پرش به محتوا

وقف عام: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۴ مارس ۲۰۱۸
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>M.bahrami
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>M.bahrami
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''وقف عام''' در اصطلاح فقه به این معنی است؛ که شخصی مال خود را برای بهره بردن دیگران از منافع آن در اختیار آنها قرار دهد. اگر این [[وقف]] برای بهره بردن عموم یا گروه خاصی باشد به آن وقف عام گفته می‌شود. مانند اینکه فردی مال خود را وقف فقرا یا دانشجویان کند. وقف‌هایی که برای منافع عمومی انجام می‌شود مانند وقف [[مسجد]]، بیمارستان، آب‌انبار و ... نیز از دیگر موارد وقف عام به حساب می‌آیند.<ref>آیت‌اللهی، وقف پس انداز جاودانه،۱۳۸۳ش، ص۳۰۰؛کاشف‌الغطاء، انوار الفقاهه (کتاب الوقف)، ۱۴۲۲ق، ص۲۷-۳۰.</ref>  در این صورت عین مال وقف شده از اختیار مالک خارج می‌شود و امکان نقل و انتقال مال وقف شده وجود ندارد.<ref>آیت‌اللهی، وقف پس انداز جاودانه،۱۳۸۳ش، ص۳۰۰؛کاشف‌الغطاء، انوار الفقاهه (کتاب الوقف)، ۱۴۲۲ق، ص۲۷-۳۰.</ref>  
{{مقاله توصیفی فقهی}}
 
'''وقف عام''' در اصطلاح فقه به این معنی است؛ که شخصی مال خود را برای بهره بردن دیگران از منافع آن معین کند. اگر این [[وقف]] برای بهره بردن عموم یا گروه خاصی باشد به آن وقف عام گفته می‌شود. مانند اینکه فردی مال خود را وقف فقرا یا دانشجویان کند. وقف‌هایی که برای منافع عمومی انجام می‌شود مانند وقف [[مسجد]]، بیمارستان، آب‌انبار و ... نیز از دیگر موارد وقف عام به حساب می‌آیند.<ref>آیت‌اللهی، وقف پس انداز جاودانه،۱۳۸۳ش، ص۳۰۰؛کاشف‌الغطاء، انوار الفقاهه (کتاب الوقف)، ۱۴۲۲ق، ص۲۷-۳۰.</ref>  در این صورت عین مال وقف شده از اختیار مالک خارج می‌شود و امکان نقل و انتقال مال وقف شده وجود ندارد.<ref>آیت‌اللهی، وقف پس انداز جاودانه،۱۳۸۳ش، ص۳۰۰؛کاشف‌الغطاء، انوار الفقاهه (کتاب الوقف)، ۱۴۲۲ق، ص۲۷-۳۰.</ref>  
بر اساس قوانین جمهوری اسلامی ایران، وقف خاص به استناد ماده ۲۵ قانون دیوان عدالت اداری مالیات دارد.<ref>پژوهشنامه مالیات، «وقف عام و وقف خاص، پرسش هایی در مورد رأی دیوان عدالت اداری»، ص۲۵-۲۸.</ref>
بر اساس قوانین جمهوری اسلامی ایران، وقف خاص به استناد ماده ۲۵ قانون دیوان عدالت اداری مالیات دارد.<ref>پژوهشنامه مالیات، «وقف عام و وقف خاص، پرسش هایی در مورد رأی دیوان عدالت اداری»، ص۲۵-۲۸.</ref>


کاربر ناشناس