نجاست سگ: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نجاست سگ '''از [[نجاسات]] ده‌گانه و به معنای نجس بودن سگ و همه اجزای آن است. سگ چون عین نجاست است [[پاک]] نمی‌شود. همچنین خرید و فروش آن، به جز سگ شکاری و سگ نگهبان حرام است. استفاده از پوست آن برای خوردن و آشامیدن و کارهایی که به طهارت نیاز دارد جایز نیست. ظرفی را که با زبان سگ تماس داشته باید خاک‌مال کرد. نگه‌داشتن سگ در منزل [[کراهت]] دارد. حکم نجاست سگ شامل سگ آبی نمی‌شود.

سگ حیوانی چهارپا از پستانداران گوشت‌خوار است.<ref> دهخدا، لغت‌نامه دهخدا، ۱۳۷۷ش، ج۹، ص۱۳۷۰۰.</ref> نجاست سگ یعنی اینکه که بدن سگ و همه اجزائش حتی اجزائی که در آنها روح وجود نداد مانند مو، پنجه،‌ ناخن و تمام رطوبت‌های آن، نجس است.<ref>مکارم، رساله توضیح المسائل، ۱۴۲۹ق، ص۳۵؛ شبیری زنجانی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۳۰ق، ص۲۸.</ref> سگ عین نجاست است، از این رو امکان [[پاک]] شدنش وجود ندارد و با هیچ کدام از [[مطهرات]] نمی‌توان آن را پاک کند.<ref>مشکینی اردبیلی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۴۶.</ref> علاوه بر این اگر چیزی بدن سگ را لمس کند در صورتی که رطوبتی از بدن سگ به آن چیز منتقل شود، آن چیز نجس می‌شود و باید با مطهرات (مانند آب) پاک شود.<ref>مشکینی اردبیلی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۴۶.</ref>

به نظر بسیاری از فقها حکم نجاست سگ، مختص به سگی است که در خشکی زندگی می‌کند و این حکم شامل سگی که در آب زندگی می‌کند(سگ آبی)نمی‌شود. بنابراین سگ آبی [[نجس]] نیست.<ref>نراقی، أنیس التجار، ۱۴۲۵ق، ۳۶-۳۷؛ مکارم، رساله توضیح المسائل، ۱۴۲۹ق، ص۳۵؛ شبیری زنجانی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۳۰ق، ص۲۸؛ وحید خراسانی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۲۸ق، ص۲۴؛ سبحانی تبریزی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۲۹ق، ص۱۲۷.</ref>

به نظر [[فقها]] خرید و فروش عین نجاست [[حرام]] است چرا که عین نجاست ارزش مالی ندارد و چیزی که ارزش مالی ندارد را نمی‌توان خرید و فروش کرد.<ref>شیخ انصاری، المکاسب، ۱۴۱۰ق، ج۱، ۵۴-۵۷؛ مشکینی اردبیلی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۴۷.</ref> اما این حکم کلی استثنائاتی دارد که برخی از اقسام سگ از جمله این استثنائات‌اند.<ref>مشکینی اردبیلی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۴۷.</ref> فقها سگ‌ها را بر اساس استفاده‌هایی که از آنها می‌شود به سه دسته تقسیم کرده‌اند که در میان آنها فقط سگ ولگرد و بدون صاحب را نمی‌توان خرید و فروش کرد.<ref>مشکینی اردبیلی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۴۷؛ بهبهانی، رساله عملیه متاجر وحید بهبهانی، ۱۳۱۰، ص۱۷-۱۸؛ نراقی، أنیس التجار، ۱۴۲۵، ۳۶-۳۷.</ref>

برخی از فقها معتقدند که نگهداری سگ در منزل مناسب شان [[مسلمانان]] نیست و از جهات شرعی مشکلات زیادی ایجاد می‌کند،<ref> مکارم، استفائات جدید، ۱۴۲۷ق، ج۳، ص۲۶.</ref> اماعده‌ای دیگر، نگهداشتن سگ در منزل را [[مکروه]] دانسته‌اند.<ref>بهجت، استفتائات، ۱۴۲۸ق، ج۴، ص۵۷۴.</ref> تعدادی از فقها عنوان کرده‌اند؛ هیچ دلیلی برای اینکه نجاست سگ به خاطر ولگرد بودن و کثیف بودنش باشد، وجود ندارد، بنابراین تمیز کردن و واکسن زدن به سگ باعث طهارت آن نمی‌شود.<ref>موسوی گلپایگانی، مجمع المسائل، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۹.</ref>

* بهبهانی، محمد باقر بن محمد اکمل‌، رساله عملیه متاجر وحید بهبهانی(با تعلیقات میرزای شیرازی)، تهران، حاج شیخ رضا تاجر تهرانی، ۱۳۱۰ق.