ابوالقاسم فردوسی: تفاوت میان نسخه‌ها

نظامی عروضی، فردوسی را از دهقانان طوس می‌داند. دهقانان از ایرانیان اصیل بودند؛ طبقه‌ای توانگر یا نیمه توانگر که پیوستگی خود را با ایران گذشته حفظ کرده بودند.<ref>اسلامی ندوشن، زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه، ص۵۹.</ref> او در روستای باژ از روستاهای [[طوس]] به دنیا آمد. او سفرهایی به [[بغداد]] و مازندران نیز داشته‌ است.<ref>فاضلی، قادر، عرفان سیاسی یا سیاست عرفانی، ص۱۳۰</ref> به نقل نظامی عروضی، فردوسی زندگی مرفهی داشته، ولی به مرور زمان و صرف سرمایه خویش در راه نظم [[شاهنامه]]، اواخر عمر را با تنگدستی به سر برد.<ref>آقابابایی، «فردوسی»، ج۱۲، ص۲۶۱.</ref> و سرانجام در هشتاد سالگی در سال ۴۱۱ق در محل تولدش درگذشت.<ref>آقابابایی، «فردوسی»، ج۱۲، ص۲۶۳.</ref>

درباره باورهای دینی فردوسی بحث‌های فراوانی وجود دارد.بنابر نقل منابع تاریخی، [[دفن]] فردوسی در قبرستان مسلمانان، با ممانعت شخصی به نام ابوالقاسم گرگانی روبرو شد که معتقد بوده فردوسی در شعرهایش [[کفار]] و [[زرتشت]]یان را ستایش کرده است.<ref>مستوفی، تاریخ گزیده، ۱۳۶۴ش، ص۶۳۰.</ref> برخی نویسندگان مانند ابراهیم پورداود و شاگردش محمد معین نیز او را [[زرتشت|زرتشتی]] می‌دانستند و [[ملک الشعرای بهار]] نیز او را احیاگر زرتشت دانسته است.<ref>امین، «مذهب فردوسی و ادیان در شاهنامه»، ص۱۶.</ref>