مصعب بن زبیر: تفاوت میان نسخه‌ها

در نهایت حضرت سکینه با مهریه بسیار زیاد به عقد مصعب در آمد.<ref>الأغاني، ج‏16، ص: 366</ref> این مهریه هنگفت سبب اعتراض افراد به برادرش عبدالله شد و او نیز به همین جهت برای مدتی مصعب را از حکومت خلع کرد.<ref>الأغاني، ج‏3، ص: 251</ref> مصعب از حضرت سکینه دختری به نام فاطمه داشت که در همان دوران کودکی مرد.<ref>المحبر، ج۱، ص۴۳۸.</ref>

در سال ۶۷ مصعب بر ولایت بصره گمارده شد.<ref>المنتظم،ج‏6،ص:63</ref>

پس از آن‌که عبدالله بن زبیر در حجاز به حکومت رسید، برادرش مصعب را به حکومت بر بصره منصوب کرد.<ref>ابن سعد، الطبقات‏ الكبرى، ۱۴۱۸ق، ج۵، ص۱۴۰.</ref> مصعب در ابتدای ورود به بصره، مردم را چنین مخاطب قرار داد: ای اهل بصره، شما حاکمان خود را به القابی ملقب می‌کردید اما من خودم را قصاب لقب می‌دهم.<ref>الكامل،ج‏4،ص:267</ref>

در همین زمان برخی از اشراف کوفه نزد مصعب در بصره آمدند و او را به جنگ با مختار تشویق کردند و از جمله آنان شبث بن ربیعی، محمد بن اشعث بوده‌اند.<ref>الكامل،ج‏4،ص:267</ref>

در نهایت مصعب به جنگ با مختار رفت. و مختار را شکست داد. مختار به همراه افراد خود به داخل دار الاماره کوفه رفتند. در نهایت پس از چهل روز محاصره، مختار به همراه تعدادی از نیروهایش به بیرون آمد و جنگیده و سپس کشته شد.<ref>الأخبارالطوال،ص:307-۳۰۸.</ref> اما بیشتر افرادش که حدود پنج هزار نفر (یا شش هزار<ref>الأخبارالطوال،ص:308</ref> و یا هفت هزار نفر<ref>ابن کثیر، البداية و النهاية، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۳۱۸.</ref>) بودند از مصعب امان خواستند و او نیز بدان‌ها امان داد. اما پس از تسلیم شدن، تمام آن‌ها را کشت.<ref>ابن کثیر، البداية و النهاية، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۳۱۸.</ref>

او همچنین بعد از این واقعه عبدالرحمن و عبدالرب فرزندان حجر بن عدی را نیز کشت.<ref>الكامل،ج‏4،ص:280</ref>

در سال ۷۲ هجری جنگی میان عبدالملک بن مروان و مصعب در منطقه‌ای به نام «مسکن» درگرفت.<ref>ابن سعد، الطبقات‏ الكبرى، ۱۴۱۸ق، ج۵، ص۱۷۶.</ref> در این جنگ مصعب شکست خورده و کشته شد..<ref>ابن سعد، الطبقات‏ الكبرى، ۱۴۱۸ق، ج۵، ص۱۴۰.</ref> براساس برخی منابع او در زمان مرگ ۳۶ سال داشت.<ref>الكامل،ج‏4،ص:333</ref> فرزند مصعب با نام عیسی نیز به همراه او در این جنگ کشته شد.<ref>زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹م،‌ ج۵، ص۱۰۹.</ref>