پرش به محتوا

سوره اعراف: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۷۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۷ آوریل ۲۰۲۲
جز
خط ۱۱۱: خط ۱۱۱:
«ميزان»، وسيله‌ى سنجش است و هر چيزى وسيله‌ى سنجش خاصّى دارد، مثلًا ديوار را با شاقول، گرمى و سردى هوا را با دماسنج، ميوه را با كيلو و پارچه را با متر مى‌سنجند، همان گونه كه وسيله‌ى سنجش انسان‌هاى عادّى، انسان‌هاى كامل مى‌باشند. <ref>قرائتی، محسن، تفسیر نور، مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، ۱۳۸۳ش. چاپ۱۱</ref> [[سید محمدحسین حسینی تهرانی |علامه طهرانی]] نیز در توضیح این آیه تاکید دارد  که اعمال‌ بد اصولاً وزن‌ و ثقل‌ و سنگينی ندارند و آنچه‌ در بين‌  عوامّ مردم معروف‌ است‌ كه‌ در روز قيامت‌ در يك‌ كفّه‌ از ترازو اعمال‌ خوب‌ را می‌گذارند و در كفّه‌ ديگر اعمال‌ بد را می‌گذارند، و اگر كفّه‌ اعمال‌ خوب‌ سنگينی كرد و پائين‌ آمد انسان‌ را به‌ بهشت‌ می‌برند، و چنانچه‌ كفّه‌ اعمال‌ بد سنگينی كرد او را به‌ جهنّم‌ می‌برند؛ يك‌ حرف‌ بی اساس و ساخته‌ و پرداخته‌ خود آنهاست، و در اين‌ باره‌ نه‌ آيه‌ای هست و نه‌ روايتی. [[میزان]]  مردم‌ در روز قيامت‌ آن‌ چيزی است‌ كه‌ قدر هر انسانی را و قيمت‌ او را بر حسب‌ عقيده‌ و اخلاق‌ و كردارش‌ مشخّص‌ كند و معيّن‌ نمايد؛ و اين‌ معيار همان انبياء و اوصياء آنان‌ ـ عليهم‌ السّلام‌ ـ هستند زيرا كه‌ قدر و قيمت‌ مردم‌ و مقدار خوبی‌ها و بدی‌های آنان‌ فقط‌ بر حسب‌ اندازه‌گيری با آنها، و با متابعت‌ شرايع‌ آنان‌ و پيروی از آثارشان‌، و ترك‌ متابعت‌ و پيروی از آنها روش می‌شود.در نتیجه ميزان‌ هر امّتی پيامبر آن‌ امّت‌، و وصّی آن‌ پيامبر، و شريعتی است‌ كه‌ آن‌ پيامبر آورده‌ است‌. پس‌ كسانی كه‌ حسنات‌ آنان‌ سنگين‌ و بسيار باشد آنها رستگارانند، و كسانی كه‌ حسناتشان‌ سبك‌ و اندك‌ است‌ آنان کسانی هستند كه‌ با تکذیب پیامبران و جانشینانشان به خویشتن ستم‌ و ظلم روا داشته‌اند و نفوس خویش را تباه‌ و فاسد و ضايع‌ كرده‌اند<ref>.طهرانی، سید محمدحسین، معاد شناسی، ج۸، ص۱۱۸-۱۲۰</ref>
«ميزان»، وسيله‌ى سنجش است و هر چيزى وسيله‌ى سنجش خاصّى دارد، مثلًا ديوار را با شاقول، گرمى و سردى هوا را با دماسنج، ميوه را با كيلو و پارچه را با متر مى‌سنجند، همان گونه كه وسيله‌ى سنجش انسان‌هاى عادّى، انسان‌هاى كامل مى‌باشند. <ref>قرائتی، محسن، تفسیر نور، مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، ۱۳۸۳ش. چاپ۱۱</ref> [[سید محمدحسین حسینی تهرانی |علامه طهرانی]] نیز در توضیح این آیه تاکید دارد  که اعمال‌ بد اصولاً وزن‌ و ثقل‌ و سنگينی ندارند و آنچه‌ در بين‌  عوامّ مردم معروف‌ است‌ كه‌ در روز قيامت‌ در يك‌ كفّه‌ از ترازو اعمال‌ خوب‌ را می‌گذارند و در كفّه‌ ديگر اعمال‌ بد را می‌گذارند، و اگر كفّه‌ اعمال‌ خوب‌ سنگينی كرد و پائين‌ آمد انسان‌ را به‌ بهشت‌ می‌برند، و چنانچه‌ كفّه‌ اعمال‌ بد سنگينی كرد او را به‌ جهنّم‌ می‌برند؛ يك‌ حرف‌ بی اساس و ساخته‌ و پرداخته‌ خود آنهاست، و در اين‌ باره‌ نه‌ آيه‌ای هست و نه‌ روايتی. [[میزان]]  مردم‌ در روز قيامت‌ آن‌ چيزی است‌ كه‌ قدر هر انسانی را و قيمت‌ او را بر حسب‌ عقيده‌ و اخلاق‌ و كردارش‌ مشخّص‌ كند و معيّن‌ نمايد؛ و اين‌ معيار همان انبياء و اوصياء آنان‌ ـ عليهم‌ السّلام‌ ـ هستند زيرا كه‌ قدر و قيمت‌ مردم‌ و مقدار خوبی‌ها و بدی‌های آنان‌ فقط‌ بر حسب‌ اندازه‌گيری با آنها، و با متابعت‌ شرايع‌ آنان‌ و پيروی از آثارشان‌، و ترك‌ متابعت‌ و پيروی از آنها روش می‌شود.در نتیجه ميزان‌ هر امّتی پيامبر آن‌ امّت‌، و وصّی آن‌ پيامبر، و شريعتی است‌ كه‌ آن‌ پيامبر آورده‌ است‌. پس‌ كسانی كه‌ حسنات‌ آنان‌ سنگين‌ و بسيار باشد آنها رستگارانند، و كسانی كه‌ حسناتشان‌ سبك‌ و اندك‌ است‌ آنان کسانی هستند كه‌ با تکذیب پیامبران و جانشینانشان به خویشتن ستم‌ و ظلم روا داشته‌اند و نفوس خویش را تباه‌ و فاسد و ضايع‌ كرده‌اند<ref>.طهرانی، سید محمدحسین، معاد شناسی، ج۸، ص۱۱۸-۱۲۰</ref>


===آیه اَجَل و سرآمد داشتن امت ها===
'''آیه ۳۴ وَلِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً ۖ وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ
'''




۱۷٬۴۸۷

ویرایش