confirmed، movedable، protected، templateeditor
۵٬۴۴۷
ویرایش
متوکل عباسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح ارقام) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
{{خلافت بنی عباس}} | {{خلافت بنی عباس}} | ||
'''مُتَوکِّل عَبّاسی''' ([[سال ۲۰۷ هجری قمری|۲۰۷]]-[[سال ۲۴۷ هجری قمری|۲۴۷ق]])، دهمین خلیفه [[بنی عباس|عباسی]] بود | '''مُتَوکِّل عَبّاسی''' ([[سال ۲۰۷ هجری قمری|۲۰۷]]-[[سال ۲۴۷ هجری قمری|۲۴۷ق]])، دهمین خلیفه [[بنی عباس|عباسی]] بود که در [[سال ۲۳۲ هجری قمری|سال ۲۳۲ق]] با دخالت ترک‌ها به حکومت رسید و تمام دوران خلافتش با امامت [[امام هادی علیه‌السلام|امام هادی(ع)]] هم‌زمان بود. او [[ناصبی]] بود و به [[اهل‌البیت علیهم‌السلام|اهل‌بیت(ع)]] دشنام داده، مسخره می‌کرد. در [[سال ۲۳۶ هجری قمری|سال ۲۳۶ق]] به دستور متوکل [[حرم امام حسین(ع)|قبر امام حسین(ع)]] ویران شد و در آن زمین‌ها کشاورزی کردند که این عمل اعتراض مردم را در پی داشت. حضرت هادی(ع) در [[سال ۲۳۳ هجری قمری|سال ۲۳۳ق]]، در پی گرایش مردم و بدگویی برخی منصوبان متوکل، به [[سامرا]] احضار شد و تا پایان عمر در آنجا ماند. به گفته تاریخ‌پژوهان اگرچه متوکل در ظاهر به امام هادی(ع) احترام می‌گذاشت، اما پیوسته او را تحقیر کرده، بر ضدش دسیسه می‌کرد. | ||
به گفته پژوهشگران شیعیان در دوران متوکل سختی‌های بسیاری را متحمّل شدند، برخی به قتل رسیده، برخی زندانی شدند. به دستور متوکل فشار اقتصادی بسیاری بر [[علویان|علوی‌ها]] وارد آمد. گروهی از علوی‌ها از [[مصر]] اخراج شدند و برخی از دوست‌داران اهل‌بیت به زندگی مخفی روی آوردند. متوکل چنان بر علوی‌ها سخت گرفته بود که مردم از برقراری ارتباط با آنها می‌ترسیدند. با این حال محققان معتقدند، این رفتارها نتوانست مانع از فعالیت‌های پنهانی امام هادی و [[شیعه|شیعیان]] شود. | |||
در [[سال ۲۳۴ق هجری قمری|سال ۲۳۴ق]] با دستور متوکل مذهب کلامی اهل حدیث، مذهب رسمی حکومت شد و عقاید آنها مانند [[رؤیت خدا|امکان رؤیت خدا]] و [[نظریه خلق قرآن|مخلوق نبودن قرآن]] ترویج شد. متوکل بر خلاف [[مأمون عباسی|مأمون]] و [[معتصم عباسی]] به مقابله با [[معتزله]] پرداخت و قانون‌های سختی را بر [[اهل ذمه]] قرار داد. | |||
== معرفی و جایگاه == | == معرفی و جایگاه == | ||