عمرة القضاء: تفاوت میان نسخه‌ها

ابن هشام نامگذاری آن را به عمرة القصاص به این جهت دانسته که پیامبر با عمره گذاردن در ذی القعده سال هفتم، از مشرکان که مانع از عمره او در ذی القعده سال ششم شده بودند، قصاص کرد.<ref> ابن هشام، السیر النبویه، دار المعرفه، ج۲، ص۳۷۰.</ref>

برخی مفسران معتقدند آیه ۱۹۴ سوره بقره: «این ماه حرام در برابر آن ماه حرام است، و [هتک] حرمت‌ها [[قصاص]] دارد. پس هر کس بر شما تعدّی کرد، همان گونه که بر شما تعدّی کرده، بر او تعدّی کنید...» در مورد این واقعه نازل شده است.<ref>واحدی نیشابوری، أسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۵۸.</ref>

با ورود مسلمانان به مکه، برخی اشراف از شهر خارج شدند.<ref>ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۴۵۵.</ref> اما برخی دیگر در شهر باقی ماندند تا پیامبر(ص) و مسلمانان را ببینند. پیامبر دست راست خود را از [[احرام|لباس احرام]] بیرون آورد و مسلمانان نیز چنین کردند تا قدرت خود را به اهالی مکه نشان دهند.<ref>مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۹، ص۱۹.</ref> پیامبر در حالی که سوار بر شتر بود، کعبه را [[طواف]] کرد و بین [[صفا و مروه]] را پیمود.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۳۶.</ref> همچنین [[حجر الاسود]] را نیز با عصای خود [[استلام حجر|استلام]] کرد.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۳۵.</ref> پیامبر(ص) پس از اعمال حج وارد کعبه شد و [[بلال حبشی|بلال]] بر بالای کعبه [[اذان|اذان ظهر]] را گفت.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۳۷.</ref>

پیامبر در سه روزی که در مکه بود با [[میمونة دختر حارث]] ازدواج کرد.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۵.</ref> هنگامی که مهلت سه روزه پیامبر و یارانش به پایان رسید، از پیامبر خواستند تا مکه را ترک کند، پیامبر به آنان پیشنهاد داد تا مراسم ازدواج او با میمونه برگزار شود و به همین مناسبت ولیمه ای هم به اهالی مکه بدهد اما آنان پیشنهاد پیامبر را نپذیرفتند.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۱۰۸ .</ref>