عالم امر: تفاوت میان نسخه‌ها

عالَم امر، جهانی است که بر خلاف عالم خلق، از محسوسات نیست و با حواس پنجگانه درک نمی‌شود.<ref>بلاغی، حجة التفاسیر، ۱۳۸۶ق، ج۴، ص۸۴.</ref> بنابر نظر [[ملاصدرا]]، فیلسوف شیعه قرن یازدهم قمری، خداوند جهان‌های متعددی آفریده است که همه آنها در دو عالَم خلاصه می‌شود: عالم خلق و عالم امر. او عالم خلق را همان دنیا و عالم امر را عالم [[مجردات|مُجرَّدات]] دانسته و گفته است این عالم تنها با حواس باطنی درک می‌شود.<ref>کلانتری، «چیستی عالم امر در آیات قرآن کریم»، ص۱۵۰.</ref>

به باور [[ملاهادی سبزواری]]، عارفان اصطلاح عالم امر را از [[آیه]] ۵۴ [[سوره اعراف]]<ref>أَلَا  لَهُ الْخَلْقُ  وَالْأَمْرُ؛ آگاه باش که [عالم‌] خلق و امر از آن اوست (ترجمه فولادوند).</ref> اقتباس کرده‌اند.<ref>انصاری شیرازی، دروس شرح منظومه، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۳۳۵.</ref> در کتاب حجت التفاسیر، ذیل آیه ۸۵ [[سوره اسراء|سوره اِسراء]]، از دو عالم خلق و امر سخن گفته شده که براساس آن، بدن انسان نمونه‌ای از عالم خلق، و روح او نمونه‌ای از عالم امر دانسته شده است.<ref>بلاغی، حجة التفاسیر، ۱۳۸۶ق، ج۴، ص۸۴.</ref>

با این حال، چنان‌که در [[تفسیر نمونه]] آمده است، قرآن کریم، واژه امر را برای عالم ماده نیز به‌کار برده است؛ برای نمونه در آیه ۵۴ [[سوره اعراف]] که مستند اصلی عالم خلق است، خورشید و ماه و ستارگان، تحت امر خدا دانسته شده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۶، ص۲۰۷.</ref> [[علامه طباطبایی]] هم در [[تفسیر المیزان]] در تفسیر آیه مذکور‌، از وجود چنین جهانی سخن نگفته و تنها تفاوت‌های خلق، یعنی آفرینش خداوند و امر، یعنی فرمان خداوند را بیان کرده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۱۵۰-۱۵۳. </ref>