خوجه: تفاوت میان نسخه‌ها

در قرن نهم قمری، فردی به نام پیر صدرالدین برای تبلیغ دین اسلام به شهر سِند در هند رفت و با نفوذ در میان زمین‌داران ثروتمند آنجا، آنها را به دین اسلام متمایل کرد.<ref>روغنی،  شیعیان خوجه در آیینه تاریخ، ۱۳۸۷ش، صفحه یازده.</ref> صدرالدین  این افراد را «خوجه» می‌نامید.<ref>روغنی،  شیعیان خوجه در آیینه تاریخ، ۱۳۸۷ش، صفحه یازده.</ref> خوجه از واژه فارسی «خواجه» به معنای بزرگ و سرور<ref>فرهنگ فارسی معین، ذیل واژه «خواجه».</ref> گرفته شده است.<ref>روغنی، شیعیان خوجه در آیینه تاریخ، ۱۳۸۷ش، صفحه یازده.</ref>

شیوه تبلیغ صدرالدین به این شکل بود که به آنها گفت که امام علی(ع) دهمین تجسم خدا یا ویشنو است که آنها در انتظارش هستند.<ref>روغنی،  شیعیان خوجه در آیینه تاریخ، ۱۳۸۷ش، صفحه یازده.</ref>