نماز آیات: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←تعریف و نام‌گذاری: افزایش
جز (←تعریف و نام‌گذاری: افزایش) |
جز (←تعریف و نام‌گذاری: افزایش) |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
در روایات از نماز آیات با این عنوان، یعنی صلاةالآیات یاد نشده است؛ بلکه با عنوان «صلاةالکسوف» از آن نام برده شده است؛<ref>برای نمونه، نگاه کنید به کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۲۸۸؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴۳۴؛ شیخ طوسی، تهذیب‌الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۷۱.</ref> اما در کتاب‌های فقهی هر دو عنوان برای آن به کار رفته است.<ref>برای نمونه، نگاه کنید به علامه حلی، تبصرةالمتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۴۸؛ فیض کاشانی، مفاتیح‌الشرایع، کتابخانه آیت‌الله مرعشی، ج۱، ص۱۳۷؛ طباطبایی، ریاض‌المسائل، ۱۴۱۸ق، ج۳، ۱۹۳.</ref> گفته‌اند علت نام‌گذاری این نماز به نماز آیات، احتمالاً این است که انسان این پدیده‌ها را نشانه قدرت خدا و مالکیت او بر همه چیز بداند.<ref>اکبری، نگاهی به فلسفه احکام، ۱۳۹۰، ص۶۷.</ref> روز مرگ ابراهیم فرزند پیامبر(ص) از ماریه قبطیه آفتاب گرفت، مردم گرفتگی خورشید را نشانه عظمت مصیبت پیامبر دانسته و گفتند: آفتاب برای مرگ فرزند پیامبر گرفته شده است. پیامبر این جمله را شنید، بالای منبر رفت و فرمود:آفتاب و ماه، دو نشانه بزرگ از قدرت بی‌پایان خدا هستند و سر به فرمان او دارند، هرگز برای مرگ و زندگی کسی نمی‌گیرند. هر موقع ماه و آفتاب گرفت، نماز آیات بخوانید.<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۲۲، ص۱۵۵۷ سبحانی، جعفر، فروغ ابدیت، ج۱، ص۵۲. | در روایات از نماز آیات با این عنوان، یعنی صلاةالآیات یاد نشده است؛ بلکه با عنوان «صلاةالکسوف» از آن نام برده شده است؛<ref>برای نمونه، نگاه کنید به کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۲۸۸؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴۳۴؛ شیخ طوسی، تهذیب‌الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۷۱.</ref> اما در کتاب‌های فقهی هر دو عنوان برای آن به کار رفته است.<ref>برای نمونه، نگاه کنید به علامه حلی، تبصرةالمتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۴۸؛ فیض کاشانی، مفاتیح‌الشرایع، کتابخانه آیت‌الله مرعشی، ج۱، ص۱۳۷؛ طباطبایی، ریاض‌المسائل، ۱۴۱۸ق، ج۳، ۱۹۳.</ref> گفته‌اند علت نام‌گذاری این نماز به نماز آیات، احتمالاً این است که انسان این پدیده‌ها را نشانه قدرت خدا و مالکیت او بر همه چیز بداند.<ref>اکبری، نگاهی به فلسفه احکام، ۱۳۹۰، ص۶۷.</ref> روز مرگ ابراهیم فرزند پیامبر(ص) از ماریه قبطیه آفتاب گرفت، مردم گرفتگی خورشید را نشانه عظمت مصیبت پیامبر دانسته و گفتند: آفتاب برای مرگ فرزند پیامبر گرفته شده است. پیامبر این جمله را شنید، بالای منبر رفت و فرمود:آفتاب و ماه، دو نشانه بزرگ از قدرت بی‌پایان خدا هستند و سر به فرمان او دارند، هرگز برای مرگ و زندگی کسی نمی‌گیرند. هر موقع ماه و آفتاب گرفت، نماز آیات بخوانید.<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۲۲، ص۱۵۵۷ سبحانی، جعفر، فروغ ابدیت، ج۱، ص۵۲. | ||
</ref> | </ref>{{یادداشت|فصعد رسول الله (ص) المنبر فحمد الله وأثنى عليه ثم قال : « أيها الناس إن الشمس و القمر آيتان من آيات الله يجريان بأمره مطيعان له لا ينكسفان لموت أحد ولا لحياته ، فإذا انكسفا أو أحدهما صلوا}} | ||
==پیشینه== | ==پیشینه== | ||