پرش به محتوا

سید عبدالحسین دستغیب: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۶۹: خط ۶۹:
وی که خطیب مسجد جامع عتیق بود، طی چند دهه فعالیتش در پیش از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]]، از اوضاع اجتماعی [[ایران]] و رواج مظاهر غیردینی در کشور انتقاد می‌کرد. او پس از آغاز برنامه [[انقلاب سفید]] در اوایل دهه ۱۳۴۰ش، به پیروی از علما و [[مراجع تقلید]] به [[قانون انجمن‌های ایالتی و ولایتی|لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی]] اعتراض کرد. اعتراض به حکومت پهلوی در به رسمیت شناختن [[اسرائیل]] نیز یکی دیگر از مخالفت‌های او بود.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۱۰، ص ۱۱۸، ۱۴۶، ۲۴۸-۲۵۸، ۵۹۰-۶۳۱.</ref>
وی که خطیب مسجد جامع عتیق بود، طی چند دهه فعالیتش در پیش از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]]، از اوضاع اجتماعی [[ایران]] و رواج مظاهر غیردینی در کشور انتقاد می‌کرد. او پس از آغاز برنامه [[انقلاب سفید]] در اوایل دهه ۱۳۴۰ش، به پیروی از علما و [[مراجع تقلید]] به [[قانون انجمن‌های ایالتی و ولایتی|لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی]] اعتراض کرد. اعتراض به حکومت پهلوی در به رسمیت شناختن [[اسرائیل]] نیز یکی دیگر از مخالفت‌های او بود.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۱۰، ص ۱۱۸، ۱۴۶، ۲۴۸-۲۵۸، ۵۹۰-۶۳۱.</ref>


مواضع انقلابی وی موجب گردید که چند بار دستگیر و زندانی شود.<ref>ربانی خلخالی، شهدای روحانیت در یک صد سال اخیر، ص ۵۸۱؛ دستغیب، یادواره شهید حضرت آیت الله حاج سید عبدالحسین دستغیب شیرازی، ص ۳۸-۳۹، ۴۲.</ref> ساواک در ۱۳۵۲ش دستغیب را به سبب ایراد سخنرانی‌های تند ممنوع المنبر کرد<ref>محمدهاشم دستغیب، ص ۴۳؛ نورمحمدی، شهید دستغیب لاله محراب، ص۱۰۶.</ref> مخالفت وی با یازدهمین وآخرین برگزاری مراسم جشن هنر شیراز در ۱۳۵۶ش و واکنش تند او به مقاله توهین‌آمیز روزنامه اطلاعات در [[۱۹ دی]] ۱۳۵۶، نمونه‌ای از مواضع وی است.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۱۰، ص ۴۷۹-۴۹۵؛ دستغیب، یادواره شهید حضرت آیت الله حاج سید عبدالحسین دستغیب شیرازی، ص ۴۲-۴۳.</ref>
مواضع انقلابی وی موجب گردید که چند بار دستگیر و زندانی شود.<ref>ربانی خلخالی، شهدای روحانیت در یک صد سال اخیر، ص ۵۸۱؛ دستغیب، یادواره شهید حضرت آیت الله حاج سید عبدالحسین دستغیب شیرازی، ص ۳۸-۳۹، ۴۲.</ref> ساواک در ۱۳۵۲ش دستغیب را به سبب ایراد سخنرانی‌های تند ممنوع المنبر کرد<ref>محمدهاشم دستغیب، ص ۴۳؛ نورمحمدی، شهید دستغیب لاله محراب، ص۱۰۶.</ref> مخالفت وی با یازدهمین وآخرین برگزاری مراسم جشن هنر شیراز{{یادداشت|جشنواره هنر شیراز جشنواره‌ای از هنر نمایشی و موسیقی بود که از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۶ در پایان تابستان هر سال در شهر شیراز و تخت جمشید برگزار می‌شد. این جشنواره زیر نظر دفتر ویژه فرح پهلوی و با مدیریت فرخ غفاری برگزار می‌شد. از این جشنواره هنری به عنوان جنجالی‌ترین جریان فرهنگی و هنری در تاریخ معاصر ایران یاد می‌شود.هدف از برگزاری اين جشن كه همه ساله برای اجراي مجدد آن سعی و كوشش به عمل آمد، استحاله فرهنگی اسلامی مردم و باز كردن راه نفوذ فرهنگ غرب به داخل كشور بود. در سال۱۹۷۷م(۱۳۵۶ش) يك گروه هنرپيشه دكانی را در يكی از خيابان های اصلی شيراز در نزديكی مسجد گرفت و در درون دكان و در پياده‌روی جلو آن نمايشی اجرا كرد كه شامل يك هتك ناموس تمام عيار و اعمال شهوت‌انگيز بين هنرپيشگان زن و مرد بود.}} در ۱۳۵۶ش و واکنش تند او به مقاله توهین‌آمیز روزنامه اطلاعات در [[۱۹ دی]] ۱۳۵۶، نمونه‌ای از مواضع وی است.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۱۰، ص ۴۷۹-۴۹۵؛ دستغیب، یادواره شهید حضرت آیت الله حاج سید عبدالحسین دستغیب شیرازی، ص ۴۲-۴۳.</ref>


==پس از انقلاب==
==پس از انقلاب==
۱۷٬۴۸۷

ویرایش