ابوالقاسم فردوسی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[عبدالجلیل قزوینی]] اولین کسی است که به [[شیعه دوازده امامی]] بودن فردوسی در [[کتاب النقض]] اشاره کرده است. بعدها [[قاضی نورالله شوشتری]] نیز او را شیعه معرفی کرده است.<ref>امین، «مذهب فردوسی و ادیان در شاهنامه»، ص۱۴.</ref>[[سید حسن امین]] معتقد است که در عصر فردوسی، [[شیعه|تشیع]] در بخش‌هایی از [[خراسان بزرگ|خراسان]] به ویژه [[طوس]]، [[بیهق]]، رواج داشته و  تعلق فردوسی به جامعۀ [[شیعه]] آن روز بعید نیست و حتی گاه نسبت‌هایی مانند [[رافضی]] به داده‌اند.<ref>امین، «مذهب فردوسی و ادیان در شاهنامه»، ص۱۲.</ref> [[احمد مهدوی دامغانی|مهدوی دامغانی]] نظریه نخست [[سید محمد محیط طباطبائی|محیط طباطبائی]] مبنی بر زیدی بودن فردوسی و سپس عدول او از نظریه‌اش را نقل کرده<ref>مهدوی دامغانی، «مذهب فردوسی»، ص۲۳.</ref> و آنگاه با ذکر مقدماتی نسبتا طولانی با تکیه بر کاربرد کلمه «وصی» در شاهنامه برای علی ابن ابیطالب و نشانه‌هایی دیگر معتقد می‌شود که فردوسی یک شیعه امامی مذهب است.‌<ref>مهدوی دامغانی، «مذهب فردوسی»، ص۴۱.</ref>

=== فردوسی و مدح پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع) ===

او در شاهنامه اشعاری را درباره [[اهل بیت]] خصوصا [[علی(ع)]] آورده است، از جمله: