Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۶
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←نامگذاری: ویرایش صوری و ساختاری) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←حرکت به سمت مکه: ویرایش صوری) |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
برخی [[مفسران]] معتقدند آیه «الشَّهْرُ الْحَرامُ بِالشَّهْرِ الْحَرامِ وَ الْحُرُماتُ قِصاصٌ؛ این ماه [[حرام]] در برابر آن ماه حرام است، و [هتک] حرمتها [[قصاص]] دارد...»<ref>سوره بقره، آیه ۱۹۴.</ref> درباره این واقعه نازل شده است.<ref>واحدی نیشابوری، أسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۵۸.</ref> | برخی [[مفسران]] معتقدند آیه «الشَّهْرُ الْحَرامُ بِالشَّهْرِ الْحَرامِ وَ الْحُرُماتُ قِصاصٌ؛ این ماه [[حرام]] در برابر آن ماه حرام است، و [هتک] حرمتها [[قصاص]] دارد...»<ref>سوره بقره، آیه ۱۹۴.</ref> درباره این واقعه نازل شده است.<ref>واحدی نیشابوری، أسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۵۸.</ref> | ||
==حرکت به | ==حرکت به سوی مکه== | ||
براساس دستور پیامبر(ص) تمام افرادی که در صلح حدیبیه حضور داشتند، در ذیالقعده سال هفتم قمری به سمت مکه حرکت کردند. افراد دیگری نیز به آنها پیوستند و تعداد مسلمانان به دو هزار نفر رسید.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۳۱.</ref> مسلمانان ۶۰ شتر را برای [[قربانی]] به همراه خود بردند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۵.</ref> پیامبر(ص) [[ابوذر غفاری]] را جانشین خود در [[مدینه]] قرار داد.<ref> بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۵۳.</ref> | براساس دستور پیامبر(ص) تمام افرادی که در [[صلح حدیبیه]] حضور داشتند، در [[ذی القعدة الحرام|ذیالقعده]] سال هفتم قمری به سمت [[مکه]] حرکت کردند. افراد دیگری نیز به آنها پیوستند و تعداد مسلمانان به دو هزار نفر رسید.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۳۱.</ref> مسلمانان ۶۰ شتر را برای [[قربانی]] به همراه خود بردند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۵.</ref> پیامبر(ص) [[ابوذر غفاری]] را جانشین خود در [[مدینه]] قرار داد.<ref> بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۵۳.</ref> | ||
بنابر صلح حدیبیه مسلمانان تنها با سلاح مسافر{{یادداشت|مقصود از سلاح مسافر شمشیر بوده است.(مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۱۳.)}} اجازه ورود به مکه را داشتند.<ref>بیهقی، دلائل النبوة، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۱۴۵.</ref> با این حال پیامبر ۲۰۰ نفر از مسلمانان را به همراه اسب و سلاح جنگ، در بیرون مکه قرار داد | بنابر صلح حدیبیه مسلمانان تنها با سلاح مسافر{{یادداشت|مقصود از سلاح مسافر شمشیر بوده است.(مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۱۳.)}} اجازه ورود به مکه را داشتند.<ref>بیهقی، دلائل النبوة، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۱۴۵.</ref> با این حال پیامبر ۲۰۰ نفر از مسلمانان را به همراه اسب و سلاح جنگ، در بیرون مکه قرار داد تا اگر اهل مکه قصد جنگ داشتند، مسلمانان بتوانند از خود دفاع کنند.<ref>مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۳۳۱.</ref> | ||
== | ==ورود به مکه== | ||
