گرفت. مغرب اوسط که کشور الجزایر کنونی به مرکزیت تلمسان را در بر می‌گرفت. مغرب اقصی که کشور مغرب یا [[مراکش]] کنونی و [[موریتانی]] را باید بر آن منطبق دانست.<ref>عبدالله ناصری طاهری، مقدمه‌ای بر تاریخ مغرب اسلامی، ص۳</ref> | |||
با ورود اسلام موج دولت‌سازی و شکل‌گیری تمدن اسلامی وارد مناطق شمال آفریقا شد. در این دوران مذهب مالکی از قرن ۸ میلادی به تدریج در سراسر شمال آفریقا گسترش یافت. از قرن ۱۲ میلادی نیز [[صوفی‌گری]] در شمال آفریقا نهادینه شد و دولت‌هایی همچون [[مرابطون]]، [[موحدون]] و [[فاطمیون]] رشد و گسترش پیدا کرد.<ref>هاشمی نسب، ورود اسلام به آفریقا؛ بازخوانی سیاسی - اجتماعی، پژوهش‌های منطقه‌ای، ش۹، ص۹۹-۱۰۰</ref> | |||
==پیشینه تشیع== | |||
ساکنان نخستین شمال آفریقا و از جمله الجزایر، آمازیغ‌ها یا بربرها بودند که از دوستداران [[اهل بیت]] به شمار می‌آمدند. اندکی پس از ورود اسلام به آفریقا، چند نفر از سرداران اسلام از جمله «موسی بن نصیر» فتوحات را در این سرزمین و از جمله الجزایر ادامه دادند. گفته‌اند موسی بن نصیر و پدرش از دوستداران اهل بیت بوده‌اند.<ref>جعفریان، اطلس شیعه، ۱۳۹۱ش، ص۵۵۴.</ref> | |||
منطقه افریقیه و از جمله الجزایر به مدت پنج قرن (از اواخر قرن دوم تا اواخر قرن هفتم) منطقه نفوذ و گاه حاکمیت دوستداران اهل بیت بوده است. در دوره حکومت رستمیه (۷۷۶-۹۰۸م) که توسط فردی ایرانی الاصل به نام عبدالرحمان بن رستم پایه گذاری شد مذهب شیعه به طور جدی در الجزایر حضور داشت. حکومت‌های [[ادریسیان]]، [[فاطمیان]] و [[موحدون]] توانستند محبت اهل بیت را در این مناطق گسترش دهند.<ref>جعفریان، اطلس شیعه، ۱۳۹۱ش، ص۵۵۴.</ref> | |||
== جغرافیا == | == جغرافیا == | ||
| خط ۷۲: | خط ۸۲: | ||
}} | }} | ||
۹۹ درصد از جمعیت الجزایر، مسلمانان و بقیه عمدتاً [[مسیحیت|مسیحی]] و [[یهودیت|یهودی]] هستند.<ref>روحانی، حسن: آشنایی با کشورهای اسلامی. جلد: ۱. نشر مشعر. تهران: ۱۳۸۸.</ref> | ۹۹ درصد از جمعیت الجزایر، مسلمانان و بقیه عمدتاً [[مسیحیت|مسیحی]] و [[یهودیت|یهودی]] هستند.<ref>روحانی، حسن: آشنایی با کشورهای اسلامی. جلد: ۱. نشر مشعر. تهران: ۱۳۸۸.</ref> | ||
==تشیع در دوره معاصر== | ==تشیع در دوره معاصر== | ||