Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۱۲۷
ویرایش
جز (←متکلمان مسلمان) |
جز (←متکلمان مسلمان) |
||
خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
دیگر متکلمان این ادله را به نقد گذاشته و معتقدند پیش شرط دعا این است که داعی بداند مطلوب او برای خداوند مقدور است و صفات قدرت و حکمت او را بشناسد و دیگر اینکه آنچه درخواست میشود امری نیکو باشد.<ref>علم الهدی، ۱۴۱۱، ص۶۰۵.</ref> بر این اساس مقصود از دعا اظهار عبودیت، فقر، انقطاع از دنیا و رجوع کلی به خدا است و به همین دلیل، دعا فی نفسه –فارغ از اجابت یا عدم آن- عبادت به شمار میرود و جایی برای ادله اخلاقی و کلامی نفی دعا باقی نمیماند.<ref>فخررازی، شرح اسماء الحسنی، ۱۳۶۴ش، ص۸۷؛ ابن فهد حلی، عده الداعی، قم، ص۲۲.</ref> | دیگر متکلمان این ادله را به نقد گذاشته و معتقدند پیش شرط دعا این است که داعی بداند مطلوب او برای خداوند مقدور است و صفات قدرت و حکمت او را بشناسد و دیگر اینکه آنچه درخواست میشود امری نیکو باشد.<ref>علم الهدی، ۱۴۱۱، ص۶۰۵.</ref> بر این اساس مقصود از دعا اظهار عبودیت، فقر، انقطاع از دنیا و رجوع کلی به خدا است و به همین دلیل، دعا فی نفسه –فارغ از اجابت یا عدم آن- عبادت به شمار میرود و جایی برای ادله اخلاقی و کلامی نفی دعا باقی نمیماند.<ref>فخررازی، شرح اسماء الحسنی، ۱۳۶۴ش، ص۸۷؛ ابن فهد حلی، عده الداعی، قم، ص۲۲.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
[[محمد غزالی|غزالی]] نیز معتقد است همانگونه که [[خدا]] شر را تقدیر کرده، دفع آن را نبز به سببی، از جمله دعا، مقدر کرده است.<ref>غزالی، ۱۴۰۶، ج۴، صص۳۷۰-۳۷۳.</ref> | [[محمد غزالی|غزالی]] نیز معتقد است همانگونه که [[خدا]] شر را تقدیر کرده، دفع آن را نبز به سببی، از جمله دعا، مقدر کرده است.<ref>غزالی، احیاء العلوم، ۱۴۰۶، ج۴، صص۳۷۰-۳۷۳.</ref> | ||
=== فیلسوفان مسلمان === | === فیلسوفان مسلمان === |