سوره اعراف: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←آیه وزن در قیامت
جز (←آیه وزن در قیامت) |
جز (←آیه وزن در قیامت) |
||
| خط ۱۰۶: | خط ۱۰۶: | ||
===آیه وزن در قیامت=== | ===آیه وزن در قیامت=== | ||
آیه ۸ سوره اعراف درباره معیار سنجش اعمال درقیامت است واین که ميزانِِ روز قيامت حقّ و حقيقت است. در آن روز هم حاكميّت با حقّ است، «هُنالِكَ الْوَلايَةُ لِله الْحَقِّ»سوره کهف ۴۴ و هم روز حقّ است، «ذلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ» سوره نباء ۳۹ و هم ميزانِ سنجش، حقّ است. «وَ الْوَزْنُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ» سوره اعراف. | آیه ۸ سوره اعراف درباره معیار سنجش اعمال درقیامت است واین که ميزانِِ روز قيامت حقّ و حقيقت است. در آن روز هم حاكميّت با حقّ است، «هُنالِكَ الْوَلايَةُ لِله الْحَقِّ»سوره کهف ۴۴ و هم روز حقّ است، «ذلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ» سوره نباء ۳۹ و هم ميزانِ سنجش، حقّ است. «وَ الْوَزْنُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ» سوره اعراف. | ||
«ميزان»، وسيله‌ى سنجش است و هر چيزى وسيله‌ى سنجش خاصّى دارد، مثلًا ديوار را با شاقول، گرمى و سردى هوا را با دماسنج، ميوه را با كيلو و پارچه را با متر مى‌سنجند، همان گونه كه وسيله‌ى سنجش انسان‌هاى عادّى، انسان‌هاى كامل مى‌باشند. <ref>قرائتی، محسن، تفسیر نور، مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، ۱۳۸۳ش. چاپ۱۱</ref> علامه طهرانی نیز در توضیح این آیه تاکید دارد که اعمال بد اصولاً وزن و ثقل و سنگينی ندارند و آنچه در بين عوامّ مردم معروف است كه در روز قيامت در يك كفّه از ترازو اعمال خوب را می‌گذارند و در كفّه ديگر اعمال بد را می‌گذارند، و اگر كفّه اعمال خوب سنگينی كرد و پائين آمد انسان را به بهشت می‌برند، و چنانچه كفّه اعمال بد سنگينی كرد او را به جهنّم می‌برند؛ يك حرف بی اساس و ساخته و پرداخته خود آنها، و در اين باره نه آيه‌ای هست و نه روايتی. ميزانِ مردم در روز قيامت آن چيزی است كه قدر هر انسانی را و قيمت او را بر حسب عقيده و اخلاق و كردارش مشخّص كند و معيّن نمايد؛ و اين معيار همان انبياء و اوصياء آنان ـ عليهم السّلام ـ هستند زيرا كه قدر و قيمت مردم و مقدار خوبی‌ها و بدی‌های آنان فقط بر حسب اندازه‌گيری با آنها، و با متابعت شرايع آنان و پيروی از آثارشان، و ترك متابعت و پيروی از آنها روش می‌شود.در نتیجه ميزان هر امّتی پيامبر آن امّت، و وصّی آن پيامبر، و شريعتی است كه آن پيامبر آورده است. پس كسانی كه حسنات آنان سنگين و بسيار باشد آنها رستگارانند، و كسانی كه حسناتشان سبك و اندك است آنان کسانی هستند كه با تکذیب پیامبران و جانشینانشان به خویشتن ستم و ظلم روا داشته‌اند و نفوس خویش را تباه و فاسد و ضايع كرده‌اند<ref>.طهرانی، سید محمدحسین، معاد شناسی، ج۸، ص۱۱۸-۱۲۰</ref> | «ميزان»، وسيله‌ى سنجش است و هر چيزى وسيله‌ى سنجش خاصّى دارد، مثلًا ديوار را با شاقول، گرمى و سردى هوا را با دماسنج، ميوه را با كيلو و پارچه را با متر مى‌سنجند، همان گونه كه وسيله‌ى سنجش انسان‌هاى عادّى، انسان‌هاى كامل مى‌باشند. <ref>قرائتی، محسن، تفسیر نور، مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، ۱۳۸۳ش. چاپ۱۱</ref> [[سید محمدحسین حسینی تهرانی |علامه طهرانی]] نیز در توضیح این آیه تاکید دارد که اعمال بد اصولاً وزن و ثقل و سنگينی ندارند و آنچه در بين عوامّ مردم معروف است كه در روز قيامت در يك كفّه از ترازو اعمال خوب را می‌گذارند و در كفّه ديگر اعمال بد را می‌گذارند، و اگر كفّه اعمال خوب سنگينی كرد و پائين آمد انسان را به بهشت می‌برند، و چنانچه كفّه اعمال بد سنگينی كرد او را به جهنّم می‌برند؛ يك حرف بی اساس و ساخته و پرداخته خود آنها، و در اين باره نه آيه‌ای هست و نه روايتی. ميزانِ مردم در روز قيامت آن چيزی است كه قدر هر انسانی را و قيمت او را بر حسب عقيده و اخلاق و كردارش مشخّص كند و معيّن نمايد؛ و اين معيار همان انبياء و اوصياء آنان ـ عليهم السّلام ـ هستند زيرا كه قدر و قيمت مردم و مقدار خوبی‌ها و بدی‌های آنان فقط بر حسب اندازه‌گيری با آنها، و با متابعت شرايع آنان و پيروی از آثارشان، و ترك متابعت و پيروی از آنها روش می‌شود.در نتیجه ميزان هر امّتی پيامبر آن امّت، و وصّی آن پيامبر، و شريعتی است كه آن پيامبر آورده است. پس كسانی كه حسنات آنان سنگين و بسيار باشد آنها رستگارانند، و كسانی كه حسناتشان سبك و اندك است آنان کسانی هستند كه با تکذیب پیامبران و جانشینانشان به خویشتن ستم و ظلم روا داشته‌اند و نفوس خویش را تباه و فاسد و ضايع كرده‌اند<ref>.طهرانی، سید محمدحسین، معاد شناسی، ج۸، ص۱۱۸-۱۲۰</ref> | ||