کاربر ناشناس
غازان‌خان: تفاوت میان نسخه‌ها
←بناهای اسلامی و خیریه
imported>Mashg |
imported>Mashg |
||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
در سال ۶۸۳ق وقتی '''ارغون خان'''٬ پدر غازان بر تخت نشست در روستایی نزدیک تبریز به نام '''شنب''' یا '''شام''' شهری به نام '''ارغونیه''' بنا کرد. او که بودایی بود معبدی بسیار بزرگ و باشکوهی نیز احداث کرد. اما چون غازان به جای پدرش نشست همه معابد غیر اسلامی از جمله آن معبد را ویران کرده به جایش مسجد زیبایی بنا کرد. | در سال ۶۸۳ق وقتی '''ارغون خان'''٬ پدر غازان بر تخت نشست در روستایی نزدیک تبریز به نام '''شنب''' یا '''شام''' شهری به نام '''ارغونیه''' بنا کرد. او که بودایی بود معبدی بسیار بزرگ و باشکوهی نیز احداث کرد. اما چون غازان به جای پدرش نشست همه معابد غیر اسلامی از جمله آن معبد را ویران کرده به جایش مسجد زیبایی بنا کرد. | ||
او بناهای متعددی برای امور خیریه ساخت که معروف به '''ابواب البر''' شدند. بزرگترین این ابواب بر در شنب [[تبریز]] در هسته مرکزی شهر و در اطراف '''مقبره غازان''' ساخته شد. <ref>بن عمادالدوله ابوالخیر، تاریخ مبارک غازانی، ص۲۰۸</ref> | او بناهای متعددی برای امور خیریه ساخت که معروف به '''ابواب البر''' شدند. بزرگترین این ابواب بر در شنب [[تبریز]] در هسته مرکزی شهر و در اطراف '''مقبره غازان''' ساخته شد. <ref>بن عمادالدوله ابوالخیر، تاریخ مبارک غازانی، ص۲۰۸</ref> | ||
این منطقه امروزه با نام '''شنب غازان''' یکی از محلات تبریز است. '''مسجد اعظم المهدی''' که امروزه به نام بویوک مسجد (مسجد بزرگ) شناخته می شود٬ تنها بنایی است که با همان هویت خود از آن دوران به یادگار مانده است.<ref>میراشرفی٬ چمران تبریز، (دوماهنامه امان شماره ۲۰)</ref> | |||
وی برخلاف رسم سلاطین مغول که [[مقبره]] خود را مخفی می‌کرده‌اند، به دلیل مسلمان شدن و تمایل به داشتن مقبره‌ای مانند بزرگان مسلمان، در زمان حیات خویش مقبره‌ای برای خود فراهم کرد.<ref>اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴ش، ص۳۰۵.</ref> بنای قبه در سال سوم سلطنت غازان شروع و در ۷۰۲ق به پایان رسید.<ref>اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴ش، ص۳۰۵.</ref> بعد از پایان بنای قبه، غازان خان املاکی را در ایران و [[عراق]] برای [[قبه]] وقف کرد و خواجه سعدالدین ساوجی و خواجه رشید‌الدین فضل الله را [[تولیت|متولی]] آن قرار داد. | وی برخلاف رسم سلاطین مغول که [[مقبره]] خود را مخفی می‌کرده‌اند، به دلیل مسلمان شدن و تمایل به داشتن مقبره‌ای مانند بزرگان مسلمان، در زمان حیات خویش مقبره‌ای برای خود فراهم کرد.<ref>اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴ش، ص۳۰۵.</ref> بنای قبه در سال سوم سلطنت غازان شروع و در ۷۰۲ق به پایان رسید.<ref>اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴ش، ص۳۰۵.</ref> بعد از پایان بنای قبه، غازان خان املاکی را در ایران و [[عراق]] برای [[قبه]] وقف کرد و خواجه سعدالدین ساوجی و خواجه رشید‌الدین فضل الله را [[تولیت|متولی]] آن قرار داد. | ||