حد ترخص: تفاوت میان نسخه‌ها

مسافر زمانی می‌تواند نمازش را شکسته بخواند یا روزه‌اش را افطار کند که مقدار معینی از مسیر را طی کرده باشد. این مقدار معین، حد ترخص نامیده شده است. همین معیار هنگام رسیدن به [[وطن]] یا رسیدن به جایی که اقامت در آن بیش از ده روز باشد نیز جاری است.<ref>مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۰ش، ج۳، ص۲۴۵.</ref>

بر اساس احادیث [[امامان شیعه]]، حد ترخص جایی است که [[اذان]] شهر یا روستا شنیده نشود و دیوارهای آن دیده نشود.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۶ق، ج۸، ص۴۷۰.</ref> فقیهان شیعه در این که آیا هر دو شرط باید با هم باشند یا تحقق یکی از آن‌ها کافی است اختلاف دارند.<ref>مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۰ش، ج۳، ص۲۴۵.</ref> در برخی جاده‌های ایران، تابلوهایی برای نشان دادن حد ترخص شهرها نصب شده است.<ref> نگاه کنید به [https://www.mehrnews.com/news/4466196 «تابلوی حد ترخص در ۵ محور قم نصب نشده است»]، خبرگزاری مهر.</ref>

{{پانویس}}

*حر عاملی، محمد بن حسن، وسايل الشیعه، قم، مؤسسه آل البیت لاحیا التراث، ۱۴۱۶ق.

*یزدی، سید محمدکاظم، العروه الوثقی مع تعلیقات عده من الفقهاء‌ العظام، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۲۰ق.