Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۶
ویرایش
عمرة القضاء: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←نامگذاری: ویرایش صوری و ساختاری
جز (←وقایع دیگر) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←نامگذاری: ویرایش صوری و ساختاری) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
پیامبر در این عمره، [[طواف]] و [[سعی صفا و مروه]] را در حالی که سوار بر شتر بود انجام داد و با عصای خود [[حجر الاسود|حجر الأسود]] را [[استلام حجر الأسود|لمس]] کرد. [[آیه]] ۱۹۴ [[سوره بقره]] درباره این واقعه نازل شده است. همچنین نزول آیه ۲۷ [[سوره فتح]] و ازدواج پیامبر با [[میمونه دختر حارث بن حزن|میمونه]] در این سفر صورت گرفته است. | پیامبر در این عمره، [[طواف]] و [[سعی صفا و مروه]] را در حالی که سوار بر شتر بود انجام داد و با عصای خود [[حجر الاسود|حجر الأسود]] را [[استلام حجر الأسود|لمس]] کرد. [[آیه]] ۱۹۴ [[سوره بقره]] درباره این واقعه نازل شده است. همچنین نزول آیه ۲۷ [[سوره فتح]] و ازدواج پیامبر با [[میمونه دختر حارث بن حزن|میمونه]] در این سفر صورت گرفته است. | ||
== | ==علت نامگذاری== | ||
در [[سال هفتم هجری قمری|سال هفتم قمری]]<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۵۳.</ref> [[پیامبر اسلام]] به همراه تعدادی از مسلمانان برای انجام [[حج]] عُمره، به [[مکه]] رفت.<ref>ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۴۵۵.</ref> این حج عُمره را برای آنکه قضای حج سال قبل محسوب می‌شد، «عمرة القضاء» نامیدند.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۱۰۷.</ref> | |||
در سال قبل یعنی [[سال ششم هجری|سال ششم هجرت]]، مسلمانان برای انجام [[عمره مفرده|عُمره]] به سمت [[مکه]] حرکت کرده بودند؛<ref>ابن‌کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۶۴.</ref> اما مشرکان مکه مانع ورود آنها به مکه شدند. سرانجام صلحنامهای میان مسلمانان و مشرکان مکه نوشته شد که به [[صلح حدیبیه]] معروف شد. براساس صلح‌نامه حدیبیه، مسلمانان در سال ششم اجازه انجام حج نداشتند؛ اما در سال بعد (سال هفتم) می‌توانستند به مدت سه روز وارد مکه شده و عمره به جا بیاورند.<ref>بیهقی، دلائل النبوة، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۱۴۵.</ref> | |||
عُمرة القضاء با نام‌های دیگری چون «عُمرَة القضیة»، «غَزوَة القضاء»، «عُمرَة الصّلح»، و «عُمرَة القِصاص» نیز شناخته می‌شود.<ref>مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۳۳۰.</ref> نامگذاری آن به عمرة القصاص را به این جهت دانسته‌اند که پیامبر با عمره گذاردن در ماه حرام، (ذی‌القعده سال هفتم)، از مشرکان که مانع عمره او در ماه حرام (ذی‌القعده سال ششم) شده بودند، قصاص کرد.<ref> ابن هشام، السیر النبویه، دار المعرفه، ج۲، ص۳۷۰.</ref> | |||
برخی مفسران معتقدند آیه «الشَّهْرُ الْحَرامُ بِالشَّهْرِ الْحَرامِ وَ الْحُرُماتُ قِصاصٌ؛ این ماه حرام در برابر آن ماه حرام است، و [هتک] حرمت‌ها [[قصاص]] دارد...»<ref>سوره بقره، آیه ۱۹۴.</ref> | برخی [[مفسران]] معتقدند آیه «الشَّهْرُ الْحَرامُ بِالشَّهْرِ الْحَرامِ وَ الْحُرُماتُ قِصاصٌ؛ این ماه [[حرام]] در برابر آن ماه حرام است، و [هتک] حرمت‌ها [[قصاص]] دارد...»<ref>سوره بقره، آیه ۱۹۴.</ref> درباره این واقعه نازل شده است.<ref>واحدی نیشابوری، أسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۵۸.</ref> | ||
==حرکت به سمت مکه== | ==حرکت به سمت مکه== | ||