با ورود مسلمانان به مکه، برخی از سران آن از شهر خارج شدند.<ref>ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۴۵۵.</ref> برخی دیگر در شهر باقی ماندند تا پیامبر(ص) و مسلمانان را ببینند. پیامبر دست راست خود را از [[احرام|لباس احرام]] بیرون آورد و مسلمانان نیز چنین کردند تا قدرت خود را به اهالی مکه نشان دهند.<ref>مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۹، ص۱۹.</ref> پیامبر در حالی که سوار بر شتر بود، کعبه را [[طواف]] کرد و بین [[صفا و مروه]] را پیمود.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۳۶.</ref> همچنین [[حجر الاسود]] را با عصای خود [[استلام حجر|استلام]] کرد.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۳۵.</ref> پیامبر(ص) پس از اعمال حج وارد [[کعبه]] شد و [[بلال حبشی|بلال]] بر بالای کعبه [[اذان|اذان ظهر]] را گفت.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۳۷.</ref> | با ورود مسلمانان به مکه، برخی از سران آن از شهر خارج شدند.<ref>ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۴۵۵.</ref> برخی دیگر در شهر باقی ماندند تا پیامبر(ص) و مسلمانان را ببینند. پیامبر دست راست خود را از [[احرام|لباس احرام]] بیرون آورد و مسلمانان نیز چنین کردند تا قدرت خود را به اهالی مکه نشان دهند.<ref>مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۹، ص۱۹.</ref> پیامبر در حالی که سوار بر شتر بود، کعبه را [[طواف]] کرد و بین [[صفا و مروه]] را پیمود.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۳۶.</ref> همچنین [[حجر الاسود]] را با عصای خود [[استلام حجر|استلام]] کرد.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۳۵.</ref> پیامبر(ص) پس از اعمال حج وارد [[کعبه]] شد و [[بلال حبشی|بلال]] بر بالای کعبه [[اذان|اذان ظهر]] را گفت.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۳۷.</ref> | ||
== وقایع دیگر== | == وقایع دیگر== | ||
وقایع دیگری در عمرة القضاء | وقایع دیگری هم در عمرة القضاء روی دادند که برخی از آنها به شرح زیر است: | ||
* ازدواج پیامبر با [[میمونة دختر حارث]].<ref>ابن هشام، السیر النبویه، دار المعرفه، ج۲، ص۳۷۲؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۵؛ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۳۸.</ref> هنگامی که مهلت سه روزه پیامبر و یارانش به پایان رسید، سران مکه افرادی را نزد پیامبر فرستادند و از او خواستند تا مکه را ترک کند، پیامبر پیشنهاد داد تا مراسم ازدواج او با میمونه در مکه برگزار شود و ولیمهای به اهالی مکه بدهد؛ | * ازدواج پیامبر با [[میمونة دختر حارث]].<ref>ابن هشام، السیر النبویه، دار المعرفه، ج۲، ص۳۷۲؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۵؛ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۳۸.</ref> هنگامی که مهلت سه روزه پیامبر و یارانش به پایان رسید، سران مکه افرادی را نزد پیامبر فرستادند و از او خواستند تا مکه را ترک کند، پیامبر پیشنهاد داد تا مراسم ازدواج او با میمونه در مکه برگزار شود و ولیمهای به اهالی مکه بدهد؛ اما آنان پیشنهاد پیامبر را نپذیرفتند.<ref>ابن هشام، السیر النبویه، دار المعرفه، ج۲، ص۳۷۲.</ref> | ||
* نزول آیه ۲۷ [[سوره فتح]]:<ref> ابن هشام، السیر النبویه، دار المعرفه، ج۲، ص۳۷۲-۳۷۳.</ref> در آن برخی از احکام حج مانند [[حلق]] و [[تقصیر]] آمده است.<ref> ابن هشام، السیر النبویه، دار المعرفه، ج۲، ص۳۷۲-۳۷۳.</ref> | * نزول آیه ۲۷ [[سوره فتح]]:<ref> ابن هشام، السیر النبویه، دار المعرفه، ج۲، ص۳۷۲-۳۷۳.</ref> در آن برخی از احکام حج مانند [[حلق|حَلق]] و [[تقصیر]] آمده است.<ref> ابن هشام، السیر النبویه، دار المعرفه، ج۲، ص۳۷۲-۳۷۳.</ref> | ||
*انتقال عمارة دختر [[حمزه بن عبدالمطلب]] که در مکه زندگی میکرد به مدینه و واگذاری سرپرستی او به عمویش [[جعفر بن ابیطالب|جعفر]].<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۳۸-۷۳۹.</ref> | *انتقال عمارة دختر [[حمزه بن عبدالمطلب]] که در مکه زندگی میکرد به مدینه و واگذاری سرپرستی او به عمویش [[جعفر بن ابیطالب|جعفر]].<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۳۸-۷۳۹.</ref> | ||