confirmed، protected، templateeditor
۱٬۸۸۹
ویرایش
ولایت باطنی: تفاوت میان نسخه‌ها
←نظر دیگران
جز (ویکی سازی) |
|||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
به برخی از [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نسبت داده شده است که معتقدند، [[اهل البیت علیهم السلام|اهل بیت رسول الله]] دارای ولایت باطنی بودند؛ ولی برای خلافت سیاسی مسلمانان، رأی مردم تعیین کننده است.<ref>منصوری لاریجانی، عقیق ولایت، ۱۳۹۰ش، ص۴۵.</ref> اما شیعیان معتقدند کسی که ولایت باطنی دارد شایسته ولایت ظاهری و خلافت سیاسی نیز است.<ref>گرامی، مذهب تشیع آینده تاریخ بشریت، ۱۳۸۸ش، ص۹۵؛ طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۸ش، ص۱۶۶.</ref> | به برخی از [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نسبت داده شده است که معتقدند، [[اهل البیت علیهم السلام|اهل بیت رسول الله]] دارای ولایت باطنی بودند؛ ولی برای خلافت سیاسی مسلمانان، رأی مردم تعیین کننده است.<ref>منصوری لاریجانی، عقیق ولایت، ۱۳۹۰ش، ص۴۵.</ref> اما شیعیان معتقدند کسی که ولایت باطنی دارد شایسته ولایت ظاهری و خلافت سیاسی نیز است.<ref>گرامی، مذهب تشیع آینده تاریخ بشریت، ۱۳۸۸ش، ص۹۵؛ طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۸ش، ص۱۶۶.</ref> | ||
برخی نیز بر این باورند، توضیح دادن [[چهارده معصوم|معصومین]] درباره موضوعات مختلف دین، به معنای پاسخگویی آنان است و معتقدند؛ شخصی که ولایت باطنی و عرفانی دارد خودش حجت، مراد، پیر و مرشد است و نیاز به پاسخگو بودن ندارد.{{ یادداشت| این عقیده به عبدالکریم سروش نسبت داده شده است. وی با توجه به این مبنا نقد معصوم را جایز می‌داند.}} ولی برخی پژوهشگران شیعی با انتقاد از این عقیده، ولایت باطنی را نوعی ولایت دینی، باطنی، سیاسی و همراه با بینه، دلیل و [[قرآن]] دانسته‌اند که نیاز به توضیح و روشنگری برای مردم دارد. روشنگری و هدایت از وظایف معصومین بوده است. به عقیده آنان ولایت باطنی که از عقاید ناب [[شیعه]] است را با ولایت عرفانی و تصوف مولوی اشتباه گرفته شده و این نوع نگاه به ولایت باطنی، برگرفته از اعتقادات اهل سنت از جمله [[محی الدین عربی]] است.<ref>صفایی حائری، از وحدت تا جدایی، ۱۳۸۳ش، ص۴۳-۴۷.</ref> | برخی نیز بر این باورند، توضیح دادن [[چهارده معصوم|معصومین]] درباره موضوعات مختلف دین، به معنای پاسخگویی آنان است و معتقدند؛ شخصی که ولایت باطنی و عرفانی دارد خودش حجت، مراد، پیر و مرشد است و نیاز به پاسخگو بودن ندارد.{{ یادداشت| این عقیده به عبدالکریم سروش نسبت داده شده است. وی با توجه به این مبنا نقد معصوم را جایز می‌داند.}} ولی برخی پژوهشگران شیعی با انتقاد از این عقیده، ولایت باطنی را نوعی ولایت دینی، باطنی، سیاسی و همراه با بینه، دلیل و [[قرآن]] دانسته‌اند که نیاز به توضیح و روشنگری برای مردم دارد. روشنگری و هدایت از وظایف معصومین بوده است. به عقیده آنان ولایت باطنی که از عقاید ناب [[شیعه]] است را با ولایت عرفانی و تصوف [[مولوی]] اشتباه گرفته شده و این نوع نگاه به ولایت باطنی، برگرفته از اعتقادات اهل سنت از جمله [[محی الدین عربی]] است.<ref>صفایی حائری، از وحدت تا جدایی، ۱۳۸۳ش، ص۴۳-۴۷.</ref> | ||
== جستار‌های وابسته == | == جستار‌های وابسته == | ||