نماز شفع: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نماز شَفْعْ''' [[نماز|نمازی]] دورکعتی و جزئی از [[نماز شب]]. نماز شفع در آخر نماز شب، یعنی پس از خواندن چهار نماز دورکعتی از آن خوانده می‌شود. پس از نماز شفع یک [[رکعت|رَکعت]]، [[نماز وتر|نماز وَتر]] خوانده می‌شود که نماز شب با آن پایان می‌یابد. نماز شفع و نماز وتر را بافضیلت ترین جزء نماز شب‌ می‌دانند.

کلمه شَفع به معنای ضمیمه‌کردن چیزی به چیز دیگر و معادل زوج است؛<ref>راغب اصفهانی، تفسیر الراغب الاصفهانی، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۱۳۵۸؛ قرشی بنایی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۷، ص۱۷۸.</ref> در مقابل وَتر که به معنای مفرد است.<ref>قرشی بنایی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۷، ص۱۷۸</ref>