confirmed، templateeditor
۱۱٬۵۵۴
ویرایش
جز (تمیزکاری) |
جز (تمیزکاری) |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
شجاعت را به «استقامت و اعتدال در قوه غضبیه» تعریف کردهاند؛ به این معنا که انسان تحت فرمان [[عقل]] از انحراف به دو سوی افراط یعنی تهور و تفریط یعنی ترس مصون باشد. انسان شجاع را نیز کسی میدانند که در عین داشتن قدرت روحی و قوّت دل، [[خشم]] و [[غضب]] خود را با نیروی عقل مهار میسازد.<ref>ابن مسکویه، تهذیب الاخلاق، بیروت، ج۱، ص۱۲۰، ۲۱۲، ۱۱۷.</ref> | شجاعت را به «استقامت و اعتدال در قوه غضبیه» تعریف کردهاند؛ به این معنا که انسان تحت فرمان [[عقل]] از انحراف به دو سوی افراط یعنی تهور و تفریط یعنی ترس مصون باشد. انسان شجاع را نیز کسی میدانند که در عین داشتن قدرت روحی و قوّت دل، [[خشم]] و [[غضب]] خود را با نیروی عقل مهار میسازد.<ref>ابن مسکویه، تهذیب الاخلاق، بیروت، ج۱، ص۱۲۰، ۲۱۲، ۱۱۷.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
شجاعت در [[ | شجاعت در علم [[اخلاق]] حد وسط بیباکی (تَهَوُّر) و ترس (جُبن) قرار داده شده است.<ref>فیض کاشانی، مفاتیح الشرایع، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۱۶.</ref>شجاعت در حالت افراطی و متهورانه به معنای انجام اموری است که جسم و جان انسان را به نابودی میکشاند و از نظر [[شرع]] و [[عقل]] باید از آن احتراز کرد؛<ref>نراقی، جامع السعادات، ۱۹۶۷م، ج۱، ص۲۴۲.</ref> مطلبی که در [[آیه تهلکه|آیه ۱۹۵ سوره بقره]] صریحا از آن پرهیز داده شده است<ref>سوره بقره، آیه ۱۹۵.</ref> و در حالت تفریط، جبن یا ترس معرفی شده و آن اجتناب از انجام کارهایی است که از نظر عقل و شرع نباید در انجام آن کوتاهی کرد.<ref>نراقی، جامع السعادات، ۱۹۶۷م، ج۱، ص۲۴۳.</ref> | ||
== اهمیت و جایگاه == | == اهمیت و جایگاه == |